ثریا آقایی: حضورم در المپیک آرزوی بقیه را بزرگتر می کند

مصاحبه آزاده پیراکوه       @Apirakouh    بی‌حاشیه و سر و صدا تمرین می‌کند و به تک‌تک اهدافی که برای خودش در نظر گرفته می‌رسد؛ بدون اینکه قبلش درباره‌شان حرفی بزند. این بار هم همین راه را می‌رود. بدون اینکه کسی برای رشته‌اش شانسی قائل باشد، آنقدر خودش را بالا کشیده که حالا رزرو المپیک است و باید چند مسابقه دیگر برود تا سهمیه‌اش را قطعی کند. صحبت از ثریا آقایی است. دختر 24 ساله و بدمینتون‌باز ایران که خودش را به عنوان یک استعداد به کنفدراسیون آسیا معرفی کرده و این روزها سخت‌ترین شرایط تمرین را پشت‌سر می‌گذارد تا امتیازهایش را به اندازه حضور در المپیک توکیو بالا بکشد. او تلاشش را می‌کند اما یک نگرانی بزرگ دارد. تکلیف حضورش در رویدادهای پیش رو چه می‌شود؟ می‌خواهد سهمیه بگیرد تا الهام‌بخش دختران و پسران دیگر این رشته شود و آنها بدانند که می‌توان آرزوهای بزرگ داشت. کسی که سال‌ها بدون حاشیه تمرین کرده و حالا می‌خواهد دستمزدش را بگیرد. به بهانه یک سالی که برای همه متفاوت گذشته و شرایطی که در مسیر کسب سهمیه المپیک برای ثریا آقایی وجود دارد، با او تماس می‌گیرم، آن‌هم درست زمانی که در پارک مشغول تمرین است و می‌خواهد بعد از تمرین گفت‌وگو را ادامه دهد.   در پارک تمرین می‌کنی؟  نه همیشه. موقعی که تماس گرفتید به پارک رفته بودم که بخشی از تمرینات بدنسازی‌ام را انجام دهم. هوا سرد بود اما باید برنامه‌ام را انجام می‌دادم. در باقی مواقع در سالن تمرین می‌کنم. و همه این سختی‌ها برای رسیدن به المپیک است؟  دقیقاً. المپیک قبلی را به خاطر مصدومیت از دست دادم و مجبور به جراحی زانویم شدم اما نمی‌خواهم این المپیک را از دست بدهم. چه اتفاقی باید بیفتد تا بتوانی سهمیه المپیک را بگیری؟  بدمینتون هم از آن دسته رشته‌هایی است که ورزشکارانش مسیر دشواری تا کسب سهمیه المپیک دارند. مسابقات زیادی را باید شرکت کنیم تا بتوانیم در گردونه کسب سهمیه بمانیم. به همین خاطر در دو سال اخیر من در مسابقه‌های زیادی شرکت کردم تا بتوانم امتیازهای لازم را جمع کنم. خدا را شکر با حضور در این رقابت‌ها و البته نتایجی که گرفتم، الان در رنکینگ 100 قرار گرفته‌ام و رزرو المپیک هستم اما از سال قبل که کرونا آمد، همه رقابت‌ها لغو شد و معطل مانده‌ایم که ببینیم چه می‌شود. خب این شرایط برای همه ورزشکاران بوده.  درست است. مسأله‌ای که به تازگی برای من نگرانی‌هایی ایجاد کرده، این است که فدراسیون جهانی چند روز قبل برنامه سال 2021 را داد که این برنامه نشان می‌دهد تعداد رقابت‌ها نسبت به قبل کمتر شده است و میزبانی همه این رویدادها هم به کشورهای اروپایی داده شده است. این موضوع کمی کار را برای من سخت می‌کند. سؤالی که این روزها ذهنم رامشغول کرده، این است که آیا من فرصت حضو ر در این رویدادها را پیدا می‌کنم. چرا نباید این فرصت را داشته باشی؟  به هر حال این رقابت‌ها در اروپا برگزار می‌شود و کمی شرایط گرفتن ویزا سخت‌تر از قبل شده. ضمن اینکه با توجه به شیوع ویروس جدید در اروپا و اینکه برخی کشورها مرزهایشان را بسته‌اند، من نمی‌دانم دقیقاً چه شرایطی در انتظارم است. اصلاً مسابقه‌ها برگزار می‌شود یا اینکه فدراسیون جهانی تصمیم تازه‌ای می‌گیرد. همه این موارد برای من نگرانی ایجاد می‌کند. اگرچه سعی می‌کنم این موضوعات روی کارم اثر نگذارد. هدف اصلی من حضور در المپیک توکیو است و از هیچ تلاشی دریغ نمی‌کنم تا این اتفاق بیفتد. مدت زیادی است که منتظر این روز هستم. برای المپیک قبل هم شرایط خوبی داشتی اما بدشانسی آوردی.  همینطور است. آن موقع هم خیلی به سهمیه نزدیک بودم اما مصدوم و مجبور شدم جراحی کنم. این بار هم خیلی به سهمیه نزدیک هستم و امیدوارم این مشکل جهانی که برای همه مردم به وجود آمده، مانع من نشود. کرونا برای ورزشکارانی که در مسیر المپیک هستند، هم تهدید است، هم فرصت. فکر می‌کنی برای شما کدامش باشد؟  