دست در دست هم دهیم به مهر

محمدرضا خباز نماینده ادوار مجلس تازه‌ترین گزارش صندوق بین‌المللی پول، تورم 1400 را 39 درصد، نرخ بیکاری را 2/11 درصد و در عین حال رشد اقتصادی را مثبت ارزیابی کرده که دراینباره باید گفت اتفاقات اقتصادی حال حاضر از چندین سال پیش قابل پیش‌بینی و در بعضی گفت‌وگو‌ها و سخنرانی‌های شخصیت‌های برجسته اقتصادی به‌ویژه در دولت‌های نهم و دهم به چشم می‌خورد و به گوش می‌رسید. وقتی درآمدهای نفتی در دولت احمدی‌نژاد فوق‌العاده و غیرقابل تصورجهش پیدا کرد، زمان بازسازی اقتصاد کشور بود. زمانی که باید این درآمدهای غیرقابل تصور، تصمیم‌سازان و تصمیم‌گیران اجرایی را دچار نوعی توهم نمی‌کرد که به‌جای واردات بی‌رویه و از بین رفتن آن ثروت فوق‌العاده بیماری اقتصاد هلندی را برای کشور به ارمغان نمی‌آوردند. وقتی با واردات بی‌رویه صنایع داخلی و دستی خودمان را به باد فنا دادیم و همان زمان هم پیش‌بینی می‌شد که این اتفاقات در سال‌های آتی رخ خواهد داد و بعد از تحریم‌هایی که در دولت دهم اتفاق افتاددر اقتصاد هم رکود و هم تورم را تجربه کردیم که بدترین نوع اقتصاد است و حل اقتصادی که در آن هم رکود و هم تورم باشد، بسیار مشکل و سخت است. ولی گوش شنوایی نبود و هرچه گفته می‌شد، حریف پول‌های فراوان نفت و درآمدهای سرازیر شده  به کشور نمی‌شد که به غره شدن تصمیم‌سازان منتهی شده بود. همان زمان صندوق بین‌المللی پول که بماند، خود اندیشمندان اقتصادی نیز این پیش‌بینی‌ها را می‌کردند. تا اینکه تحریم‌ها متاسفانه کمک کرد و شد آنچه نباید می‌شد و الان ما وارث یک اقتصاد همراه با رکود و تورم هستیم. هرچند برای مدت کوتاهی بعد از پذیرش برجام شرایط رو به بهبودی رفت به این معنی که چون سرمایه‌گذاری در کشور ما فراهم شد و کم کم زمینه ورود سرمایه‌های خارجی به کشور فراهم شد. در دولت یازدهم تورم 44 درصدی یک رقمی شد و رشد اقتصادی منفی مثبت شد و تراز صادرات ما بعد از 62 سال مثبت شد و قس علیهذا ولی مجددا با بدعهدی ترامپ و وادار کردن دنیا به نخریدن نفت ایران و در تحریم قراردادنمان، به همان شرایط دوران دولت دهم برگشتیم و بلکه روز به روز بدتر هم شد و شرایطی کاملا استثنایی بر اقتصاد حاکم شد که حتی در زمان جنگ هم چنین شرایطی را نداشتیم. دراین‌صورت طبیعی است اگر قرار باشد تورم 44‌درصدی به یک رقمی یا حداقل 10 درصدی برسد، راهی غیر از سرمایه‌گذاری وجود نداشت چون ما نمی‌توانیم کشور را با معجزه اداره کنیم. کشور با برنامه ریزی، درایت، استفاده از دنیا و ظرفیت کشورهای همسایه مسیر رشد خود را می‌پیماید. اما پیش‌بینی تورم 39 درصدی و بالا رفتن رشد بیکاری به سال انتخابات هم برمی‌گردد چون عموما سال‌های رشد نیست. دولت قبلی در شرف تحویل دادن است و دولت جدید دارد برای بدست گرفتن کارها آماده می‌شود و طبیعتا کارهای زیربنایی در سال انتخابات شدنی نیست مگر اینکه در داخل، همگی همدل و همصدا شویم. پس پیش‌بینی بانک جهانی وحی منزل نیست و اینجور نیست که نشود آن را تغییر داد بلکه با همدلی و کمک و دست به دست هم دادن و کنار گذاشتن دشمنی‌ها و تنگ‌نظری‌ها می‌توان آن را تا حدودی تغییر داد. یعنی اگر شعارها و سخنرانی های ناامیدکننده و کینه‌توزانه را کنار بگذاریم تا نوعی امید در دل مردم ایجاد شود، خود سرمایه‌گذاران داخلی که در حال جمع کردن سرمایه‌های خود و فرار از کشور هستد، متوقف شده و شروع به روی زمین آوردن سرمایه‌های خود می‌کنند تا در امور عمرانی و آبادانی کشور، کمک و شرکت کنند. فراموش نکنیم که رشد اقتصادی وکاهش بیکاری آرامش می‌خواهد، در غیراینصورت اگر همچنان همه بر تنور دوئیت و تفرقه و دعواهایی که از درونش چیزی برای ملت درنمی‌آید، بدمند، طبیعی است که پیش‌بینی بانک جهانی محقق می‌شود و چون سال انتخابات و انتقال دولت است، ممکن است درست از آب درآید ولی اگر تصمیم‌سازان و تصمیم‌گیران فعلی و آینده و طرفدارانشان بجای تخریب یکدیگر و اهانت و ناراحتی مردم، فقط از کاندیدای خود تعریف و مزیت‌هایش را بازگو نماید و دست به تخریب و توهین و اهانت دیگران نزند خودبخود آرامش بوجود می‌آید. آرامش که به‌وجود آید،زمینه فعالیت‌های هم اقتصادی کم کم فراهم می‌شود. بنابراین پیش‌بینی بانک جهانی تا حدودی درست است ولی ادامه و بهتر یا بدترشدن آن به دست کسانی است که سرنوشت ملت را به دست می‌گیرند. اگر افراد عاقلی باشند، طرفدارانشان آینده‌نگر باشند، ستادهایشان میدان و اتاق جنگ نباشد، طبیعی است که انتخاباتی سالم و پرشور برگزار و با آرامش برقرار می‌شود، انتقال قدرت براحتی اتفاق می‌افتد، سرمایه‌گذاران داخلی کم‌کم سرمایه‌های خود را آورده و از فرار سرمایه‌ها جلوگیری می‌شود وایرانیانی که سرمایه خود را خارج کرده و دل در گروی سربلندی کشور دارند، امید پیدامی‌کنند که می‌توان در کشور سرمایه‌گذاری کرد و سرمایه خود را مجددا به کشور برگردانده و چه بسا زمینه برای سرمایه‌گذاری خارجی هم ان‌شاءا... فراهم شود. در این‌صورت نسخه بانک جهانی برعکس و نتیجه مثتبی فراهم می‌شود ودیگر دولت کاملا برای ارائه بودجه سال 1401 آماده می‌شود و می‌توانیم با همدلی و آینده‌نگری و توجه به منافع ملی، وضع کشورمان را از شرایط موجود به شرایط مطلوب تغییر جهت دهیم.