اخبار ویژه

نیویورک‌تایمز: چین جسارت شاخ به شاخ شدن با آمریکا را دارد
روزنامه نیویورک‌تایمز تأکید کرد در حالی که چین مهیای انجام کارهای بزرگ است، آمریکا به مرحله ناتوانی رسیده و این هشدار‌دهنده است.
توماس فریدمن در یادداشتی در نیویورک‌تایمز می‌نویسد: فرق آمریکا با چین در این است که چین هنوز هم می‌تواند دست به کارهای بزرگ بزند، اما آمریکا؛ نه. رهبران چین؛ آمریکا را «یک امپریالیست رو به افول» می‌شناسند. همه ما می‌دانیم که چین در زمینه حقوق بشر بد عمل می‌کند. اما آمریکا هیچ‌وقت نخواسته است این‌طور باشد... چین مشکلات عظیمی ‌دارد. قامت رهبران چین خیلی بلند نیست، اما با همین قد کوتاه هم به خوبی بلدند چه بکنند تا موفق بشوند. تمام تمرکز رهبران چین بر روی «آموزش» شهروندان طبق تعالیم ایدئولوژی و دکترین خود است. ساخت زیرساخت‌ها؛ اجرای بهترین تجارت‌ها، کسب بهترین علوم، جا انداختن فرهنگ شایسته‌سالاری در حاکمیت و استفاده از شایسته‌ترین‌ها در بدنه حاکمیت. مطلقا نباید چین را بابت این هوشمندی در حکمرانی سرزنش کرد. این ما (آمریکا) هستیم که باید خودمان را بابت غافل ماندن از این زیرکی سرزنش کنیم. در اجلاس دو هفته پیش دیپلمات‌های ارشد آمریکا و چین در آلاسکا، چینی‌ها به وضوح ثابت کردند که دیگر از انتقاد ما نمی‌ترسند. «یانگ جیچی» سیاستگذار برجسته وزارت خارجه چین در آلاسکا به همتایان آمریکایی خود گفت: «آمریکا صلاحیت ندارد که از موضع قدرت با چین صحبت کند».
با این اتفاقاتی که در آمریکا افتاده، چینی‌ها باید هم همین نگرش را به ما داشته باشند. حوادثی که بعد از انتخابات در ساختمان کنگره آمریکا اتفاق افتاد، و یا اجازه یافتن آنارشیست‌های چپگرا برای تصرف بخشی از مرکز شهر «پورتلند» و شورش و ویرانگری در شهر به مدت چند ماه، چاپ پول در آمریکا برای جبران خسارت ناشی از شیوع کرونا برای آنکه مردم با خرید کالاهای چینی مخارج زندگی‌شان بالا برود، در حالی که خود چین پولش را در سرمایه‌گذاری به جریان می‌اندازد و زیرساخت‌های بیشتری را تولید می‌کند، و یا خشونت با اسلحه در آمریکا که از کنترل خارج شده است. همه اینها از جمله نارسایی‌های جامعه و دستگاه حاکمه آمریکاست که ما را سزاوار سرزنش قرار داده است. چین در سال ۲۰۲۲ میزبان بازی‌های المپیک زمستانی است. صداهای زیادی در آمریکا بلند است که درخواست می‌کند ما این بازی‌ها را تحریم کنیم. اما المپیکی که ما باید نگران آن باشیم؛ ۲۰۲۲ نیست، ۲۰۲۵ است. حتما از تعجب شاخ در می‌آورید. المپیک ۲۰۲۵ دیگر چیست؟ المپیک ۲۰۲۵ در تقویم شبکه «ان‌بی‌سی» آمریکا نیست؛ در تقویم «شی جینپنگ» رئیس‌جمهور چین است. این المپیک را «شی» در سال ۲۰۱۵ اعلام و پیشنهاد کرد که فقط با حضور دو شرکت‌کننده برگزار بشود: چین و آمریکا. این المپیک، ابتکار دولت «شی» بود و آن را «ساخت چین ۲۰۲۵» نام گذاشت. این یک برنامه ۱۰ ساله است برای مدرنیزه کردن پایگاه تولید صنعتی چین. در این برنامه دولت به‌طور گسترده منابعش را وارد سرمایه‌گذاری