قتل عام ثانیه ها

امان الله قرائی مقدم‪-‬ طرح ارائه شده توسط 29 نفر از نمایندگان محترم مجلس، برای منسوخ شدن ساعت رسمی کشور، طرحی است که جلوی حرکت جامعه به سوی توسعه یافتگی را می گیرد. جامعه‌شناس بزرگ فرانسوی، زمان های اجتماعی را از جوامع عقب‌مانده تا توسعه یافته بر هشت نوع:1- درازمدت کند گذر 2- زمان فریبنده 3-زمان ضربان های غیرمنظم یا زمان احتمالی 4- زمان
ادواری یا سیکلیک ( زمان درجا زدن ) 5- زمان متقدم شمردن گذشته بر آینده 6- زمان تناوبی میان گذشته وآینده (پاندولی) 7- زمان متقدم شمردن آینده برگذشته 8- زمان انفجاری و وآفرینش ( لحظه ای ) درنظر می گیرد. از همین رو این اقدام نمایندگان ،آسیب زاست به طوری که جلوی ساعت اجتماعی یا سرعت حرکت اجتماعی می ایستد و سرعت حرکت اجتماعی را به گذشته و جامعه عقب مانده باز می گرداند. بنابراین بهتر است که از تصویب آن بوسیله نمایندگان و مصلحت اندیشان محترم جلوگیری به عمل آید.در واقع هنگامی که صحبت از تغییر ساعت به میان می آید در واقع منظورتغییر سرعت زمان اجتماعی است که به وسیله ساعتی که در دست هریک ازما قراردارد سنجیده می شود. به عبارت دیگر توجه به ساعت، توجه به زمان اجتماعی وسرعت حرکت آن است. به همین جهت ساعت یا سرعت حرکت وتغییر وتحول اجتماعی که درجوامع ابتدایی وعقب افتاده می گذرد با جوامع توسعه یافته چون؛ آلمان، انگلیس، فنلاند ،ژاپن و...متفاوت است. بر همین اساس سرعتی که در زندگی مردم تهران وجود دارد و می چرخد با سرعت حرکت مراکز استانها و مراکزاستانها با شهرها و شهرها با روستاها متفاوت است .زیرا سرعت حرکت و جابجایی مردم و توجه واهمیت به زمان در تهران سریعترو مهمتر ازمراکز استان و مراکز استان سریعتر و حساس تر از شهرستانها وشهرستانها سریعتر و مهمتراز روستاهاست.
از این رو برخلاف برخی که هنوز گمان می برند سنجش زمان اجتماعی یعنی ساعت یک چیز ثابت ، لایتغیّر وخدادادی است و هرنوع تغییری در آن کفر است، ساعت نشان دهنده آهنگ حرکت و شتاب جامعه است که به نظم بخشی امور اجتماعی و هم چنین توسعه اجتماعی ،شتاب می بخشد وکمک می کند و همچنین جامعه رابه سوی توسعه یافتگی پیش می برد. اما اگر به اهمیت آن توجه نشود جامعه را درعقب ماندگی ، رخوت وسستی و از قافله تمدن جهان باز می‌دارد و آهنگ حرکت جامعه را کند می‌کند. هرچه جوامع عقب مانده‌تر باشد زمان (آهنگ حرکت) در آنها کند گذر و درازمدت تر است. گویی زمان درآنجا لنگر انداخته است. درجامعه‌های عقب مانده ساعت واستفاده از زمان ارزش و بهای چندانی ندارد. درچنین جوامعی مهم نیست ساعت تغییرکند یا نکند یا ساعت باشد یا نباشد. درحالی که درجوامع توسعه یافته توجه به ساعت وتغییرآن مهم وبا ارزش است. نه تنها ساعت، بلکه دقایق و ثانیه‌ها ارزش دارند به همین خاطر است که درگوشه و کنار شهرها ساعت‌های متعددی نصب شده است تا حساسیت زمان را نشان و هشداردهند. ساعت نشان‌دهنده حرکت و شریان خون در رگ‌های جامعه است. بنابراین تغییر ساعت نه به خاطر برهم خوردن نظم (خواب وبیداری، خورد وخوراک، رفتن به اداره، مدرسه ودانشگاه و...) است بلکه به لحاظ سرعت وشتاب بخشیدن به زندگی اجتماعی است. به بقول شاعر تیک تیک ساعت چه گوید گوش دار/ گویدت بیدار باش ای هوشیار. تغییر ساعت، جامعه را به جنب وجوش وا می دارد و از سستی و رخوت وتن پروری جلوگیری می‌کند. از سوی دیگر به جامعه می‌فهماند که ساعت ،چرخش زندگی است، اگر لحظه ای درنگ کنی زمان می‌گذرد و می‌گوید: وقت را غنیمت دان آنقدر که بتوانی. همچنین تغییر ساعت به افراد جامعه به خصوص کودکان می‌فهماند که زمان مهم است و می‌بایست حرکت کرد. بپا خیزید که زمان
از دست می‌رود واگر نجنبید دیگران گوی سبقت را از شما خواهند ربود. زیرا درجا زدن ودرزمان گذشته بسر بردن پژمردگی و مردن به همراه خواهد داشت. تیک تیک ساعت ضربه‌ای است که به چرخ‌های زنگ زده قطار در حرکت جامعه، روغن می‌زند، روان می‌کند وآن را به سرعت وا می دارد .تغییر ساعت شتاب بخشیدن به زندگی وحیات جامعه وبرون رفت از تنگناهای جامعه سنتی و محافظه‌کار ودرازمدت وکند گذر است. به همین جهت جامعه‌ای که اتم را شکافته نمی‌تواند در زمان پاندولی یعنی میان گذشته و آینده درنوسان باشد. بنابراین، طرح ارائه شده از سوی تعداد معدودی نماینده برای جامعه بسیار آسیب‌زا و خطر ناک و از لحاظ جامعه‌شناسی غیرمنطقی و نادرست است و به جای آنکه جامعه را بسوی توسعه‌یافتگی رهنمون کند به درجا زدن و گذشته نگری وامی‌دارد و برای حال وآینده جامعه
بشدت مضر است.