اثرات انزوا در بحران کرونا

فاطمه فرحمند‪-‬ در دوران همه‌گیری بیماری کرونا عدم ارتباط بین افراد و جامعه، اثرات و عواقب مختلفی به همراه دارد. اول از همه نگرانی از بیماری خود و عزیزان باعث بالارفتن میزان استرس و اضطراب فرد می‌شود.در سوی دیگر افراد از اینکه زمان دقیق پایان بیماری را نمی‌دانند دچار تنش‌های بالایی می‌شوند که باعث تحریک پذیری بالا و افزایش خطر خشونت است. در این دوران صبر و حوصله بسیار کم شده است و افراد نمی‌توانند احساسات خود را به درستی کنترل کنند. انزوای فرد در کنار استرس بیماری،
از دست دادن کار و فرصت‌های شغلی، از دست دادن حمایت‌های اجتماعی و تفریحات معمول و ریتم تکراری زندگی باعث افسردگی و اضطراب بالا مخصوصا در کسانی که از قبل دچار مشکلات روحی و روانی بوده‌اند، می‌شود. همچنین تنهایی و انزوا در دوران کرونا زوال عقل در بزرگسالان و ترس و استرس زیاد در کودکان را به همراه دارد. عدم امکان در آغوش گرفتن و همدلی کردن منجر به پاسخ ضعیف سیستم ایمنی بدن می‌شود. عوارض این انزوا خود را به صورت جسمانی هم نشان می‌دهد: افزایش وزن و چاقی به دلیل کاهش شدید فعالیت‌های بدنی، فشار خون بالا، بیماری قلبی، کاهش طول عمر به دلیل قطع حمایت‌های اجتماهی از نشانه‌های این بحران هستند. اثرات جسمانی خود تاثیرات زیادی را هم بر روی روان افراد به جا می‌گذارند. از دیگر نشانه‌های روانی این انزوا خشم، ترس، اختلال خواب، وسوسه پناه بردن به خواب و غذا و افزایش تنش می‌باشد. حتی برخی از پزشکان پیامدهای جسمانی تنهایی و انزوا را برابر با استعمال 15 نخ سیگار در روز می‌دانند.برای جلوگیری از این اضطراب‌ها باید تلاش کنیم ریتم زندگی عادی خود را حفظ کنیم مثلا در ساعت معینی از خواب بیدار شویم و طبق برنامه‌ معینی در روز فعالیت کنیم. همچنین ورزش کردن در کم کردن استرس‌ها موثر خواهد بود. فراموش نکنید که پیگیری اخبار را تنها در یک زمان مشخص از یک منبع موثق محدود کنید. مراقبه و مدیتیشن هم می‌تواند اثرات انزوا را تا حدودی خنثی کند. باید قرنطینه را بپذیرید و نسبت به آینده خوش بین باشید.