آغاز یک بدعت ناخوشایند در جامعه

اتمام دوران بیماری و درمان درمورد هرکس که باشد موجب شادی وشکرگزاری از خداوند وتشکر از پزشکان وپرستاران و اطرافیان بیماراست.همه ما بدون آنکه یک بیمار را بشناسیم حاضریم برای بهبودی اش دعا کنیم واز شفا وسلامت وی خوشحال گردیم، چه یک کشاورز باشد و چه پزشک و کارمند. فرقی در اصالت واکنش ما نسبت به وضع وشرایط وی نمی‌کند. درمجالس دینی ومحافل روضه ودعا ،
برای شفای عاجل کلیه بیماران در سراسر جهان و مخصوصا وطن عزیزمان دستها را با قلبی شکسته به سوی آسمان دراز کرده و آرزوی شفای عاجل بیماران را می نماییم. حالا که در بهار‌قرآن قرار داریم چه حرکتی بهتر از دعای خیر وشفا برای همه هموطنان می تواند باشد؟
متاسفانه تعداد قابل توجهی از چهره های مورد علاقه جامعه در رشته های مختلف در مسیر گزند کرونا این بیماری خانمانسوز قرار گرفته و بعضا در شرایط و وضعیتی ناگوار ونامناسب می باشند
که توجه و دعای بیشتری را به سوی خود جلب می نمایند. اما شور بختانه گاه در این میان رفتارهایی از سوی اطرافیان یا اعضای خانواده و دوستان این چهره ها سر می زند که موجب ناراحتی وغصه دلسوزان به جامعه می گردد.
بارها در مورد جشن از پوشک گرفتن طفل،جشن دندان در آوردن بچه، جشن جداشدن از مداد ونوشتن با خودکار و... مطالبی را در رسانه های مختلف نوشته وعوارض منفی رفتاری وآسیب های فرهنگی این حرکات را گوشزد نمودم. این بار بحث در مورد‌ جشن انتقال از سی سی یو به بخش یک سلبریتی است. صدالبته این انتقال موجب خوشحالی همه مردم وآحاد جامعه شده اما اینکه بخواهند بابت این موضوع آنهم در شرایطی که دیگر بیماران بد حال در آنجا حضور دارند با کیک و شمع و فشفشه جشنی بگیرند، قطعا می تواند سرآغاز یک بدعت ناخوشایند در جامعه شده و از این به بعد باید منتظر جشن های متعددی در رابطه با انتقال به بخش و منتقل شدن به خانه و... باشیم. حتی از این به بعد قنادی های شمال شهر مدلهای جدیدی در مورد کیک های انتقال ،طراحی وعرضه خواهند نمود.جامعه باید در مورد این مسائل حساس و نگران باشد.