می‌کند تا بر آنچه که «شی» آن را ۱۰ صنعت کلیدی با تکنولوژی بالا در قرن ۲۱‌ام تعریفش کرده است، مسلط بشود. این یعنی جسارت رهبری چین برای شاخ به شاخ شدن مستقیم با آمریکا. این صنایع مشتمل هستند بر: هوش مصنوعی، خودروهای برقی و سایر خودروهایی که با انرژی‌های نوین کار می‌کنند، نسل پنجم روبات‌های مخابراتی، تکنولوژی‌های جدید در کشاورزی، مهندسی هوا- فضا و مهندسی دریایی، مواد مصنوعی و طب سنتی. چند هفته قبل چین چهاردهمین برنامه پنج‌ساله خودش را معرفی کرد که از سال ۲۰۲۵ آغاز می‌شود. در این برنامه؛ برنامه توسعه چین مبتنی بر «نوآوری» است و شی سرمایه‌گذاری دولتش در این سَبک توسعه را دو برابر کرده است. پیام این برنامه به آمریکا این است: «ما سعی خواهیم کرد در این سَبک بازی که مختص خودمان است شما را شکست بدهیم. بنابراین ما از این به بعد دیگر هرگز وابسته به کالاهای ساخته‌شده با تکنولوژی پیشرفته شما نخواهیم بود».


جهان قرن ۲۰‌ام؛ جهان نشر و گسترش اصول و ارزش‌های آمریکایی در نهادهای جهانی بود. امروز اگر ما به‌عنوان یک کشور به همان شیوه عمل کنیم و خودمان را به لال بودن بزنیم، در آن صورت؛ هم قدرتمان کم می‌شود و هم قدرت ایده‌آل‌هایمان. در آن المپیک دو شرکت‌کننده‌ای که برگزار خواهد شد، سر دادن شعار «آمریکا، آمریکا» اصلا و ابدا نه بر چین اثرگذار خواهد بود و نه بر دنیا.دولت با 600 هزار مرغداری چه کرد که مردم باید در صف بایستند؟!
جناب آقای روحانی! اگر این همه وقت و انرژی‌ای که صرف مذاکره با 5+1 و رفع تحریم‌ها کردید، صرف افزایش توان تولید داخلی کرده بودید، اکنون با این حجم از مشکلات مواجه نبودیم و اتفاقاً در مذاکرات هم با دست برتری وارد می‌شدید.»
حجت‌الاسلام دکتر عبدالحسین خسروپناه ضمن طرح موضوع فوق با رئیس‌جمهور، در روزنامه وطن امروز نوشت: آقای روحانی در سخنانی اظهار داشته آمریکا برای توبه آمده و «هل لی من توبه» گفته است، بعد هم تاکید کرده که اگر آمریکا توبه کند ما می‌پذیریم. حقیقتا از صحبت‌های ایشان متعجب شدم. به چه استدلال و برهانی با به کار بردن عبارت حضرت حر، به صورت غیرمستقیم بین آمریکا و جناب حر قیاس کرده‌اند؟
ابوحنیفه به عنوان موسس اصل قیاس در استنباط حکم شرعی هم، اگر این قیاس ناروای شما را می‌شنید خنده‌اش می‌گرفت. من واقعا از این جملات جناب روحانی شگفت‌زده شدم. ایشان بعد از این قیاس گفته است که اگر آمریکا توبه کند ما قبول می‌کنیم، این جمله در ظاهر جمله درستی است ولی سؤال اینجاست: واقعا شما فکر می‌کنید آمریکا توبه می‌کند؟! ساده‌اندیشی تا کجا؟ آمریکا در تاریخ 500 ساله‌اش نسبت به رفتار نژادپرستانه‌اش با سرخپوست‌ها و سیاه‌پوست‌ها و کشتار مردم ژاپن در جنگ دوم جهانی و قتل عام مردم ویتنام و به خاک و خون کشیدن افغانستان و عراق توبه کرده است که از رفتارش نسبت به برجام بی‌فرجام شما توبه کند؟
