شب عید است اما...

مازیار عین اله زاده‪-‬ در آستانه نوروز، بچه‌های خندان، دلخوش به بوی لباس نو، کاسبان دلگرم بازار شب عید، شلوغی لباس فروشی‌ها، خنده مردم از شادی و شعف سال نو، چند سالی است گم شده‌اند، آنقدر گم که برای یاد آوردنش فکر میکنم باید در ذهنم کندکاو کنم تا بیاد آورم، چند سالی است شب عید از همه میشنویم «بازار خرابه» این دیگر آن نق زدن‌های همیشگی و معروف بازاریان نیست واقعا خراب است، سفره‌ها کوچک‌تر جیب‌ها تنگ‌تر حساب‌ها خالی‌تر، حتی عیدی و پاداش شب عید کارگران و کارمندان هم جانی به بازار نداده، کودکی‌ام را بیاد می‌آورم چند هفته مانده به عید دست در دست پدر و مادر و برادرم درون بازار شلوغ بدنبال انتخاب لباس نو بودیم حس خوبش هنوز در ذهنم است لباس‌هایی که یه گوشه قایم میکردیم تا شب سال نو بپوشم، چهار شنبه سوری که میشد مادر بزرگم از صبح به ما گوشزد میکرد مبادا امروز دعوا و
جر و بحث کنی که تا آخر سال فقط دعوا میبینی و جر و بحث!
یک عقیده قدیمی داشت که چهار شنبه سوری هر کاری کنی تا آخر سال همان میشود میگفت امروز شادی کنید، دم غروب میشد هفت کپه آتش درست میکرد می‌گفت بپرید و بخوانید «زردی من از تو، سرخی تو از من» اما امسال حسی نداریم یک روز مثل دیگر روز‌ها، شادی نیست دل‌ها مرده، چشم‌ها خسته سر‌ها به پایین افکنده؛ بجای سرخی آتش زدی نصیبمان شده چند سال باید همین طور باشد؟ مگر چند سال زنده‌ایم که این گونه خسته و دل آزرده باید به استقبال سال نو برویم؟ آیا در این شب عید حق مردمان دیارمان لب خندان و دل شاد نبود؟! آیا در سرنوشتمان فقط صف مرغ و روغن نوشتند، این همه نا بسامانی طوری است که انگار تعمدی است انگار کسی میخواد شب عید زانو غم بغل بگیرم انگار سادیسمی‌وار از زجر ما لذت میبرد جالب آنجاست مسئولان‌مان هم با آن همه ادعا خیر خواهی بفکرمان نیستند همه فقط مشکلات را می‌گویند دریغ از ذره‌ای عمل، مسئول ستاد تنظیم بازار میگوید نمی‌توانیم بازار را کنترل کنیم مردم خودشان سزای گران فروش را بدهند و نخرند، رئیس مجلس میگوید صف گوشت نمی‌بینیم چون دیگر مردم توان خرید ندارند، رئیس دولت هم کما فی السابق فقط مشکلات را بازگو می‌کند، انگار همه‌شان منتظرند که ما مردم فکری بحال مشکلات کنیم، هر سال رکورد میزنیم اگر سال‌های پیش کارشناس‌های تلویزیون میگفتند اگر گوشت گران است نخورید که برای سلامتی مضر است، امسال یک مهمان تلویزیون ملی گفت یک هفته میوه نخورید چیزی نمی‌شود! از این عزیزان مهمان سیمای ملی خواهشمندم کمی تاریخ بخوانند که معمولا فرجام خوبی نصیب کسانی که فقر مردم را مسخره می‌گیرند نمی‌شود، قضیه‌ی منتسب به ماری آنتوانت همسر لوئی شانزدهم را بیاد آورند که گفته بود اگر نان ندارند خب شیرینی بخورند! امسال کرونا هم مزید بر علت شده، به قول عزت سینمای ایران عزت الله انتظامی در فیلم حاجی واشنگتن «قحطی ست، دوا نیست، مرض بیداد می‌کند، نفوس حق النفس میدهند...». اینروز‌ها مشکل دو تا است اگردر فضای عمومی و کار حاضر شویم احتمال ابتلا به کرونا را به جان میخریم اگر در خانه بمانیم از گرسنگی می‌میریم، چرا آنکه دستش میرسد کاری نمی‌کند؟!