بنیاد دولت‌ساخته یا ملی!؟

سمیه نورمحمدی‪-‬ چند روز پیش کاظم خاوازی، وزیر جهادکشاورزی در نشستی با خبرنگاران در پاسخ به پرسش یکی از خبرنگاران مبنی بر اینکه تعیین قیمت ۵ هزار تومان برای نرخ خرید تضمینی گندم مورد رضایت خیلی از تولیدکنندگان نبوده و آنان معتقد هستند که قیمت باید حداقل ۵ هزار و ۵۰۰ تومان باشد، گفت: «قیمت گندم آنالیز دارد و بر اساس آن آنالیز نرخ تمام شده تولید مشخص می‌شود.» وی در آن گفتگو با بیان اینکه قیمتی که به تصویب رسید عددی بود که بنیاد ملی گندمکاران آن را اعلام کرده بود و این بنیاد متشکل از کشاورزان است و ما به احترام آنان همین قیمت را در ستاد هماهنگی اقتصادی دولت مطرح کردیم که با حمایت رئیس‌جمهوری و رئیس سازمان برنامه و بودجه به تصویب رسید، کوشید تا به نوعی مُهر تاییدی بزند به آنچه خود بریدند و دوختند!
در این وادی اظهارات وزیر جهادکشاورزی مورد انتقاد عده‌ای از کارشناسان از جمله «ارسلان قاسمی» رئیس کمیسیون کشاورزی اتاق تعاون ایران نیز قرار گرفت؛ چرا که این دسته از کارشناسان معتقدند «بنیاد ملی گندمکاران» که خود وزارت جهادکشاورزی آن را ایجاد کرده، بیشتر نماینده دولت است تا کشاورز و به نوعی تبانی میان دولت و تشکل‌های شبه دولتی باعث اخذ چنین تصمیمی شده است!
بنیاد ملی گندمکاران ایران، تشکلی است که وزارت جهادکشاورزی آن را ایجاد کرده و دفتر این تشکل در ساختمان وزارت جهادکشاورزی و در طبقه معاونت زراعت این وزارتخانه است! همچنین مدیرعامل اتحادیه مرکزی تعاون روستایی و کشاورزی ایران توسط سازمان مرکزی تعاون روستایی تعیین می‌شود و دفتر نظام صنفی کشاورزی و منابع طبیعی نیز در ساختمان این سازمان است!
در حالی که مجلس باید ترکیب اعضای شورای قیمت‌گذاری محصولات استراتژیک را مورد بررسی قرار دهد و اصلاح کند و بخش خصوصی واقعی در این شورا حضور یابد؛ چرا که اعضای فعلی «شبه دولتی» هستند و بیشتر از آنکه نماینده کشاورزان باشند، نمایندگان وزارت جهادکشاورزی هستند.
البته سکوت مجلس و عدم واکنش نمایندگان به این اقدام دولت نیز قابل توجه است و به اذعان کارشناسان و تشکل‌های واقعی کشاورزی، چنانچه نرخ عادلانه‌ای برای گندم تعیین نشود، کشاورزان غیر از تحویل گندم به دولت، راه‌های دیگری پیش رو دارند که می‌تواند نیاز کشور به واردات را تشدید کند.