پروین به پرسپولیس چه نقدی دارد؟

سرمقاله فرشاد کاس‌نژاد   @Farshadcasnejad   ۵۰ درصد فوتبال شانس نیست. در فوتبال با تشکر از مدیران به این دلیل که پول می‌آورند و با بی‌حوصلگی در اظهارنظر و نداشتن دیدگاه به جایی نمی‌رسیم، بر خلاف آنچه علی پروین هنگام تماشای فینال لیگ قهرمانان آسیا در شبکه سوم سیما به زبان آورد و گفت ان‌شاءالله سال آینده و رفت. نه آقای پروین. فوتبالی که چرخش با تصور شانس ۵۰ درصدی و تشکر و تمجید از تمام مدیرانی که پول می‌آورند و نداشتن دیدگاه برای رشد بچرخد، حسرت تاریخی پرسپولیس در آسیا را طولانی‌تر می‌کند. پروین به جای تشکر از مدیران می‌توانست این پرسش‌ها را مطرح کند که چرا پرسپولیس به رغم تمام موفقیت‌های سال‌های اخیرش دچار بحران‌های مالی است، چرا این تیم برای کسب مجوز حرفه‌ای نمی‌تواند اسناد دقیق مالی‌اش را ارائه کند، چرا پنجره نقل و انتقالات فینالیست آسیا همین چندی پیش بسته شد، چرا خصوصی‌سازی در حد حرف باقی مانده است و چرا باید تمام این دلایل را در ناکامی یک تیم دخیل ندانیم و از شانس و بدشانسی حرف بزنیم؟ پروین اما هر بار در ملاقات با مدیران و وزیر و وکیل از خوشحالی و امیدواری‌اش حرف می‌زند، کاری به مدت چند دهه که البته در ایران به شکلی معجزه‌آسا چیزی از محبوبیت هم نمی‌کاهد. پرسپولیس در تمام سال‌های موفق اخیر مدیرانی را در اتاق مدیرعامل دید که ایده و دیدگاهی برای رشد باشگاه نداشتند. پرسپولیس تبدیل شد به تیمی که محصول مربیانش بود، از برانکو تا یحیی. اما حتی موفقیت پرسپولیس با این مدیران آنچنان عجیب بود که تماشاگر رقیب شائبه‌هایی را مطرح می‌کرد از کمک‌های تبعیض‌آمیز به پرسپولیس. علی پروین اما همیشه حامی تمام مدیران پرسپولیس است و حمایت را رفتاری دوستانه می‌داند، در حالی که پرسپولیس به نقد جدی نیاز دارد. پرسپولیس در موفق‌ترین دوران تاریخی خود، دو فینال آسیا را در ۳ سال از دست داد. در آخرین فینال، اگر پرسپولیس بازیکنان جداشده اخیرش را در اختیار داشت، احتمال قهرمانی‌اش به شدت افزایش می‌یافت. اما پرسپولیس نه فقط پول، بلکه تفکر لازم برای حفظ ستاره‌هایش را نداشت. در پرسپولیس بازیکنان بدون آنکه درآمد بزرگی برای باشگاه خلق کنند، با پرداخت رقمی ناچیز یا حتی بدون پرداخت جدا می‌شوند و این محصول قراردادهای غیرحرفه‌ای است که منافع باشگاه را در نظر ندارد، آخرین نمونه‌اش بشار رسن. این سیاق باشگاه‌داری چندان تفاوتی با چند دهه پیش و باشگاه‌داری در دوران علی پروین ندارد، فقط چند حساب اینستاگرام و درآمد از راه فالوئر فروشی به اقدامات قدیمی اضافه شده‌اند. فوتبال ایران دچار این است که دیدگاه ندارد، ایده ندارد، برای امروز و فردا تولید فکر نمی‌کند. این اما سال به سال که فوتبال در مدیریت دیگر سادگی گذشته را ندارد، بیشتر خود را جلوه داده است. علی پروین در روز فینال آسیا میهمان تلویزیون بود. او مهم‌ترین و مؤثرترین چهره باشگاه پرسپولیس است و حتی وقتی در پرسپولیس سمت ندارد، حرف‌هایش می‌تواند در جریان باشگاه اثر بگذارد. به همین دلیل هر بار به باشگاه دعوت می‌شود تا مهر تأیید به مسیرهای غلط بزند و با مدیر جدید عکس یادگاری بگیرد. او در برنامه فوتبال برتر حرفی نزد که به کار پرسپولیس بیاید. البته که کسوت او احترام‌برانگیز است اما اگر برای امروز و فردای پرسپولیس در حرف‌هایش دنبال نکته‌ای بگردیم، نمی‌دانیم چه دستگیرمان می‌شود.