ادامه دردسرهای استقلال با پرسینگ

سرمقاله آرمن ساروخانیان  @armen7791   فرهاد مجیدی در تبریز به سومین برد متوالی رسید و حالا فرصت دارد در تعطیلات روی بالا بردن توان بدنی و هماهنگی بیشتر تیمش کار کند.  اگر اهداف بازی مقابل آخرین تیم جدول را گرفتن سه امتیاز، بسته نگه داشتن دروازه‌اش و بالا بردن تفاضل گل بدانیم، استقلال مأموریتش را تقریباً به طور کامل انجام داد.  با این حال استقلال بر خلاف تصور روز چندان آسانی نداشت و در همین بازی هم نکاتی وجود داشت که می‌تواند به ارتقای کیفیت تیم در هفته‌های آینده کمک کند. ماشین‌سازی در آستانه این بازی برای چهارمین بار تغییر سرمربی داشت و دوباره اخباری را فرا خوانده بود. این مربی تصمیم گرفته بود با پرس تمام زمین مانع طراحی حملات استقلال شود و یک بار دیگر مشخص شد که آبی‌پوشان در برابر چنین تاکتیکی به دردسر می‌افتند.  اولین باخت این فصل استقلال مقابل فولاد (هفته دوم) در حالی رقم خورد که تیم اهوازی تبحر زیادی در پرس حریف دارد. از قضا اولین بازی استقلال با فرهاد مجیدی هم مقابل فولاد بود و این بار هرچند استقلال توانست برنده شود، ولی باز هم روز خیلی سختی داشت. دیروز در تبریز هم استقلال برای خروج از پرسینگ مشکل داشت و طراحی حملات این تیم به سختی شکل می‌گرفت. هافبک‌ها نمی‌توانستند گزینه پاس کافی برای مدافعان فراهم کنند و در این شرایط چاره‌ای جز فرستادن توپ‌های بلند نبود. در روزهایی که دیاباته در ترکیب باشد، می‌توان از توانایی ویژه او در کنترل توپ‌های بلند برای خنثی کردن پرسینگ حریف بهره برد، ولی در غیاب مهاجم سابق بوردو این توپ‌های بلند به ندرت به نتیجه می‌رسید. استقلال خوش‌شانس بود که توانست روی کرنر به گل اول برسد و دیگر مجبور نبود برای باز کردن دفاع ماشین‌سازی به دنبال راه‌های متفاوتی بگردد. جالب اینکه گل دوم استقلال هم با طراحی حمله کلاسیک نبود.  این یکی از معدود دفعاتی بود که استقلال توانست با وجود پرس میزبان ضدحمله سریعی تدارک ببیند و به فضای پشت مدافعان ماشین‌سازی برسد.  انتظار می‌رفت این الگو در ادامه بازی تکرار شود، ولی هافبک‌های استقلال نتوانستند قایدی و مطهری، مهاجمان سریع‌شان را تغذیه کنند. به نظر می‌رسد مشکل خط میانی استقلال سرعت پایین پاس‌ها و ضربات اضافه هافبک‌ها به توپ باشد که خارج شدن از فشار حریف را سخت می‌کند. در فشرده‌ترین منطقه زمین استقلال باید بتواند سرعت انتقالش را بالاتر ببرد وگرنه در برابر تمام حریفانی که بخواهند آنها را تحت فشار بگذارند به دردسر می‌افتد. انتظار می‌رود در لیگ قهرمانان آسیا هم شاهد چنین برنامه‌ای از سوی حریفان باشیم، پس کادر فنی استقلال باید از حالا به فکر باشد و راه‌حل‌های مختلف برای خنثی کردن این تاکتیک را تمرین کند.  فصل گذشته حضور علی کریمی که آگاهی محیطی بالایی از اطرافش دارد و معمولاً تکضرب بازی می‌کند، کمک می‌کرد که استقلال از تله‌های پرسینگ حریف خارج شود، ولی هافبک‌های فعلی چنین عادتی ندارند تا طراحی حملات حتی در برابر آخرین تیم جدول هم مختل شود.