روزنامه ابتکار
1399/11/20
چرا با وجود بازی‌های خوب، حضور پژمان جمشیدی در عرصه سینما با انتقادات تند روبه‌رو است؟ مسئله «پژمان»
فاطمه امین‌الرعایا
پژمان جمشیدی در این چند سالی که وارد عرصه بازیگری شده است، بارها مورد انتقاد قرار گرفته است. به دفعات منتقدان بازی‌های او را زیر ذره‌بین برده‌اند و به توانایی او در بازیگری به دیده تردید نگاه کرده‌اند اما حالا مدتی است که کمتر کسی به او برای اینکه از ورزش وارد بازیگری شده خرده می‌گیرد و او را نابازیگر می‌داند. اما روز شنبه در نشست خبری فیلم «خط فرضی» در جشنواره فیلم فجر با پرسشی تند و ادبیاتی نادرست روبه‌رو شد که البته جواب مناسبی به آن داد. اما سوال این است که تا چه زمان می‌توان فردی را که از عرصه دیگری وارد بازیگری شده را تنها به همین دلیل چنین به باد انتقاد گرفت و توانایی و تلاشش را در عرصه بازیگری ندید؟
همیشه ورود نابازیگران شناخته شده به عرصه سینما و بازیگری مورد انتقاد قرار می‌گرفت. برخی این حرکت را شهوتی برای بیشتر دیده شدن می‌دانستند و برخی معتقد بودند که صاحبان فیلم از این ترفند برای فروش بیشتر استفاده می‌کنند. در طول این سال‌ها کم نبوده‌اند کسانی که به این طریق وارد عرصه بازیگری شده‌اند اما از آنجا که دانش و تخصصی در این زمینه نداشتند، نتوانستند در سینما بمانند. اما پژمان جمشیدی فوتبالیستی است که حالا پس از 8 سال توانسته خودش را در قامت یک بازیگر در دنیای سینما جا بیندازد.
پژمان جمشیدی بی‌تردید یکی از بازیگران موثر سینمای ایران در دهه ۹۰ محسوب میشود. بازیگری بااستعداد و هوشمند در انتخاب فیلمنامه که پس از چند تجربه کمدی در سینما، با نقش‌آفرینی در «سوءتفاهم» تلاش کرد توانمندی خود برای حضور در ژانرهای دیگر سینمایی را هم بیازماید؛ «هزارتو»، «ایده اصلی» و «جهان با من برقص» در کنار استمرار درخشش جمشیدی در فیلم‌های کمدی، فرصت ویژه‌ای فراهم آوردند تا پژمان جمشیدی جایگاه خود را به‌عنوان یک «بازیگر» در سینمای ایران تثبیت کند.
اما سه سال پیش در چنین روزهایی، جشنواره سی‌وششم فیلم فجر رو به پایان بود و دبیر جشنواره در جمع اصحاب رسانه حاضر شده بود تا نامزدهای بخش‌های مختلف را براساس نظر هیات داوران اعلام کند. در بخش بهترین بازیگر مکمل مرد، وقتی ابراهیم داروغه‌زاده، نام پژمان جمشیدی را برای نقش‌آفرینی در فیلم سینمایی «سوءتفاهم» به زبان آورد، عده‌ای از حاضران در سالن خندیدند و همان خنده عده‌ای معدود شد خاطره‌ای تلخ از سالنی که به نام «اصحاب رسانه» شناخته می‌شد و طبیعتاً چنین واکنشی از سوی حاضران در آن سالن، انتظار نمی‌رفت.
پژمان جمشیدی اما چنان در آن فیلم خوش درخشیده بود که برخی منتقدان و گروهی از هنرمندان به دفاع از او برآمدند. او خود اما واکنشی نشان نداد، چون مشخص بود که عزیمتش از جهان فوتبال به سینما، از سر هوس و اتفاق نبوده و دنبال چیزی باارزش‌تر از این‌ها در دنیای هنر هفتم می‌گشت.
او امسال با دو فیلک «خط فرضی» و «شیشلیک» در ویترین جشنواره سی‌ونهم فیلم فجر است. بی‌تردید حضور جمشیدی برای هر دو فیلم حکم یکی از برگ‌برنده‌ها را داشته است، چه حضورش در کنار رضا عطاران با همان شمایل نسبتاً آشنایش در سینمای کمدی، و چه حضور غیرمنتظره‌اش در یک فیلم تلخ اجتماعی. اما روز شنبه در حین برگزاری نشست خبری فیلم «خط فرضی»، پژمان جمشیدی خطاب سوال غیرمنصفانه فردی قرار گرفت که او را متهم به «تلاش برای دیده شدن به هر قیمت» کرد اما جمشیدی همچون یک هنرمند حرفه‌ای در مقابل این بی‌انصافی، ترجیح داد از احوالات خود بگوید و اینکه اساساً زندگی این اندازه هم برایش اهمیت ندارد که بخواهد برای دیده شدن در آن کاری انجام دهد.
