باید بین شش و هجده‌قدم مستقر شود تا گل بزند

  غلامرضا فتح‌آبادی یکی از برترین سرزن‌های تاریخ فوتبال ایران است که نامش در کنار سایر بزرگان و مهاجمان سرزن فوتبال ایران باقی مانده است؛ مهاجمی که سابقه بازی در دو تیم سرخابی پایتخت را دارد. خوش‌و‌بش با این پیشکسوت به یادماندنی و استفاده از تجاربش در امر سرزنی بهانه‌ای شد تا دقایقی پای صحبت‌های یکی از سرزنان اسبق قهار فوتبال ایران بنشینیم.   الگوی شما در سرزنی چه مهاجم یا مهاجمانی بودند؟  در فوتبال ایران مهاجمان بزرگ زیادی حضور داشتند اما با احترام به تمامی آنها الگوهای سرزنی من غلامحسین مظلومی و همایون بهزادی بودند، در واقع از لحاظ فنی این دو مرحوم در زمان فوتبال‌شان الگوهای من بودند و همیشه سعی می‌کردم نوع و روش بازی آنها را با دقت کامل تماشا کنم؛ بزرگانی که واقعاً بهترین بودند و ان‌شاءالله روح‌شان قرین رحمت الهی قرار بگیرد. اما از نظر بعضی‌ها کریم باوی بهترین سرزن فوتبال ایران است.  ما در امر سرزنی چند نوع سرزدن و پرش داریم که فکر می‌کنم آقاکریم پرش سه‌گام می‌زد و خوب می‌پرید اما مهاجمانی داریم که درجا خیلی خوب می‌پریدند که اگر حمل بر خودستایی نشود خودم در این امر بهترین بودم. این نوع سرزدن و پریدن تکنیک خاص خودش را دارد. در حال حاضر هم ما مدافعی مثل سیدجلال را داریم که درجا عالی می‌پرد و یکی از نکات برجسته این مدافع خوب با وجود سن و سالش استفاده و پریدن درجا به شکل بسیار خوبش است که توانسته در ضربات هوایی هم مانند دفع کردن ضربات زمینی از او چهره‌ای موفق بسازد. دوست داریم از شما در مورد آرمان رمضانی هم بپرسیم چون شما متخصص سرزنی هستید. به نظرتان چگونه باید از این مهاجم استفاده شود تا او بیشترین کارآیی را داشته باشد؟  آرمان رمضانی، مهاجم بسیار خوش‌قد و قامتی است که باید بیشتر از این به او روحیه بدهند تا او به بیشترین و بالاترین مرتبه روحی برسد. رمضانی باید زوج عبدی در خط حمله و بیشتر از او استفاده شود. عبدی خودش را در پرسپولیس اثبات کرده؛ مهاجمی که روی زمین بهتر از هوا کار می‌کند از همین‌رو زوج عبدی که روی زمین تبحر دارد و آرمان که تخصصش بیشتر بازی هوایی است، می‌تواند به خط حمله پرسپولیس صلابت بیشتری بدهد. من فکر می‌کنم دقایق استفاده از رمضانی باید بیشتر شود. او در بازی مقابل نساجی خوب کار کرد و روی گل هم تأثیرگذار بود اما این مهاجم هنوز در کانون توجه اصلی کادر فنی قرار نگرفته در حالی که با روشی خاص حتماً می‌توان از او بیشترین بهره را گرفت. منظورتان این است که فقط از او در امر زدن و به قولی ساباندن توپ‌های اول برای بقیه عناصر تهاجمی استفاده نکنیم؟  دقیقاً منظور من همین بود. وقتی بازیکنی و سرزنی مانند آرمان رمضانی دارید که قادر است ضربات سرش را بالای سر هر مدافعی بزند باید توپ‌ها را بین خط هجده و شش‌قدم برای او ارسال کنید تا او در نقش گلزن ظاهر شود و ساختن گل اولویت دوم او باشد. قطعاً اعتماد به نفس بیشتر و بازی دادن دقایق بیشتر حتماً می‌تواند به سود پرسپولیس و آرمان رمضانی باشد. خود شما هم در زمان بازی‌تان در پرسپولیس و استقلال بیشتر نقش سازنده گل را داشتید یا سرزنی قهار؟  در استقلال با روش 2-4-4 بازی می‌کردیم و من جلوی چنگیز بازی می‌کردم. در پرسپولیس هم که بودم روش بازی‌مان 3-3-4 بود و من و علی پروین و بازیکنی دیگر جلوتر از بقیه بازی می‌کردیم. یادم هست زمانی که قانون استفاده از بازیکنان بالای 27 سال برداشته شد و مرحوم ناصر حجازی و علی پروین به فوتبال‌شان ادامه دادند من بیشترین پاس گل‌ها را با ضربه سر برای علی‌آقا در یک فصل فراهم ساختم که علی‌آقا بیشترین گل‌ها را زد و ایشان در تقدیری از من گفته بودند که مربیان تیم ملی از بازیکنی با خصوصیات سرزنی من غافل نشوند. گویا برای خودتان هم اتفاق بدی افتاده.  متأسفانه از ناحیه ران دچار شکستگی شدم اما توکلم به خداست هرچند دوست دارم در این رابطه از حاج‌ابوالفضل انصاری خیلی تشکر کنم که بعد از مشکلی که برایم به وجود آمد خیلی به من لطف و محبت داشتند. یک چیز دیگر را هم فراموش کردم که بگویم؛ وقتی برای بازیکنی مشکل گلزنی به وجود می‌آید بهتر است برایش یک روانشناس بگیرند تا به او مشاوره بدهد. مثلاً در مورد آرمان رمضانی هم باید از یک روانشناس استفاده کنند؛ موضوعی که خیلی می‌تواند به آرمان کمک کند.