روزنامه ایران ورزشی
1400/02/08
از چه کسی ناراضی هستید؟
گزارش محسن آجرلو از ابتدای هفته جاری بود که شمشیربازان ایران راهی رقابت‌های زون آسیا شدند تا بلکه بتوانند معدود سهمیه‌های باقی مانده این رشته برای حضور در المپیک را کسب کنند. به جز مردان سابر ایران که از طریق رده‌بندی جهانی سهمیه تیمی و انفرادی را کسب کرده بودند، دست سایر اسلحه‌ها در بخش‌های مردان و زنان خالی بود و به همین منظور هم نفرات پرامید اعزام شده بودند تا بلکه بتوانند سهمیه بگیرند. سهمیه‌ای که حتی به آن نزدیک هم نشدیم و تیم اعزامی ایران با دست‌های کاملاً خالی به ایران باز می‌گردد. نتیجه قابل پیش‌بینی نتیجه تیم اعزامی شمشیربازی به رقابت‌های آسیایی و ناکامی احتمالی آنها در کسب سهمیه کاملاً قابل پیش‌بینی بود. در اکثر اسلحه‌ها کسی سهمیه می‌گرفت که بتواند قهرمان شود. به طور قطع هم امکان ندارد شمشیربازانی که برخی سال‌های سال در رقابت‌های اینچنینی شرکت کرده و هیچ‌گاه رنگ مدال را هم ندیده‌اند، حالا بتوانند به سادگی روی سکو رفته و با قهرمانی سهمیه بگیرند. سؤال جالبتری باید پرسید. آخرین باری که اسلحه‌ای به جز سابر در بزرگسالان آسیا روی سکو رفته را کسی به یاد دارد؟ آخرین مدال‌آور شاید یکی از قهرمانان اپه بوده که حالا خودش مربی تیم ملی است و البته که واضح است گزینه مناسبی هم نیست. تا اینجای کار خیلی اتفاق عجیب و تازه‌ای نیفتاده. اپه و فلوره شمشیربازی سال‌هاست که تقریباً رها شده‌اند و هیچ‌گاه کار جدی روی آنها انجام نمی‌شود. شاید به قول پیمان فخری همان امکانات اردویی را دریافت کنند اما هیچ تلاشی برای رشد آنها نمی‌شود. گفتیم که تا اینجا ایراد چندانی ندارد. برای یک تیمی انرژی و هزینه خاصی نمی‌شود و نتیجه هم نمی‌گیرد. ماجرا جایی عجیب میشود که رئیس فدراسیون پس از این نتایج می‌گوید: «انتظار بیشتری داشتم!» رسیدن به بهترین‌ها با اردو و زحمت؟ باقرزاده که خودش اذعان کرده 40 تا 60 درصد مدال‌های المپیک را آسیایی‌ها می‌گیرند و باز هم به آن قانع نبوده و مربیان اروپایی به خدمت می‌گیرند با این حال درباره تیم ایران می‌گوید که اردو داشته و مربیان هم زحمت کشیده‌اند اما نتوانسته‌اند مدال بگیرند. واقعاً وقتی رقبای ما مدال المپیک می‌گیرند و باز هم مربیان به روز مطرح دنیا را به خدمت می‌گیرند تا عقب نمانند، ما با اردوی داخلی و استفاده از مربیانی که واضح است کارآمدی کافی ندارند می‌توانیم به آنها برسیم؟ در چنین شرایطی آقای رئیس حتی از عملکرد ورزشکارانش راضی هم نیست؟ نتیجه‌ای که شاید بیش از همه این خودش باشد که در به دست آمدنشان دخیل است! خیلی سال است که دیگر همه فهمیده‌اند که به همان میزانی که مسیرمان در سابر درست و به سمت هدف است، در اپه و فلوره اشتباه داریم و به بیراهه می‌رویم. زمانی که سابر ایران برای اولین بار سهمیه المپیک گرفت، اپه ایران جایگاه قابل اعتنایی داشت و حتی به مدال آسیایی هم رسیده بود. با این حال حالا که 9 سال از آن روزها می‌گذرد، فرسنگ‌ها با آن جایگاه فاصله دارد. چاره چیست؟ پاسخ هیچ مسأله‌ای از این ساده‌تر نمی‌شود. مسیری که سابر طی کرده را باید در اسلحه‌های دیگر هم طی کرد اما نه دقیقاً با همین نسخه. استفاده از یکی از قهرمانان سابق این رشته و کپی بدون فکر گرفتن از موفقیت سابر خیلی خنده‌دار است. آن هم در شرایطی که پس از مدت قابل توجهی از اجرای آن، می‌بینیم که در مسیر چندان درستی قرار نگرفته‌ایم و باید تغییر مسیر دهیم. اپه و فلوره ایران به وضوح نیاز دارند که از مربیان خوب دنیا و دانش روز بهره‌مند شوند. آوردن یک مربی بزرگ و صاحب سبک از نان شب هم برای این دو اسلحه واجب‌تر است و آن موقع است که میشود به قول باقرزاده از اردو و زحمت کشیدن آنها توقع نتیجه داشت! بخش بد ماجرا اینجاست که به دلیل مسابقات کمی که این دو اسلحه در آنها شرکت می‌کنند، ممکن است تا ماه‌ها هیچ اعزامی در کار نباشد و فدراسیون هم مجبور نباشد درباره نتایج ضعیف آنها توضیح بدهد. پس منطقی است که از حالا آماده باشد برای استفاده از حضور مهم و تاریخی سابر در توکیو و استفاده از عملکرد درخشان احتمالی. اتفاقی که تا مدت‌ها این فدراسیون را بیمه کرده و اجازه می‌دهد باز هم مثل همه سال‌های اخیر پشت موفقیت‌های این رشته پنهان شود.
سایر اخبار این روزنامه
بحرینی‌ها 30 درصد ما هم نیستند
اکـرت - تیم ملـی فعلاً منتفی است
علیپور بهترین بازیکن ماریتیمو
پرسپولیس یک هفته کجا اسکان می‌یابد؟
از چه کسی ناراضی هستید؟
فرار از تله انتخابی تیم ملی کشتی آزاد
سلطانی: خوب نیست که به جز لک همه می‌خواهند گل بزنند
در آرزوی قهرمانی اول
من هنرپیشه نیستم
این اسکوچیچ کم است
ناگلسمان: فقط به خاطر بایرن حاضر به ترک لایپزیگ بودم
عقب نشینی استقلال در مورد دانشگر
هواداران سیتی و پاریس را به رسمیت بشناسید!