آقای روحانی که حرف از نظر مردم و همه‌پرسی و رفراندوم می‌زنند، بد نیست اول از نظر مردم درباره دولت خودشان شروع کنند و نظر مردم را در این باره جویا شوند. آنطور که گروه‌های مختلف مردم به من رجوع می‌کنند، به عنوان یک طلبه و به عنوان صدای مردم، از جناب رئیس‌جمهور چند سؤال دارم که از ایشان تقاضا دارم به این ۴ سؤال پاسخ بدهند:
۱- با توجه به اینکه شعار دولت آقای روحانی، تدبیر و امید بوده است، آیا دولت ایشان از مردم نظرسنجی کرده که امید در جامعه ما بعد از این 8 سال رشد کرده یا افول داشته؟
۲- دولت مدعی تدبیر، با چه تدبیر و سیاستی فضای کالاهای اساسی را به جایی رسانده که به‌رغم وجود ۶۰۰ هزار مرغداری در کشور که می‌توانستیم صادرکننده باشیم، اکنون مردم عزتمند ما باید ساعت‌ها وقت خود را در صف‌های خرید مرغ بگذرانند؟
۳- چطور جوانان انقلابی ما در مجموعه‌های نظامی توانسته‌اند پیچیده‌ترین صنایع موشکی را ابداع کنند اما دولت تدبیر و امید نتوانست در صنعت خودرو کوچک‌ترین حرکت رو به جلویی را ایجاد کند؟
۴- به ملت توضیح بدهند که براساس کدام داده‌های علمی و کدام الگوهای مدیریتی، تاکنون به تدبیر بحران کرونا اقدام کرده‌اند؟ این چگونه مدیریتی است که ایام نوروز را آزاد بگذارند، بعد که فاجعه درست شد حالا ۲ هفته تعطیل کنند؟ امیدوارم جناب روحانی که قرار بود هر 100 روز به مردم گزارش دهند، حداقل جواب این ۴ سؤال را صریح و شفاف به مردم ارائه دهند.محمدرضا تاجیک: سران جبهه اصلاحات باید به تعطیلات تاریخی بروند
یک فعال اصلاح‌طلب معتقد است جبهه اصلاحات در وضعیتی نابسامان و غیرقابل دفاع به سر می‌برد و برکناری شورای سیاست‌گذاری اصلاح‌طلبان(شعسا) و جایگزینی ناگهانی آن با «نهاد اجماع‌ساز»(ناسا) اقدامی غیردموکراتیک بود.
محمدرضا تاجیک مشاور رئيس‌دولت، در گفت‌وگو با نامه‌نیوز تصریح کرد: تغییرات شورای تصمیم‌ساز این طیف حرکت به سمت رادیکالیسم است.
وی در پاسخ به این سوال که «اقدامات برای تشکیل نهاد اجماع‌ساز اصلاح‌طلبان به ریاست بهزاد نبوی را چطور ارزیابی می‌کند؟»، گفت: برای دوستان احترام قائلم اما چگونگی شکل‌گیری «ناسا» به نظرم قابل نقد جدی است. یک شورای سیاست‌گذاری کنار گذاشته می‌شود یا به شکل دیگری جایگزین می‌شود. این جایگزینی تقریبا شیفت رادیکال است. بیشتر کسانی که در شورای سیاست‌گذاری گذاشته بودند، کنار گذاشته می‌شوند، حتی به یک بیان اداری ما‌ محترمانه تودیع نمی‌شوند؛ تودیع، معارفه صورت نمی‌گیرد.
تاجیک افزود: بالاخره آن افراد مدت زیادی رئیس شورای سیاست‌گذاری، قائم‌مقام، یا رئیس کمیته فلان بوده‌اند، در شرایط سخت و سنگین فعالیت کرده‌اند. می‌شد تقدیر شود، از نظر و تجربیات آنها برای انتخاب شورای بعدی نظرخواهی شود اما در یک شیوه رادیکال، دفعتا افراد کنار گذاشته می‌شوند و نه نظرشان پرسیده می‌شود و نه محترمانه تودیع می‌شوند. با تمام نقدهایی که به این افراد وارد است، بالاخره در جریان اصلاح‌طلبی روی کار آمدند و مورد حمایت بودند؛ اگر قضیه دموکراتیک بود حداقل برای احترام‌گذاشتن به آنها، یک چرخش دموکراتیک‌تر و مدنی‌تر را شاهد بودیم و قطعا این بهتر بود.
