توسعه صنعت خودرو با افزایش رقابت‌پذیری و رفع انحصار

تولید رقابت‌پذیر در صنعت خودرو و رفع انحصار، همواره یکی از دغدغه‌ها برای افزایش رضایت‌مندی مشتریان و مصرف‌کنندگان خودرو بوده است. برخی از واردات خودرو، عده‌ای از ایجاد قطب سوم خودروسازی و عده‌ای دیگر بر تقویت خودروسازان کوچک موجود به عنوان راهکارهای حل این مشکل یاد می‌کنند.۲۹ مهرماه امسال بود که وزیر صنعت، معدن و تجارت در جلسه مشترک با نمایندگان مجلس شورای اسلامی‌با تاکید بر ضرورت افزایش کیفیت تولیدات خودرویی کشور، گفت: باید شرایط برای عبور از انحصار دو شرکت بزرگ خودروسازی و افزایش تولیدات با هدف رقابت‌پذیری محصولات خودرویی در سطح بازار فراهم شود.
علیرضا رزم‌حسینی افزود: اولویت نخست وزارتخانه، حمایت ویژه واحدهای توانمند و افزایش تولیدات رقابتی در حوزه خودرو کشور بوده و تقویت شرکت‌هایی که توانمندی لازم در این عرصه را دارند در دستور کار است تا بتوان انحصار موجود را از بین برد.به‌تازگی نیز وزیر صنعت با تاکید بر اینکه باید رقبای جدید در حوزه خودروسازی وارد شوند، گفت: بخش خصوصی باید تقویت شود.موضوعی که البته سال‌ها است که درباره آن صحبت شده و حالا باید دید در عمل چه کارهایی برای تحقق آن انجام شده است. 
«بهزاد اعتمادی» قائم مقام سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران (ایدرو) در این زمینه از تهیه و تدوین بسته‌ای برای صنعت خودرو خبر داده که محوریت اصلی آن بر تحقق «جهش تولید» ‌در این صنعت است.وی با بیان اینکه هنوز این بسته تکمیل نشده، اطلاع‌رسانی در این خصوص و رمزگشایی از سخنان وزیر و اینکه چگونه می‌توان انحصار موجود را از بین برد را به آینده موکول کرد.با این حال هنوز هم دو خودروساز بزرگ در غیبت خودروهای خارجی بی رقیب در بازار ایران می‌تازند. این در حالی است که خودروسازان کوچک داخلی نیز نمی‌توانند در عمل با این خودروسازان رقابت کنند. 
رفع انحصار در صنعت خودرو 


با توجه به خودروسازان کوچک
«امیر جعفرپور» مشاور معاون طرح و برنامه وزارت صنعت به خبرنگار اقتصادی ایرنا گفت: مطابق آمارها، ایران خودرو و سایپا بیش از ۹۰ درصد تولید خودروی کشور را در اختیار دارند و ۱۰ درصد دیگر سهم بقیه خودروسازان کوچکند که شامل ۱۴ خودروساز می‌شود.به گفته وی، از این ۱۴ خودروساز هفت خودروساز در استان کرمان و منطقه ویژه اقتصاد بم فعالیت دارند که در بین آنها خودروسازان مطرحی هچون کرمان‌موتور و گروه بهمن دیده می‌شوند و در مجموع با تیراژی کمتر از سالیانه ۱۰۰ هزار دستگاه خودرو به فعالیت می‌پردازند.معاون پیشین دفتر خودرو و نیروی محرکه وزارت صنعت، معدن و تجارت خاطرنشان‌کرد: یکی از تاکیدات وزیر صنعت، تقویت خودروسازان کوچک است، به عنوان مثال اگر ظرفیت رنگ خودروها از ۲.۵ میلیون به سه میلیون خودرو افزایش یابد و این افزایش خطوط رنگ در خودروسازان کوچک اتفاق بیفتد، بخشی از این هدف دست‌یافتنی است.
وی بیان‌داشت: همچنین اگر خودروسازان کوچک داخلی‌سازی محصولات خود را از ۱۰ و ۲۰ درصد کنونی به ۳۰ درصد در سال ۱۴۰۰ ارتقا دهند، به‌طوری که این افزایش عمق داخلی‌سازی با افزایش تیراژ نیز همراه باشد و خودروسازان توانمندتر به تدوین همکاری‌هایی با دو خودروساز بزرگ و قطعه‌سازان بپردازند، افزایش شمارگان تولید آنها تا بیش از ۱۰۰ هزار دستگاه در سال امکان‌پذیر است.جعفرپور ادامه‌داد: هفت خودروساز مستقر در منطقه ویژه اقتصادی بم به دنبال تیراژ تولید نیم میلیون دستگاهی تا سال ۱۴۰۰ هستند و چنین حرکت‌هایی با تعریف همکاری‌های قاعده‌مند بین آنها و قطعه‌سازان میسر خواهد بود.
