امباپه یا هالند، مسی یا رونالدو؟

 دور رفت یک‌هشتم‌نهایی لیگ قهرمانان اروپا به پایان رسید، اتفاقات زیادی افتاد از جمله اینکه در هشت بازی تنها پورتو توانست در خانه به پیروزی برسد و هفت میزبان دیگر برابر تیم‌های رقیب شکست خوردند. کیلیان امباپه و ارلینگ هالند درخشیدند در حالی که لیونل مسی و کریستیانو رونالدو ستارگان همیشگی این رقابت‌ها نتوانستند برای تیم‌های خود کار مثبتی انجام دهند. مارک آگدن، گابریله مارکوتی و گراهام هانتر، سه کارشناس مشهور شبکه ESPN به موضوعات مهم این هشت بازی پرداخته‌اند و نظراتشان را در پاسخ به چهار سؤال که از آنها شده بود، بیان کرده‌اند.    امباپه یا هالند؛ کدام را در حال حاضر ترجیح می‌دهید و چرا؟ مارکوتی: امباپه. قطعاً این دو رقابتی نزدیک با یکدیگر دارند و برای همین است که این سؤال پرسیده می‌شود اما من در حال حاضر امباپه را ترجیح می‌دهم. او باتجربه‌تر است، با آنکه خیلی جوان است فراز و نشیب‌های زیادی را پشت سر گذاشته و توانسته دوباره خود را اثبات کند ضمن اینکه در دوران حرفه‌ای خود با مربی‌های بهتری کار کرده و همین باعث شده قابلیت‌های بیشتری داشته باشد اما در مجموع فرق زیادی ندارند. آگدن: سؤال سختی است. هالند پر از سرعت و قدرت است در حالی که امباپه حتی سرعت بیشتری دارد و از تکنیک بالاتری برخوردار است اما هر دو به شکلی مستمر و مداوم گل می‌زنند. هالند بار مسئولیت بیشتری را در دورتموند به دوش می‌کشد و نسبت به امباپه در پاری‌سن‌ژرمن شرایطش سخت‌تر است. عناصر و ویژگی‌هایی از بازی کریستیانو رونالدو و زلاتان ابراهیموویچ در بازی هالند دیده می‌شود در حالی که شباهت‌های امباپه به لیونل مسی بیشتر است. در حال حاضر هالند را ترجیح می‌دهم، من فقط حس می‌کنم او در سال‌های پیش رو بیشتر و بهتر از امباپه گل می‌زند. هانتر: در مجموع امباپه. هالند بدون شک یک پدیده کم‌نظیر است که روی بخش‌هایی از بازی‌اش به شدت کار کرده و مشخص است که این توانایی‌ها ذاتی و بدون تلاش به دست نیامده؛ قطعاً مدافعانی هستند که تا وقتی او بازی می‌کند، خواب و آرامش ندارند اما امباپه فوتبالیست زیباتری است. سلیقه‌ها فرق می‌کند، هر کسی از یک چیزی خوشش می‌آید اما این فرانسوی ویژگی‌هایی دارد که جذبم می‌کند مثل استعداد ذاتی، انطباق‌پذیری، نوآوری، هوشیاری و غیرقابل پیش‌بینی بودن. وقتی او مثل تیر رها می‌شود، پیچ و تاب می‌خورد، شوت می‌زند، ضربه سر می‌زند، ریسک می‌کند و هیجان به وجود می‌آورد، من در آسمان سیر می‌کنم.     آیا مسی یا رونالدو دوباره می‌توانند لیگ قهرمانان را ببرند؟ هانتر: شاید نتوانند اما هیچ‌کس نمی‌تواند با قاطعیت از این ایده حرف بزند که دست آنها دیگر به این جام نمی‌رسد. هر دو هنوز هم توانایی عبور و قال گذاشتن بازیکنان جوان‌تر و آماده‌تر را دارند، هر دو در تیم‌های خوبی حضور دارند و این قابلیت را دارند 10 یا 11 بازی خارق‌العاده در طول 9 ماه از خودشان به نمایش بگذارند و این در یک تیم خوب که مربی‌های توانایی بالای سر دارد، برای بردن لیگ قهرمانان اروپا کافی است. مارکوتی: فکر می‌کنم امکان دارد اما شاید امسال این اتفاق نیفتد. من تصور می‌کنم که هر دو می‌توانند سه سال دیگر بازی کنند اگر بیشتر نشود. هر دو بازیکن آزاد می‌شوند، مسی این تابستان و رونالدو سال بعد. بنابراین اگر با تمام وجود بخواهند به این خواسته برسند، می‌توانند