وی گفت: من این چرخش را مدنی و دموکراتیک نمی‌بینم. مضافا اینکه این نوع سانترالیزم را که در جریان اصلاحات ایجاد می‌شود، به یک معنا سانترالیزم، دموکراتیک، یعنی یک نوع انتخاب با مرکزیت برمبنای افکار عمومی و تمامیت جریان اصلاح‌طلب نمی‌بینم. یک عده خاص را به نمایندگی تمام جریان اصلاح‌طلبی انتخاب می‌کنند و کاملا می‌دانم که بسیاری از جریانات اصلاح‌طلبی در این پروسه انتخاباتی شرکت نمی‌کنند. بسیاری از نیروهای اصلاح‌طلب در فرایند انتخاب سهمی ندارند. این نقد من به این مسئله است. نقد دیگر اینکه کاملا معتقدم در جریان اصلاح‌طلبی با تمام احترامی که به سابقه و جریان اصلاح‌طلبی و بزرگان جریان اصلاح‌طلبی قائلم اما بارها گفته‌ام این دوستان باید یک تعطیلات تاریخی به خودشان بدهند و فضا را برای نیروهای جوان‌تر و خلاق‌تر باز کنند. دیری است دوستان بازیگر اصلی این نمایش هستند و در این صحنه نمایش، پرده، کنش جدید و اکت جدیدی نداریم. یک صحنه قابل پیش‌بینی که همه چیزش حالت کلیشه دارد. فکر نمی‌کنم با دوستانی که دیری است در صحنه نمایش بازیگر اصلی هستند، در آینده شاهد سناریو و بازیگری دیگری باشیم. همین صحنه و نمایش با فضای محافظه‌کارانه‌تر یا رادیکال‌تر ادامه خواهد داشت.
این فعال اصلاح‌طلب خاطرنشان کرد: اینکه صحنه را به نیروهای جوان‌تر و متفاوت واگذار کنیم، اتفاق نیفتاده و پیش‌بینی من این است که در آینده شاهد ریزش بیشتری در جریان اصلاح‌طلبی خواهیم بود. طبیعتا گروه‌هایی که چنین مشی‌ای را در جریان اصلاح‌طلبی نمی‌پسندند به حاشیه خواهند رفت و ریزش خواهیم داشت و بدن نحیف جریان اصلاح‌طلبی را نحیف‌تر خواهد کرد‌؛ اکنون نعش این قربانی عزیز روی دستان ماست و در آینده نعش این قربانی عزیز زیر پاهای ما قرار خواهد گرفت.
محمدرضا تاجیک همچنین درباره کاندیدای نیابتی گفت: تردیدی ندارم بسیاری از کسانی که خودشان را در جریان کلی اصلاح‌طلبی با هر فرهنگی تعریف می‌کنند، از هم‌اکنون می‌‌دانند در درون این جریان نیرویی تربیت نکرده‌اند که بتواند در چنین شرایطی با افکار عمومی جامعه ارتباط برقرار کند و زیبای خفته را بیدار و به حرکت دربیاورند‌؛ این انفعال جامعه را دفعتا بزداید و یک روح فعال را تزریق کند. این تحلیل را هم دارند که ممکن است برخی از نیروهایشان از سد شورای نگهبان عبور نکنند. بنابراین کماکان به دنبال یک نوع ائتلاف از نوع ۹۲ هستند که بتوانند با پای دیگری وارد کاخ قدرت شوند. در پس‌و‌پشت پرده یک نوع تحرکات و مذاکرات وجود دارد که بتوانند با توزیع قدرت با کاندیدای دیگری غیر از اصلاح‌طلب وارد صحنه شوند. اما به نظرم به علت تجربه نه‌چندان زیبایی که مردم از کاندیداهای نیابتی داشته‌‌اند، این‌بار بسیار سخت و سنگین است.
وی تجربه روحانی در این‌باره را برای مردم بسیار منفی ارزیابی کرد.موسوی لاری: حمایت از لاریجانی خودکشی اصلاح‌طلبان است
نایب رئیس مستعفی شورای سیاستگذاری اصلاح‌طلبان گفت دولت روحانی در اذهان مردم، نامطلوب‌ترین دولت پس از انقلاب است. موسوی لاری همچنین می‌گوید ائتلاف با دولت نباید از سوی اصلاح‌طلبان تکرار شود.
