الله‌کرم استکی: یکی را می‌خواهیم شبیه کی‌روش و ولاسکو

مصاحبه آزاده پیراکوه         نمی‌توان نقشش را در رشد و موفقیت‌های هندبال فراموش کرد. در این چند سال اخیر هر اتفاق مثبتی که افتاده، حتماً کاپیتان تیم ملی هندبال در آن تأثیر داشته. از نتایج خوبی که در بازی‌های آسیایی ثبت شد تا رفتن بازیکنان زیادی از تیم ملی به سطح اول هندبال در اروپا و فرصت رقابت کنار بزرگان دنیا. الله‌کرم استکی و سجاد، برادرش؛ با حضور خوبی که در این چند سال در لیگ‌های مختلف اروپا داشتند، فرصتی فراهم کردند تا تعداد قابل توجهی از ملی پوشان ایران راهی لیگ‌های معتبر هندبال شوند و چه فرصتی از این بهتر برای رشد یک رشته؛ البته اگر آنهایی که باید؛ قدر این فرصت را بدانند. الله‌کرم در هر تیمی که بوده، افتخاراتی را برای اولین بار ثبت کرده و حالا که به رومانی برگشته، می‌خواهد یک بار دیگر یک «اولین» دیگر را تجربه کند. او این روزها در زیمیریلور لیگ (رومانی) توپ می‌زند و بر خلاف دفعات قبل که تیم‌هایش ریشه‌دار و صاحب عنوان بودند، این بار یک تیم جوان به نام بوزائو را انتخاب کرده تا نامش در موفقیت‌هایی که ثبت می‌شود، ماندگار باشد. الله‌کرم‌ استکی بعد از مدت‌ها دوری، این روزها در ایران به سر می‌برد. تعطیلات ژانویه و البته آسیب‌دیدگی دست فرصتی داده تا او و خانواده‌اش چند روزی به ایران بیایند و همین حضور، بهانه خوبی است برای صحبت با او که می‌خواهد جایش را به جوانترها بدهد.   بعد از مدت‌ها توانستید به ایران بیایید.  بله. برای تعطیلات کریسمس آمده‌ام و نمی‌دانم حالا با این شرایط که برای کرونا در کشورهای اروپایی پیش آمده، برای برگشت به مشکل می‌خورم یا نه. خب با این شرایط ریسک نکرده‌اید؟ برخی از بازیکنان مثل برادرتان ترجیح دادند که در اروپا بمانند.  دلم می‌خواست به ایران بیایم و خانواده‌ام را ببینم. نهایتش این است که این فصل را از دست می‌دهم. با این شرایطی که برای همه دنیا پیش آمده، خیلی انگیزه‌ای باقی نمی‌ماند. تمام انرژی که ما می‌گیریم از تماشاگران است و برایم خیلی سخت است که در سالن‌های بدون تماشاگر مسابقه بدهم. چطور شد که شما و سجاد، راهتان را جدا کردید؟ او به فرانسه رفت و شما ترجیح دادید به رومانی برگردید و تیمی را انتخاب کردید که اسم و رسمی هم ندارد.  من برای این فصل چند پیشنهاد داشتم اما برایم مهم بود تیمی را انتخاب کنم که در هیچ‌کدام از لیگ‌های اروپایی حضور نداشته باشد. حضور در این تیم‌ها یعنی سفر زیاد و امسال اصلاً شرایط سفر رفتن را نداشتم. در این شرایط کرونا ترجیح می‌دهم سفر نروم و بیشتر کنار خانواده‌ام باشم. ضمن اینکه تیمی که انتخاب کرده ام، جوان است و می‌خواهم کنار این جوان‌ها به موفقیت برسم. این تیم پتانسیل خوبی دارد و در دور برگشت نتایج بهتری می‌گیرد. در دور رفت چند مصدوم داشتیم و تعدادی از بازیکنان هم کرونا گرفتند. «شاهو» هم مصدوم بود. خود شما هم که مصدوم هستید.  بله. مچ دستم آسیب دیده اما با چند روز استراحت خوب می‌شود و می‌توانم به بازی‌ها برسم. چه نتیجه‌ای را در آخر فصل پیش‌بینی می‌کنید؟  اگر بازیکنان‌مان برسند و همه را در اختیار داشته باشیم، فکر می‌کنم در پایان فصل جزو چهار تیم باشیم که اتفاق بسیار خوبی است. همیشه قهرمانی را دوست داشتید. بعید است به چهارمی راضی باشید.  