روزنامه آفتاب یزد
1400/02/13
حق اظهار نظر در یک جامعه آزاد
رامین نخستین انصاری- یک دولت دموکراتیک موظف است اطلاعرسانی و شفافسازی کند. شهروندان باید سیاستها و برنامههای دولت را بدانند. ملت حق دارند بدانند قراردادهایی که با دولتهای خارجی انعقاد میشود، چگونه است؟ و چگونه میتوان از مزایای این قراردادها برای منافع ملی کشور اطمینان داشته باشند. اما اغلب اوقات، دولت از اطلاعرسانی ساده هم طفره میرود و گاهی اوقات، سعی میکند ملت را متقاعد کند که به دلیل موقعیت خاص حاکم بر کشور، بهتر است از شفافیت و اطلاع رسانی،صرف نظر کنند. این چرخه حداقل چند دهه است
که اتفاق میافتد و تکرار میشود، زیرا هیچ مکانیزم اصلاحی درراستای اطلاعرسانی و شفافیت در کار نیست. در این میان فقط اینترنت با ایجاد سهولت در برقراری ارتباط با مردم و اطلاعرسانی این مشکل را برطرف کرده است. البته این فقط یک شروع است، اما این یک گام بسیار بزرگ تلقی میشود و در این میان وقتی موضوعاتی افشا و رسانهای و ملت از آن
با خبر میشوند،مراکز قدرت بلافاصله واکنش نشان میدهند و
جامعه نیز به روشهای مختلف به استرسهای جامعه سیاسی پاسخ میدهند. این پاسخ ممکن است احساسی (ناراحتی، پریشانی، مضطرب، عصبانی یا آشفتگی) یا رفتاری ( منفعل ) باشد. یک فضای امن و آرام ایجاد کردن، اغلب با صداقت شکل میگیرد، و دولت باید همواره به حرف ملت گوش فرا بدهد و نگرانیهای آنها را بداند و آن را بپذیرد و انتظارات متعارف ملت را انتظارات غیر واقعی و خطرناک جلوه ندهد. یکی از بهترین راهها برای دستیابی به این هدف، گفتگو و اطلاعرسانی صریح در مورد آنچه اتفاق میافتد و ارائه پاسخ صادقانه به مردم است. این سیاست شما را از دیگران متمایز میکند. خطر در اینجاست که مشکلات را به گردن مردم بیندازید و بخواهید از شفافیت فرار کنید. نظرسنجیها از هم اکنون گشودن یک فرصت رافراهم میکنند. عدم اعتماد و اطمینان به دولت در یک رکورد کم نظیر است. این باور که سیاست درست چیزی است که فقط حلقه درون قدرت میتواند انجام دهند و اینکه دولت خوب وقتی متمرکز، قدرتمند و قاطع و غیر پاسخ گو باشد بهترین حالت حکمرانی است و اینکه قدرت مردم به بهترین وجه محدود به نظارت از راه دور در قالب انتخابات باشد، یک اشتباه استراتژیک محسوب میشود. با این حال مدتهاست که ملت تحت فشار بوده است. رسواییها فقط مربوط به درهای بسته است. مردم در هیچ رسوایی دخیل نبوده اند. تعداد بسیار کمی از افراد در دولت دارای قدرت بیش از حد طولانی مدت هستند. ناکارآمدی دولتی هنگامی است که شما هنگام ترکیب و چیدمان قدرت، از نابرابریهای سیاسی و اقتصادی به دست میآورید. همانطور که سیاستهای ناموفق دولت در قبال کووید نشان داد که این باور که فقط دولت قادر به مدیریت است، غلط است، بلکه ضرورت نظارت سختگیرانه بر قدرتهای سیاسی و اقتصادی و..امری لازم است. در یک دموکراسی، مردم نه تنها در طول انتخابات بلکه بین انتخابات هم باید مشارکت سیاسی
داشته باشند. در یک جامعه آزاد و دمکراتیک ایجاب میکند که صدای ملت توسط صاحبان قدرت شنیده شود و پس از بحث و مشورت مناسب در قبال نقطه نظرات ملت تصمیمگیری شود. برای این امر، حق آزادی بیان، اجتماعات مسالمت آمیز لازم است. هرگونه محدودیت خودسرانه در اعمال چنین حقوقی،نشاندهنده ناتوانی دولت در تحمل نظر مخالفت است. این نشاندهنده تمایل مردم به شورش نیست. بلکه نشاندهنده ناتوانی دولت در بحث، یا گوش دادن به حرف ملت است. یک محدودیت غیرمعقول برای مردم، توهین به ملتی است که به نام آنها یک دولت بهنام آنها شکل گرفته است.
پربازدیدترینهای روزنامه ها
سایر اخبار این روزنامه
سوء مدیریت در واکسیناسیون قطره چکانی
خبرت هست که در شهر شکر نایاب شد؟
انحصار در واردات واکسن کرونا نتیجه بخش بود؟
و به یک پرسش بسیار مهم پاسخ داد؛ حرفهای ظریف موضع رسمی ایران نیست؟
شورای رقابت امروز در مورد قیمتهای جدید تصمیم میگیرد
در مرحله سرازیری قلههای پیک چهارم کرونا هستیم
نباید مردم را از انتخابات دلسرد کرد
بررسی اقدام وزارت نفت در جهت ممنوعیت ورود 70 نوع کالای مصرفی نفت خارجی به کشور
واکسن، کالای تجاری نیست
حق اظهار نظر در یک جامعه آزاد
واکاوی پیشگوییهای کرونایی
عملکرد ما در مقابل موجهای مکرر ویروس کرونا
جامعه مدنی مسئله اساسی کشور است
هنوز انسانیت زنده است