فوتبال فقط کودک‌آزاری را کم داشت!

انتشار یک ویدئوکوتاه از اذیت کردن یک کودک افکار عمومی را جریحه‌دار کرد، با این تفاوت که این‌بار فیلم کودک‌آزاری مستقیماً با فوتبال ایران و دو تیم پرطرفدار کشورمان ارتباط دارد. فرد کودک‌آزار از چوپان عشق فوتبال می‌خواهد علیه تیم محبوبش موضع‌گیری کند، خواسته‌ای که با مقاومت کودک مواجه می‌شود و آن جوان جاهل شور و علاقه این کودک را به شکلی ناجوانمردانه پاسخ می‌دهد. این ویدئو بازتاب زیادی بین مردم و هواداران داشته، ولی گویا هنوز هستند افرادی که به جای تقبیح این حرکت زشت و غیرقابل تحمل با نگاه جانبدارانه در این خصوص اظهارنظر می‌کنند.
فوتبال فقط همین را کم داشت، معضلی به نام کودک‌آزاری، ورزشی که روزگاری قرار بود عاملی باشد برای شادی و تفریح مردم و سرگرمی جوانان، حالا بلای جان جامعه‌ای شده که با فضای مجازی افسارگسیخته مواجه است. افسارگسیختگی فوتبال نفوذ گسترده‌ای در شبکه‌های اجتماعی داشته، به طوری که همه آفت‌ها، تنش‌ها و معضلات همیشگی از ورزشگاه‌ها به فضای مجازی منتقل شده است. در روز‌هایی که دیدار‌ها بدون تماشاگر برگزار می‌شوند، هوادارانی که خود را دوآتیشه یا به اصطلاح تیفوسی می‌نامند، واقعیت‌های فوتبال بی‌اخلاقمان را در دنیای مجازی به نمایش عموم می‌گذارند.
به فحاشی، توهین و جنجال‌های مختلف فوتبالی‌ها در فضای مجازی عادت کرده بودیم که انتشار کلیپ آزار چوپان فوتبالی همه را شوکه کرد. دستگیری متهم خواسته عمومی بود که خوشبختانه نیروی انتظامی در کوتاه‌ترین زمان ممکن این خواسته را محقق ساخت. هرچند که مشخص شده این فیلم یک سال پیش ضبط شده، ولی باز هم نمی‌توان از جرم و خطای صورت گرفته چشم‌پوشی کرد.
اینکه هواداری به جرم علاقه به یک تیم خاص مورد آزار قرار بگیرد، آنقدر ناراحت‌کننده است که نباید به سادگی از کنار آن عبور کرد، مخصوصاً که این بار پای یک کودک زحمتکش به میان آمده است. تا قبل از این بار‌ها نسبت به بی‌اخلاقی‌های رایج در فوتبال انتقاد و هشدار‌های لازم داده شده بود، ولی این موضوع آخر زنگ خطری جدی برای کل ورزش کشور است. برد و باخت در فوتبال اهمیت دارد، اما این مسئله نباید به ترویج خشونت و بی‌اخلاقی منجر شود. ثمره انتشار کلیپ فوق چیزی نیست جز نفرت‌پراکنی بین هواداران سرخابی و بالا گرفتن جدال‌های لفظی در دنیای حقیقی و مجازی. مهم نیست که متهم هوادار کدام تیم است و کودک چوپان طرفدار کدام تیم؛ اصل ماجرا به قهقرا رفتن ورزشی است با میلیون‌ها هوادار و گردش مالی چندصد میلیارد تومانی که متأسفانه اخلاق در آن جایی ندارد. خلأ‌های فرهنگی از جمله چالش‌های اساسی فوتبال ایران هستند که سال‌هاست همه از آن می‌نالند و مدیران نیز به برگزاری همایش‌های تشریفاتی، جلسات بی‌نتیجه و زدن چند بنر اکتفا کرده‌اند. حاصل این بی‌توجهی‌ها می‌شود فحاشی به رقیب، هتک حرمت تیم‌ها در ورزشگاه‌ها و فضای مجازی و در نهایت هم کودک‌آزاری که فوتبال و اخلاق را با هم زیر سؤال برد.
ادامه این وضع به نفع هیچ کس نیست؛ نه به نفع فوتبال، نه به نفع هواداران و نه به نفع ورزش کشور. قبح رفتار‌های زشت، مجرمانه و هنجارشکنانه سال‌هاست که در فوتبال ایران شکسته شده و هر روز یک مدل جدید از بی‌اخلاقی‌ها رو می‌شود. دشمنی و کینه‌توزی طرفداران با سرعت زیادی در حال افزایش است و این موضوع در واکنش هواداران نسبت به نتایج تیم رقیب به وضوح قابل رؤیت است. علاوه بر این انتظار می‌رفت فوتبالی‌ها و همه چهره‌هایی که نسبت به کوچک‌ترین اتفاقات باربط و بی‌ربط روز جامعه حساس هستند، نسبت به اتفاق رخ داده نیز بیش از این‌ها عکس‌العمل نشان دهند، نه اینکه با بی‌تفاوتی از کنار این مسئله عبور کنند! باید فکری به حال بی‌اخلاقی‌ها و نفرت‌پراکنی‌های فوتبالی کرد و تا آش بیش از این شور نشده چاره‌ای اندیشید، وگرنه دیر یا زود باید منتظر ویدئو‌های تلخ‌تر و تکان‌دهنده‌تر هم باشیم.