پرونده ایران را به شورای امنیت نبرید

داود علی‌بابایی پژوهشگر تاریخ معاصر اولین بار در نیمه دوم سال58 پرونده ایران به شورای امنیت سازمان ملل رفت و ما یک‌سال بعد از پیروزی انقلاب مزه تحریم‌ها را چشیدیم و نیز جنگ تحمیلی عراق علیه ایران نیز شروع شده بود. مردم با دولت و رزمندگان همکاری می‌کردند و حتی در این راه فرزندان خود را به جبهه‌های جنگ می‌فرستادند، ولی اکنون شرایط فرق کرده است. تا‌کنون چندین بار مورد تحریم‌های شدید واقع شده‌ایم. این تحریم‌ها ضربه سنگینی به رفاه و معیشت مردم وارد کرده است. حالا مجلس هم آمده لایحه‌ای به تصویب رسانده که ممکن است دوباره پرونده ایران به شورای امنیت برود و ما تحریم شویم. نمی‌دانم چرا ما کشوری هستیم که به سادگی پرونده‌مان روی میز شورای امنیت سازمان ملل می‌رود و به‌سادگی علیه ما قطعنامه صادر می‌شود و حتی دوستان دیپلماتیک ما که حق وتو هم دارند مانند چین و روسیه به نفع ما عمل نمی‌کنند. در طول 41 سال گذشته تاکنون چندین قطعنامه علیه ما صادر و تحریم شده‌ایم. بعد از خروج آمریکا از برجام سه کشور اروپایی فرانسه، انگلیس و آلمان بنا بود در 15 تیر 97 با بیانیه رسمی بهره‌مندی ایران از منابع اقتصادی برجام 11 تعهد انجام دهند که به دلایلی از جمله تحریم‌های جدید آمریکا علیه ایران از این کار عدول کردند و اکنون مجلس یازدهم در لایحه‌ای با 9 ماده به اتحادیه اروپا در تاریخ 3 آذر 99 دو ماه وقت داد تا به تعهدات خود عمل کنند؛ فرصت دو ماهه به پایان رسید و رئیس آژانس آقای گروسی به تهران سفر کرد و یک قرارداد ضمنی سه‌ماهه با ایران منعقد کرد. حالا سوال اینجاست که اگر سه ماه به پایان برسد و سه کشور اروپایی به تعهدات خود عمل نکنند و شورای حکام با اجماع پرونده ایران را به شورای امنیت ببرد و قطعنامه‌ای دیگر صادر شود و کشور دوباره تحریم شود آیا مجلس پاسخگو خواهد.