جای مردان سیاست بنشانید درخت تا هوا تازه شود

محمد عین الله زاده‪-‬ دیر زمانی است که مردمان جامعه‌مان به درد چه کنم، چه کنم گرفتارآمده‌اند. دیر زمانی است که امروز ما بدتر از دیروز و هر سال دریغ از پارسال
شده است. مقوله مدیریت ونقش آن در جامعه کجاست.
وجود این همه دستگاههای اجرایی و نظارتی برای چه امر مهمی می‌باشد و بجز شعار و وعده دادن چه دستاوردهایی داشته اند و فرق بودن و نبودنشان در چیست؟!
چگونه قابل تصور می‌باشد در ماههایی از سال که از سرمای سالهای گذشته خبری نیست بعلت ویروس کرونا مدارس، دانشگاهها، خوابگاههای دانشجوی، تالارها، مساجد و... تعطیل هستند سرانه مصرف سوخت آنقدر بالا برود که شرکت گاز وبرق مردم را تشویق به صرفه جویی و تهدید به قطع و جیره‌بندی گاز و برق می‌کنند و شرکت توزیع برق پیامک می‌دهد که در داخل خانه لباس گرم بپوشیم و گرمای اتاق محل زندگی را یک درجه پایین بیاوریم.


چگونه است کشوری دومین ذخائرگاز دنیا را داشته باشد ولی نیروگاههایش با سوخت سمی وخطرناک مازوت کاربکند.
هزینه مرگبار بیماری‌های ناشی از آلودگی هوای تهران ودیگر کلان شهرهای کشور با کیست، چه کسی جوابگو می‌باشد؟
دراواخر دهه شصت واوایل دهه هفتاد که طرح گازرسانی سراسری درکشور اجرا می‌شد بسیاری ازکارشناسان بدلیل فراوانی منابع گازی کشور با آن مخالفت کردند و پیشنهاد داده بودندکه باید با ایجاد نیروگاههای گازی، برق ارزان به مردم وکشورهای همسایه داد وبا درآمد فروش برق، بسیاری از پروژه عمرانی، صنعتی، کشاورزی و... را اجرا کرد.
متاسفانه مدیریت ناکارآمد جامعه امروز بجایی رسیده که برق را جیره‌بندی می‌کند، برق معابر شهرها را قطع می‌کند و البته طبق معمول همیشگی بابت ضعف مدیریتی عذرخواهی هم نمی‌کنند.اگر یکی از علل مصرف زیاد وکمبود برق تولید ارز دیجتالی (بیت‌کوین) توسط عوامل داخلی ویا خارجی باشد دولت بجای تنبیه کردن مردم باید جلوی سوءاستفاده افراد سودجو را بگیرد هرچند که جامعه از مسئولین نا امید ودل سرد شده‌اند وقتی که جناب آقای روحانی با افتخار می‌فرمایند آنچنان اجناس را گران کردیم که مردم اصلا متوجه نشدند لابد بعد چند ماه دیگر می‌فرمایند آنچنان آلودگی هوای ناشی از سوخت مازوت ایجاد کردیم که خیلی‌ها مردند نفهمیدند چگونه مردند.
جناب رئیس جمهور کاملا درست می‌فرمایند شما با سیاست‌های اقتصادی وبرنامه ریزی‌های خودشرایطی را بر جامعه تحمیل نمودید که صدای خرد شدن استخوان‌های مردم زیر بار گرانی و تورم و فقر و فلاکت به گوش همگان رسیده است.
آنچنان سیاستی را اعمال نمودید که طبق آمار‌ها ۵میلیون جوان دهه شصتی هنوز قادر به ازدواج وتشکیل خانواده نشده اند.
آنچنان شرایطی پدید آوردید که طبق نظر سازمان نظام پزشکی بیش‌از ۳۰۰۰تن ازپزشکان وهزاران پرستار از کشور مهاجرت کردند.
اگرمتولیان جامعه بخواهند پی به شرایط اسفناک جامعه ببرند بسیار نکو است که به جامعه آماری وموسسات نظر سنجی خودشان نظری بیندازند.