موفقیتی برایم لذتبخش است که در آن اثر زیادی داشته باشم. از اینکه یک چیزی را آماده داشته باشم، احساس خوبی ندارم. ساختن را دوست دارم. در همه تیم‌هایی که بوده‌ام نیز همینطور بوده است. از سپاهان و ثامن‌الحجج گرفته تا دیناموبخارست، مونت پلیه و چسمه، چیزهایی را به دست آوردیم که برای اولین بار به دست آمد. از قهرمانی در ایران با ثامن‌الحجج گرفته تا وقتی به عنوان اولین ایرانی کاپ جام حذفی فرانسه را با مونت پلیه بالای سر بردیم یا مثلاً در چسمه هم بعد از 12 سال قهرمان چلنج کاپ اروپا شدیم. در همه اینها من «اولین»‌ها را تجربه کردم و این برایم لذتبخش است. حالا اگر با این تیم جوان و تازه تأسیس هم بتوانیم به جمع چهار تیم برسیم، یعنی یک اتفاق خوب. وقتی انسان کارهای جدید انجام بدهد، اسمش بیشتر می‌ماند. من در همه لیگ‌های خوب اروپا بازی کرده‌ام و جز آلمان در بقیه لیگ‌های خوب مسابقه داده‌ام. بنابراین بدم نمی‌آید اتفاق‌های جدید را تجربه کنم. چند روز قبل رئیس کمیته ملی المپیک به فدراسیون هندبال رفت که در این بازدید شما هم حضور داشتید. بحث مربی خارجی مطرح شد و دکتر صالحی‌امیری اعلام کرد که اگر فدراسیون می‌خواهد مربی خارجی بیاورد، 50 درصد مبلغ قرارداد را تقبل می‌کنند. این موضوع می‌تواند نکته مثبتی باشد تا بالاخره بعد از چند سال که دور خودمان می‌چرخیم، بالاخره یک مربی خوب خارجی به ایران بیاید.  سال‌هاست که می‌گوییم به مربی خوب خارجی نیاز داریم اما هر بار یک عامل مانع این اتفاق شده. حالا هم بالا رفتن قیمت دلار کار را سخت کرده است. چند سال پیش مربی تیم دوم فرانسه به ما گفت که حاضر است به ایران بیاید. می‌گفت «در قراردادم بنویسید که حضور ایران در المپیک و قهرمانی آسیا را تضمین می‌کنم». ما هم به فدراسیون گفتیم اما اتفاقی نیفتاد. البته همیشه مشکل پول را داشتیم وگرنه تیم ملی ایران با قدرت‌های آسیا یکی، دو گل فاصله داشته است. برای مثال ما به قطر با آن بازیکنان اروپایی و مربی‌اش که بهترین مربی دنیاست، 31 – 28 باختیم. خب این نشان می‌دهد اگر کمی به تیم ملی هندبال توجه شود و مربی خوب بالای سر بچه‌ها باشد، اتفاق‌های خوبی می‌افتد. شرایط تیم ملی ایران نسبت به چند سال قبل تغییر کرده. الان ملی‌پوشان اصلی ایران، همگی بازیکنانی هستند که در بهترین سطح هندبال، بازی کرده و در شرایط حرفه‌ای تمرین کرده‌اند. همه چیز برای موفقیت آماده است. فقط بچه‌ها به مربی احتیاج دارند که به آنها اعتماد به نفس بدهد. مثل کاری که کی‌روش در تیم ملی فوتبال و ولاسکو در تیم ملی والیبال انجام داد. کی‌روش به بازیکنان ایران یاد داد که بدون ترس مقابل اسپانیا و آرژانتین و بقیه تیم‌های خوب بایستند و بازی کنند؛ درست مثل کاری که ولاسکو با تیم ملی والیبال کرد. بازیکنان والیبال ایران در زمان ولاسکو یاد گرفتند که چطور مقابل مدعیان بزرگ بایستند. الان هم دقیقاً در مرحله‌ای هستیم که یک مربی بزرگ می‌خواهیم و البته نگاه حرفه‌ای به لیگ ایران. تیم ملی هندبال ژاپن چند سال پیش یکی از بهترین مربیان دنیا را آورد. دو سه سال اول هم خوب نتیجه نگرفت اما الان ببینید که چه تیم خوبی شده است؛ تیمی که ما قبلاً شکستش می‌دادیم. به لیگ ایران اشاره کردید. حدود قراردادها در این لیگ چقدر است، پیگیری می‌کنید؟  