هر دو. فرصت تمرین بیشتر و اینکه شرایط برای همه یکسان بوده است. تمرینات هم تحت‌تأثیر قرار گرفت. البته من سعی‌ام را کردم تا هیچ فرصتی را در این یک سال گذشته از دست ندهم. تقریباً یک سال شده که تمرینات گروهی ما تحت‌تأثیر کرونا قرار گرفته است با این حال به صورت مرتب زیر نظر مربی بدنساز، تمریناتم را به صورت آنلاین انجام داده‌ام. از اواخر اردیبهشت هم 4-3 بازیکن هستیم که به صورت یک روز در میان زیر نظر مربیان تیم ملی و با رعایت پروتکل‌ها تمرین می‌کنیم. همه اینها را گفتم تا به اینجا برسم که با کمک فدراسیون خللی در تمریناتم ایجاد نشده اما به هر حال یک سال از مسابقه دور بوده‌ام و این موضوع می‌تواند روی آمادگی‌ام تأثیر بگذارد. در چند سال اخیر موفقیت‌های زیادی داشتی و از زمانی که سن کمی داشتی، در برنامه توسعه کنفدراسیون آسیا قرار گرفتی. به بازی‌های آسیایی رفتی و حالا به نظر می‌رسد سهمیه المپیک مهم‌ترین هدفی است که دنبال می‌کنی.  الان زمان حضور در المپیک است. من اگر بتوانم این کار را انجام بدهم، به جامعه بدمینتون کمک زیادی می‌شود. حضور ورزشکاری از این رشته در المپیک باعث می‌شود ورزشکاران دیگر هم سقف آرزوهای خود را بالاتر ببرند. من امروز آرزوی حضور در المپیک را دارم و تلاش می‌کنم به آن برسم. وقتی حضور در المپیک در رشته بدمینتون دست‌یافتنی شود و تعداد بیشتری از ملی‌پوشان ایران بتوانند به آن دست پیدا کنند، طبیعی است که ‌بدمینتون بازهای کم سن‌تر، اهدافشان را دیگر روی حضور نمی‌گذارند. تلاش می‌کنند تا به سطحی برسند که بتوانند در المپیک برد داشته باشند و چه بسا به مدال فکر کنند. درست است که علایق و انگیزه‌های شخصی دارم اما تأثیری که روی جامعه بدمینتون می‌گذارم، خیلی زیاد برایم مهم است. کسی بوده که برای شما اینطور الهام‌بخش باشد؟  بله. آقای کاوه محرابی. زمانی که ایشان سهمیه المپیک پکن را گرفتند، خیلی روی من اثر گذاشت. این درست که سن کمی داشتم اما از همان موقع به این فکر می‌کردم که هر چیزی بخواهیم، عملی می‌شود؛ البته اگر برایش تلاش کنیم. یکی از مسائلی که چند سال قبل در رشته بدمینتون حداقل در مورد شما و یکی، دو ورزشکار دیگر، سؤال‌برانگیز بوده، این است که هزینه حضورتان در رقابت‌های مختلف را خودتان پرداخت می‌کردید. الان هم شرایط به همین شکل است؟  لازم است یک توضیحی بدهم. مسابقات در رشته بدمینتون بسیار زیاد است و چیزی که در همه جای دنیا مرسوم شده، این است که ورزشکاران این رشته با هزینه خودشان و البته کمکی که از اسپانسرهایشان می‌گیرند، در رقابت‌ها شرکت می‌کنند. من ممکن است در سال 20 مسابقه داشته باشم و هزینه این رقابت‌ها با توجه به افزایش دلار خیلی زیاد می‌شود. در این مدتی که در مسیر المپیک هستم، فدراسیون بخشی از هزینه‌ها را پرداخت کرده و بخشی را هم با توجه به کمک هزینه‌ای که کنفدراسیون آسیا به من می‌دهد، توانسته‌ام پرداخت کنم. افزایش قیمت دلار شرایط را به گونه‌ای کرده که خیلی سخت‌تر از قبل شده است و من توان پرداخت همه هزینه‌ها را ندارم. از بین ملی‌پوشان این رشته، بازیکن دیگری هم هست که شانس کسب سهمیه داشته باشد؟  خانم ثمین عابدخجسته هم در مسابقات مختلف شرکت کردند اما رنکینگ ایشان حدود 150 است و من به سهمیه نزدیک‌ترم. ضمن اینکه در رشته بدمینتون از نظر تعداد سهمیه‌ای که هر کشور می‌گیرد، محدودیت‌هایی وجود دارد. برای مثال در رنکینگ یک تا 16، سه بازیکن ژاپنی حضور دارند اما دو نفرشان که رده بهتری دارند، می‌توانند سهمیه بگیرند و نفر سوم شانس حضور در المپیک را ندارد و نفر بعد از او سهمیه می‌گیرد. در تمام این سال‌هایی که ورزش کرده‌ای، یکی از  بی‌حاشیه‌ترین ورزشکاران ملی ایران بوده‌ای و حتی مواقعی که مشکلاتی داشتی، ترجیح دادی صحبتی درباره‌اش نداشته باشی.  بیشتر از هر چیزی آرامشم را دوست دارم. ورزش قهرمانی سختی‌های زیادی دارد اما آنقدر عاشق بدمینتون هستم که نمی‌خواهم آرامشی که دارم و لذتی که از انجام این ورزش می‌برم را با هیچ چیزی عوض کنم. این روزها در لیگ هم شرکت داری. شرایط لیگ چطور است و آیا کمک مالی خوبی برایت به حساب می‌آید؟  حضور در لیگ به آمادگی‌ام کمک می‌کند. مدت زیادی است که مسابقه نداده‌ام و حالا که با تیم میلاد تبریز در لیگ حضور دارم، فرصت پیدا کرده‌ام که مسابقه بدهم. در مورد مبالغ قرارداد هم همه جور عددی داریم. از یکی، دو میلیون در لیگ قرارداد داریم تا بیست میلیون و یا کمی بیشتر. بستگی به سطح بازیکن، باشگاه و ... دارد.