تیم درستی را انتخاب کنند و برای خودشان شانس قهرمانی در اروپا را به وجود بیاورند. آگدن: با تیم‌های فعلی‌شان نه. یوونتوس در مسیر افت قرار دارد و رونالدو 36 ساله است در حالی که تیمش برای اینکه بتواند مدعی جدی قهرمانی باشد، به دو یا سه سال زمان نیاز دارد. مسی هم خرداد 34 ساله می‌شود و بارسلونا در مشکلات بسیار عمیق‌تری نسبت به یوونتوس فرو رفته است. پاری‌سن‌ژرمن به هر دو بازیکن علاقه دارد و می‌تواند برایشان میانبری برای رسیدن به جام قهرمانی ایجاد کند ضمن اینکه مسی، منچسترسیتی را هم دارد و می‌تواند درباره‌اش فکر کند. اگر یکی یا هر دو در تابستان از تیم‌های خود جدا شوند، می‌توانند یک بار دیگر جام قهرمانی اروپا را بالای سر ببرند اما هر دو از دوران اوج خود فاصله گرفته‌اند بنابراین پاسخ من به این سؤال منفی است.     آیا افت تیم‌های اسپانیایی و ایتالیایی بلندمدت و نگران‌کننده است یا زودگذر و قابل رفع؟ آگدن: به نظر می‌رسد راهی طولانی و سخت پیش روی تیم‌های اسپانیایی قرار دارد. رئال و بارسلونا باید تیم‌های پا به سن گذاشته خود را از نو بسازند در حالی که بودجه لازم برای جایگزینی اسطوره‌هایی مانند سرخیو راموس و جرارد پیکه را ندارند. رئال هنوز نتوانسته بعد از نزدیک به سه سال جانشینی برای رونالدو پیدا کند و بارسلونا هم این تابستان با جدایی مسی مشکلات بزرگتری خواهد داشت. اتلتیکو هم از نظر مالی شرایط مشابهی دارد بنابراین می‌شود تصور کرد اسپانیا در مسیر یک افت بلندمدت است. تصویر ایتالیا امیدوارکننده‌تر است. تیم‌های میلانی دوباره اوج گرفته‌اند و احیای آنها باعث می‌شود سری A قوی‌تر شود و یوونتوس را به سمت بازسازی سریع‌تر سوق می‌دهد. هانتر: این افت زودگذری برای فوتبال اسپانیا است بعد از عصری طلایی برای تیم‌های باشگاهی و ملی این کشور. دلیل آن دو چیز است: استفاده بیش از حد از منابع و نیاز به تغییر نسل. انگلیس به طور خاص و همچنین ایتالیا و آلمان به طور مداوم هر چیز درخشنده‌ای که در لالیگا وجود دارد، به طرف خود جذب می‌کنند. جوانان آینده‌دار و مستعد، ستاره‌های جاافتاده و امتحان پس داده، مربی‌ها، مدیران فنی، استعدادیاب‌ها و بازیکنانی که پول بیشتری می‌خواهند تا در نهایت فرار گسترده مغزها صورت بگیرد. زمان لازم است تا ققنوس دوباره بلند شود اما اسپانیا لحظه به لحظه در حال پیشرفت است و استعدادیاب‌ها و مربی‌هایی دارد که بهتر از هر جای دیگر کار می‌کنند. مارکوتی: این موقت است. ما به تک نتیجه‌های لیگ قهرمانان زیادی اهمیت می‌دهیم. در ایتالیا شما از تیم‌هایی حرف می‌زنید که سوم، پنجم یا ششم هستند و من مطمئن نیستم این بازتاب کاملی از تمام لیگ این کشور باشد. هر بازی داستان خاص خودش را دارد. در اسپانیا، رئال مادرید شرایط سختی دارد اما 9 بازیکن را به دلایل مختلف در اختیار ندارد. سویا شرایط خوبی در لیگ دارد اما کار بارسا واقعاً سخت است. من هنوز هم باور دارم یووه و سویا شانس صعود دارند ضمن اینکه آتالانتا و رئال مادرید با هم روبه‌رو می‌شوند.    کدام تیم‌ها به یک‌چهارم‌نهایی صعود می‌کنند؟  مارکوتی: پاری‌سن‌ژرمن، لیورپول، یوونتوس، سویا، اتلتیکو، بایرن، آتالانتا، منچسترسیتی آگدن: پاری‌سن‌ژرمن، لیورپول، یوونتوس، دورتموند، چلسی، بایرن، رئال مادرید، منچسترسیتی هانتر: پاری‌سن‌ژرمن، لیورپول، پورتو، سویا، اتلتیکو، بایرن، رئال مادرید، منچسترسیتی