عبدالواحد موسوی لاری در گفت‌وگو با روزنامه همشهری اظهار داشت: در طول این 8 سال دولت روحانی، رقبای دولت و رسانه ملی آنقدر بر ناکارآمد و ناموفق بودن دولت از هر طریقی تأکید کردند که اکنون به نظر من ‌این دولت، در اذهان عمومی نامطلوب‌ترین دولت پس از انقلاب است. البته خود دولت هم مقصر بود.
موسوی لاری البته توضیح نداده که آیا به جای گذاشتن رکوردهای تورمی 600 تا 800 درصدی در اقلام مختلف در طول 8 سال و همچنین زدن دومین رکورد تورمی در طول 3 دهه گذشته (پس از دولت هاشمی) فضاسازی منتقدان است، یا نتیجه واقعی سوء تدبیر دولتی که جز برجام، هیچ برنامه دیگری نداشته است.
وی در ادامه این گفت‌وگو درباره احتمال ائتلاف با جریان اعتدالی و حمایت از علی لاریجانی اظهار داشت: به نظر من تجربه دولت روحانی به اصلاح‌طلبان دیکته کرده است که باید با هویت و لباس خود وارد کارزار انتخابات ریاست جمهوری شوند. اگرچه معتقدم این دولت نقاط قوت بسیاری داشته است، اما اصلاح‌طلبان به دلیل نبود تعامل مناسب از دولت گلایه‌مند هستند. این در شرایطی است که روحانی تعارضی با اصلاح‌طلبان نداشت و در گذشته هم برخوردی میان آنها وجود نداشته است، اما لاریجانی در گذشته نوک پیکان حمله به اصلاح‌طلبان بوده است. خیلی بعید می‌دانم کلیت اصلاح‌طلبان در تشکیلاتی جای بگیرند که لاریجانی محور آن باشد.
حمایت از لاریجانی حتی به عنوان گزینه آخر برای حضور در انتخابات هم مطرح نخواهد بود؟
موسوی لاری در پاسخ این سؤال گفت: اصلاح‌طلبان اعلام کرده‌اند حتی اگر در انتخابات ریاست جمهوری گزینه‌ای هم نداشته باشند، مانند افراد عادی در انتخابات شرکت خواهند کرد؛ بنابراین وجود چنین گزاره‌ای خیلی بعید به نظر می‌رسد ممکن است برخی افراد اصلاح‌طلب با تصمیم شخصی به لاریجانی رأی دهند. حتی حزب کارگزاران که برخی چهره‌های مؤثرشان اعلام کرده بودند حمایت از لاریجانی هم ممکن است یکی از گزینه‌های آنان باشد، پس از ارزیابی نظریات بدنه اصلاح‌طلبی به این جمع‌بندی رسیدند که این موضوع نوعی خودکشی سیاسی است و اگر به آن سمت بروند برای همیشه از گردونه خارج خواهند شد.
وی ضمن تأیید از دست رفتن پایگاه اجتماعی اصلاح‌طلبان، درباره دلخوری‌های عارف از اصلاح‌طلبان هم گفت: هویت عارف، اصلاح‌طلبی است و از آن فاصله نگرفته، اما او از اصلاح‌طلبان گله‌مند بوده و معتقد است اگر بخشی از فعالان این جریان سیاسی نسبت به عملکرد او در فراکسیون امید مجلس قبل انتقاداتی دارند، باید در جلسه‌ای توضیحاتش را می‌شنیدند و بعد داوری می‌کردند که به اعتقاد من گلایه درستی است. بنابراین موضوع جریان‌سازی موازی مطرح نیست، چرا که اصلاحات محصول یک گذار تاریخی است که انشعاب از آن به سادگی اتفاق نخواهد افتاد.
یادآور می‌شود شورای سیاستگذاری اصلاح‌طلبان در پی استعفای عارف و موسوی لاری از ریاست و نایب‌رئیسی آن، اسفند گذشته بدون اعلام رسانه‌ای منحل شد.
سایر اخبار این روزنامه