حق را با شعار و ژست به دست نمی‌آورند

حق گرفتنی است، این را همه می‌دانند. برای گرفتن حق باید تلاش کرد و از همه امکانات بهره برد، نه اینکه دست روی دست گذاشت و به دنبال دشمنان فرضی گشت. متأسفانه این رویه در فدراسیون فوتبال جایی ندارد و به همین خاطر است که رقبای آسیایی هم با خیال راحت حق‌مان را می‌خورند و همه چیز را به نام خود تمام می‌کنند.
انفعال مدیریتی، فوتبال ایران را به ورطه نابودی و تحقیر کشانده است. سال‌هاست که مدیران منفعل سکاندار فوتبال ما بوده‌اند و جز مقاصد خود به چیز دیگری نیندیشیده‌اند. رسیدن به برخی پست‌های تشریفاتی، سفر‌ها و دیدار‌های بی‌ثمر خارجی راهکار‌هایی بودند که نه تنها سودی برایمان نداشتند، بلکه رقبا را برای حق‌خوری و توهین هرچه بیشتر ترغیب کردند. از دست دادن میزبانی رقابت‌های انتخابی جام جهانی قطر و همچنین لیگ قهرمانان آسیا موضوعی نیست که از کنارش به سادگی رد شویم. مهم‌تر از بحث فوتبالی باید از دیدگاه ملی به این مسئله نگاه کرد. اینکه تیم‌های باشگاهی‌مان مجبورند به عربستان سفر کنند، آن هم در حالی که تیم‌های سعودی حاضر به بازی در ایران نیستند، مسئله‌ای که قابل قبول نیست. از آن بدتر اینکه پرسپولیس باید بازی‌هایش را در هند برگزار کند در شرایطی که هند از نظر کرونایی وضعیتی نگران‌کننده دارد!
بسیار تأسف‌آور است که فوتبال ملی‌مان نیز چوب بی‌کفایتی مدیران را می‌خورد و باید در منامه به میدان برود. این شکست مفتضحانه حاصل مدیریت کسانی است که ادعاهای‌شان گوش فلک را کر کرده بود.
البته مدیریت فدراسیون تغییر کرده و سکان هدایت آن را عزیزی‌خادم اسفندماه با وعده‌های رنگارنگ به دست گرفت و حالا وقت آن است که بخشی از آن‌ها را عملی کند. آقای رئیس که خودش خوب می‌داند تعامل یا همان لابی با آسیایی‌ها چقدر در تصمیمات ای‌اف‌سی تأثیرگذار است، در گفت‌وگویی روی این موضوع تأکید کرده است: «اگرچه به تعامل سازنده با همه نهاد‌های بین‌المللی اعتقاد داریم و بنای ما ارتباط با دنیاست، اما نمی‌توانیم در برابر از بین رفتن حق مردم سکوت کنیم. خودمان را موظف می‌دانیم که حق مردم را بگیریم و باز هم تأکید می‌کنم رضایت مردم ایران برای ما مهم‌تر از گرفتن عکس یادگاری و انتشار آن است و از همه راه‌های حقوقی برای رسیدن به این حق استفاده خواهیم کرد.» عزیزی‌خادم از گرفتن حق گفته و به مدیران قبلی که عشق ژست گرفتن جلوی دوربین‌ها بودند خیلی ظریف تاخته است، اما همه ما از این اظهارنظر‌ها و ژست‌های حق به جانب زیاد شنیده و دیده‌ایم. رئیس جدید فدراسیون فوتبال اگر واقعاً مرد عمل است، بهتر است به جای مقصر خواندن مدیران قبلی وارد گود شود و نشان دهد که چند مرده حلاج است. چند روز دیگر نمایندگان فوتبال ایران باید برای حضور در لیگ قهرمانان آسیا راهی کشور‌های حریف شوند و این یعنی اینکه آن همه مصاحبه آتشین و جنجال‌های رسانه‌ای آقایان فایده‌ای نداشته است.
اگر قرار باشد عزیزی‌خادم هم تمام زمانش را صرف انداختن تقصیر به گردن مدیران قبلی کند که نمی‌توان منتظر تغییر و تحول بود. اتفاقاً قبلی‌ها هم به تعامل سازنده با شیخ سلمان و رفقایش تأکید فراوان داشتند و نهایت آرزوی‌شان نیز گرفتن پست‌های تشریفاتی بود. اما انتظار می‌رود رئیس تازه‌وارد راهی را که بقیه رفته‌اند و ناکام بوده‌اند، نرود. عزیزی‌خادم اگر واقعاً به گرفتن حق مردم اعتقاد دارد باید تمام وقتش را به دفاع از این موضوع اختصاص دهد. بازگرداندن اعتبار از دست رفته فوتبال ایران در آسیا اگرچه به سرعت امکانپذیر نیست، ولی بحث میزبانی می‌تواند شروعی خوب برای رسیدن به این هدف باشد. اطلاع کافی از شرایط، اشراف کامل به مسائل حقوقی و بین‌المللی و استفاده از مشاوران امین، قابل اعتماد و کاربلد از جمله فاکتور‌هایی است که می‌تواند مناسباتمان با ای‌اف‌سی را سروسامان دهد. فراموش نکنیم که تعامل همیشه جواب نمی‌دهد و در بسیاری از مواقع باید قاطعانه رفتار کرد تا حساب کار دست همه بیاید.