چالش‌های رقابتی شدن خودروسازی
«امیرحسن کاکایی» استاد دانشگاه در این زمینه نظر دیگری دارد.این کارشناس صنعت خودرو در گفت‌وگو با خبرنگار ایرنا افزود: همواره از ایجاد قطب سوم خودروسازی یا تسهیل واردات به عنوان گزینه‌هایی برای رفع انحصار در خودروسازی کشور یاد می‌شود.به گفته وی، قطب سوم یک عبارت متناقض است، به نحوی که مطرح‌کنندگان این موضوع درتلاشند در مقابل دو خودروساز بزرگ کشور یک خودروساز بزرگ خصوصی درست کنند.کاکایی ادامه‌داد: پرسش اینجاست آیا باید این خودروساز سوم را دولت درست کند؟ که در این صورت با موضوع خصوصی بودن در تناقض است، از طرفی فراموش نکنیم علاوه بر ایران‌خودرو و سایپا ۲۸ خودروساز کوچک و متوسط خصوصی نیز در کشور وجود دارند که برخی از آنها نظیر کرمان‌موتور و گروه بهمن با تفکر قطب سوم خودروسازی در زمان خود به وجود آمدند.وی اظهار داشت: بر این اساس در گذشته تلاش با همین دیدگاه انجام شده بود، اما آنچه در عمل اتفاق افتاد جلوی رقابت در این صنعت گرفته شد.این کارشناس صنعت خودرو تاکید کرد: تجربه نشان داده با تعدد خودروسازی نمی‌توان رقابت به وجود آورد، بلکه فقط «خودروسازان کوتوله» را توسعه خواهیم داد که قابلیت رقابت در سطح داخلی و بین‌المللی ندارند.وی، در این زمینه به برخی تجارب جهانی اشاره کرد و گفت: در کشوری نظیر چین که خودروسازان متعددی در آن مشغول به فعالیت هستند، سالیانه بیش از ۳۰ میلیون دستگاه خودرو تولید می‌شود که هم در این بازار بزرگ مصرف شده و هم به سایر کشورها صادرات می‌شود؛ بازار خودرویی که همه بزرگان دنیا در آن به سرمایه‌گذاری پرداخته‌اند.کاکایی اضافه‌کرد: در مقابل، کشوری نظیر کره‌جنوبی وجود دارد که فقط شرکت هیوندایی آن هم با دو برند کیا و هیوندایی را دارد و خودروهای بسیار باکیفیت تولید می‌کند که نه تنها در بازار داخلی خود مصرف می‌شود، بلکه بخشی از بازارهای بزرگ جهان را تسخیر کرده‌اند.استاد گروه مهندسی خودروی دانشگاه علم و صنعت یادآور شد: فراموش نکنیم دو خودروساز بزرگ کشور از نظر بین‌المللی در اصل سه خودروساز هستند و در سال‌های گذشته، پارس‌خودرو به عنوان قطب سوم خودروسازی کشور مطرح بود اما در رقابت با ایران‌خودرو و سایپا به حاشیه رفت.وی در ادامه با طرح این پرسش که «حال چه کنیم رقابت شکل بگیرد»، خاطرنشان‌کرد: در جهان، صنعت خودروسازی به سمت انحصار اما بازارها به سمت رقابت پیش می‌رود، در این میان واردات خودرو می‌تواند در سر و شکل گرفتن یک فضای رقابتی کمک‌حال باشد، اما در همه کشورها آن را با مکانیسم تعرفه کنترل می‌کنند.کاکایی افزود: تعرفه، مکانیسمی‌برای جبران عدم توازن بین تولید و تجارت در داخل با خارج از کشور است تا خودروها در یک رقابت برابر قرار بگیرند.وی اظهار داشت: آنچه مسلم است مکانیسم تعرفه در کشور ما از تولید داخل حمایت نکرده، بلکه در حقیقت از یک مونتاژ حداقلی حمایت کرده است، دلیل آن وجود ۲۸ خودروساز خصوصی است که هر یک قرار بود به قطب سوم تبدیل شوند، اما هیچ‌یک از آنها بیش از ۲۰ درصد داخلی‌سازی در محصولات خود ندارند.به گزارش ایرنا، بررسی آمارهای رسمی‌منتشره وزارت صنعت، معدن و تجارت حاکی از تولید ۵۴۲ هزار و ۶۰۰ دستگاه خودروی سواری از ابتدای امسال تا پایان آبان‌ماه است. آماری که در مقایسه با مدت مشابه پارسال رشد ۲۱.۳ درصدی نشان می‌دهد.در این مدت ۵۲ هزار و ۸۲۸ دستگاه وانت از سوی خودروسازان داخلی تولید شد که در هم‌سنجی با پارسال رشد ۲۰.۴ درصدی داشته است.تولید اتوبوس، مینی‌بوس و ون، اما در این مدت کاهشی بود و با ثبت افت ۶.۱ درصدی به یک‌هزار و ۱۸۸ دستگاه رسید.