اما سوال این است که تا چه زمانی می‌توان چنین نگاهی به بازیگرانی داشت که از عرصه‌ای جز بازیگری به شهرت رسیده‌اند و بعد وارد عرصه سینما شده‌اند؟ محمدرضا خالقی‌زاده، منتقد سینما و تلویزیون در گفت‌وگو با «ابتکار» در این‌باره می‌گوید: پژمان جمشیدی بازیگر موفقی است. قرار نیست اتفاق عجیبی برای بازیگری بیفتد که بگوییم می‌تواند موفق شود و دیده شود و... یا نه؟ سینما که جایزه نیست. در هر هنری مهم‌ترین جایزه توسط مخاطب اهدا میشود. پژمان جمشیدی چند سالی است که متاسفانه مورد انتقاد قرار می‌گیرد. قبل از هر چیز این را بگویم که در عرصه فوتبال من طرفدار استقلال هستم و تکلفیم در فوتبال با او مشخص است اما آنچه می‌خواهم بگویم این است که مگر سینما ارث عده‌ای است؟ از شروع سینما در کشور همیشه شاهد حضور ورشکاران در عرصه سینما بوده‌ایم. از مهراب شاهرخی گرفته تا قبل و بعد از او. اما چه کسی در این عرصه ماندگار شد؟ فراموش نکنیم که مرحوم فردین هم از ورزش وارد سینما شد. او قبل از بازیگری قهرمان جهان کشتی بود و بعد هنرپیشه شد و تبدیل شد به فردینی که کسی جرات نمی‌کند بگوید در سینمای ایران حضور پررنگ نداشته است.
او ادامه می‌دهد: سینما جای کسی است که بتواند در آن مخاطب خود را راضی کند. اگر کسی مفهوم سینما را در چارچوب جوایز بسته‌بندی می‌کند و قرار می‌دهد، اشتباه می‌کند. سینما هنری است که مخاطب باید با آن ارتباط برقرار کند. به نظر من پژمان جمشیدی توانسته به نحو احسنت کار خود را انجام دهد. او جزو بازیگرانی است که شاید اول با رابطه و دوستی وارد شد اما امروز به واقع عرصه را برای بازیگران طنز تنگ کرده و به رقیبی جدی تبدیل شده است، چه این موضوع را بپذیریم و چه نپذیریم.
این منتقد همچنین می‌گوید: هر کسی وارد عرصه بازیگری میشود برای دیده شدن این کار را می‌کند وگرنه چرا این همه تلاش برای ورود حتی از عرصه تئاتر به سینما وجود دارد؟ روی صحبتم با همه هنرپیشه‌ها است. چرا تلاش می‌کنید موفقیتی کسب کنید بعد دیگران را نفی کنید؟ بعد هم مگر همه از زمان تولد بازیگر به دنیا آمده‌اند؟ مگر پسر بازیگر «خورشید» دستفروش نبود و توانست در بازیگری جایزه‌ای بین‌المللی بگیرد؟ مگر سیروس گرجستانی از اول بازیگر بوده است؟ من سوالم از آن شخص این است که چطور گفته جمشیدی در فوتبال چیزی نشده است؟ آیا در فوتبال به استقلال و پرسپولیس رسیدن چیزی نشدن است؟ آیا کسی که به تیم ملی راه یافته به جایی در فوتبال نرسیده و دیده نشده است؟ این حرف‌ها شاید از زبان من که طرفدار استقلال هستم معنی بهتری پیدا کند. پژمان جمشیدی دقیقا نقش‌هایی را بازی می‌کند که فقط خودش باید بازی کند. او کارش را به خوبی انجام می‌دهد. کسانی که این چنین با او مسئله دارند، بروند و تلاش کنند خودشان دیده شوند. شاید بشود با رابطه، پول یا زد و بند وارد عرصه بازیگری شد اما نمی‌توان با این روش در سینما ماند. به زور نمی‌توان مردم را خنداند.
خالقی‌زاده با اشاره به فیلم «شیشلیک» می‌افزاید: من دو سه روز پیش موفق شدم این فیلم را ببینم. واقعا کسی که می‌گوید پژمان جمشیدی بازیگر نیست باید این فیلم را ببیند. او یک رویکرد جدید و بازی فوق‌العاده‌ای در این به نمایش گذاشته است. من اصلا موافق کسانی که چنین بر جمشیدی می‌تازند و این پرسش‌ها را مطرح می‌کنند، نیستم.
به هر حال پژمان جمشیدی، امروز یکی از بازیگران توانمند سینمای ایران است؛ بازیگری که تنها با استناد بر دو نقش‌آفرینی متفاوتش در دو فیلم حاضر در جشنواره همین امسال، می‌توان ظرفیت ویژه‌اش برای حضور موثر در ژانرهای متنوع را مورد تایید قرار داد و به آینده‌اش در این حرفه امیدوار بود.
سایر اخبار این روزنامه
چرا با وجود بازی‌های خوب، حضور پژمان جمشیدی در عرصه سینما با انتقادات تند روبه‌رو است؟
مسئله «پژمان»
ژوبین صفاری
قواعد عصر دوربین‌های روشن
«ابتکار» تاثیر تغییر دامنه نوسان بر بازار سرمایه را بررسی کرد
مخابره سیگنال جدید به بورس
وزیر بهداشت خبر داد
آغاز واکسیناسیون کرونا در کشور از سه‌شنبه
حواشی سفر رئیس مجلس به روسیه چه بود؟
جنجال لغو دیدار قالیباف با پوتین
توپ در زمین آمریکا است
ضرب الاجل ایران و تشدید تحرکات برجامی
باید ارتباط مردم با مردم بیشتر شود
نگاه اشتباه به چین ناشی از تبلیغات رسانه‌هاست
رهبر انقلاب:
اگر تمامی تحریم‌ها را در عمل بردارند به تعهدات برجامی برمی‌گردیم
به دعوت رئیس شورای عالی قضایی عراق
رئیس قوه قضائیه به عراق سفر می‌کند
فرمانده سپاه:
دوستان ایران در بهترین حالت فقط دشمنی نمی‌کنند
رئیس سازمان حفاظت محیط زیست مطرح کرد
منع مازوت سوزی در نیروگاه‌های حاشیه شهرهای بزرگ
محسن هاشمی:
سیاست خارجی را ابزار کسب منافع سیاسی داخلی نکنیم