بله. تا حدودی در جریانم. حدود 200 تا 300 برای بهترین بازیکنان اما مسأله فقط این نیست. باید دید آیا باشگاه‌ها به تعهداتشان عمل می‌کنند و همه پول را به موقع می‌دهند. ضمن اینکه با این پول‌ها واقعاً نمی‌توان زندگی مناسبی داشت. من نمی‌گویم باشگاه‌ها قراردادهای یکی دو میلیاردی ببندند اما حداقل مبلغی را به بازیکنان بدهند که نگران کرایه خانه و مخارج اولیه نباشند. حداقل قراردادها 700–600 میلیون باشد که یک ورزشکار کمتر دغدغه خانواده‌اش را داشته باشد و بتواند از این پول یک مربی بدنساز بگیرد و برای خودش کاری انجام بدهد. وضعیت فعلی واقعاً ناراحت‌کننده است. پس احتمالاً با این شرایط همیشه خوشحال هستید که از ایران رفته‌اید و در لیگ‌های اروپایی بازی می‌کنید.  ناراحتی بقیه، ناراحتی همه ماست اما به هر حال از نظر زندگی شخصی، خوشحالم که این مسیر باز شده و ما می‌توانیم در شرایط دیگری هندبال بازی کنیم. بحث تمرین و مسابقه در شرایط حرفه‌ای یک چیز است. موضوع شرایط زندگی هم هست و مسئولیتی که در قبال خانواده‌ام دارم. به موضوع سرمربی خارجی برای تیم ملی برگردیم. سقف قرارداد مربیان خوب در چه حدی است و آیا در شرایط فعلی مربیان خوب به ایران می‌آیند؟  مبلغ قرارداد بین 30 تا 40 هزار یورو است؛ مثل مبالغ والیبال. و اینکه مربیان خوب دوست دارند به ایران بیایند. ایران کشور خوبی است و جذابیت‌های زیادی دارد. من 8–7 سال است که در کشورهای دیگر زندگی می‌کنم و حالا با گذشت این مدت می‌گویم که ایران بهشت است. فقط کاش شرایط برای مردم بهتر بود و ایرانی‌ها می‌توانستند زندگی بهتری داشته باشند. ایلیا، پسرم می‌خواهد درس بخواند، این چند روز که ایران هستیم، آنقدر مشکل اینترنت دارد که به من می‌گوید «به آقای جهرمی زنگ بزن و بگو یکم سرعتش را بیشتر کنند». حتی بچه‌های کوچک هم مشکلات را می‌بینند و درک می‌کنند. من بعد از چند وقت به ایران آمده‌ام و وقتی با همسرم برای خرید به بیرون رفتیم، حس اصحاب کهف را داشتم. امیدوارم شرایط برای همه بهتر شود، چون مردم ایران شایسته بهترین‌ها هستند. مدتی قبل گفتید که از تیم ملی هندبال خداحافظی می‌کنید. سر این تصمیم هستید یا اینکه ممکن است با حضور یک مربی خوب، تصمیم‌تان را تغییر بدهید؟  چند جوان خوب سر پستم هستند که دلم می‌خواهد راه را برای آنها باز کنم. اگر قرار باشد همیشه پشت من بمانند، دیگر انگیزه‌ای برای پیشرفت ندارند. نمی‌خواهم تیم ملی را به انحصار خود درآورم و بعدها با این ذهنیت درباره‌ام حرف بزنند. من از 17– 16 سالگی در تیم ملی بزرگسالان بازی کرده‌ام و واقعاً دلم می‌خواهد جا را برای جوانترها باز کنم. اگر بر ماندن اصرار کنم، خاطره خوبی از من نمی‌ماند. البته اگر یک مربی خوب خارجی بیاید و بگویند به تیم ملی کمک کنم، شاید این کار را انجام بدهم. البته حتماً با در نظر گرفتن اینکه فرصت در اختیار جوانان باشد. آیا به این گزینه فکر می‌کنید که اگر یک مربی خوب خارجی برای ایران آمد، به عنوان کمک کنارش باشید تا بعدها هدایت تیم ملی را بر عهده بگیرید؟  من در کلاس‌های مربیگری شرکت می‌کنم و سعی دارم دراین زمینه یاد بگیرم. اگر یک مربی خوب بخواهد که کنارش باشم، حتماً این کار را انجام می‌دهم چون مربیگری را دوست دارم و حتی این روزها به این فکر می‌کنم که یک آکادمی در تهران راه‌اندازی کنم و استعدادهای هندبال را پرورش بدهم. با این شرایط می‌توان بازیکنان خوبی را برای تیم ملی هندبال تربیت کرد. باید از چیزهایی که در هندبال اروپا یاد گرفته‌ام، استفاده کنم. تقریباً به آخر دوران بازی‌ام نزدیک می‌شوم وبعد از دو سه فصل در اروپا، شاید یکی دو سالی هم به لیگ‌های عربی بروم تا پول در بیاورم و برای بعد از این دوران برنامه‌هایی دارم که امیدوارم بتوانم انجام‌شان دهم.