بلاتکلیفی؛ تهدید تیم‌های ایرانی در لیگ قهرمانان

سرمقاله آرمن ساروخانیان     در یکی از سخت‌ترین ادوار لیگ قهرمانان که صعود تیم‌های دوم گروه‌ها تضمین شده نبود، سه نماینده ایران توانستند به مرحله حذفی برسند و لیگ برتر از این نظر موفق‌تر از لیگ‌های عربستان، امارات و قطر بود. اگر ادامه مسابقات در هفته‌های آینده برگزار می‌شد، تیم‌های ایرانی شانس خوبی برای صعود به مراحل بالاتر داشتند، ولی با فرمت عجیبی که کنفدراسیون فوتبال آسیا در نظر گرفته مرحله یک هشتم نهایی شهریور ماه برگزار می‌شود و تیم‌های صعود کرده با تغییرات فراوانی به میدان خواهند رفت. این وقفه به نفع تیم‌های متمول غرب آسیا است که فرصت دارند نقاط ضعف‌شان را برطرف کنند و با تیم تقویت‌ شده‌ای وارد مرحله حذفی شوند. چند روز بیشتر از پایان مرحله گروهی نگذشته که خبر می‌رسد الهلال و النصر عربستان، حریفان استقلال و تراکتور به دنبال خرید بازیکنان خارجی جدید هستند. الهلال که از عملکرد مربی‌اش رضایت نداشت، سراغ ژوزه مورایس، دستیار سابق مورینیو رفته و قرار است موسی مارگا، مهاجم پورتو هم به این تیم اضافه شود. همچنین گفته می‌شود یکی دو بازیکن خارجی دیگر هم در آستانه توافق با الهلال هستند. النصر هم برای تقویت تیمش قرار است ماشاریپف، ستاره ازبک را به خط حمله زهردارش اضافه کند. سه تیم ایرانی هم می‌توانستند از این وقفه طولانی استفاده کنند، ولی شرایط فعلی فوتبال ایران طوری است که آنها بیشتر نگران از دست دادن موجودی فعلی هستند و می‌ترسند که مرحله بعد را با ترکیبی ضعیف‌تر شروع کنند. استقلال را خطر جدایی احتمالی قایدی، دیاباته و حتی میلیچ تهدید می‌کند، هرچند این فهرست با توجه به پیشنهادات احتمالی به سایر بازیکنان ممکن است طولانی‌تر شود. نوراللهی و کنعانی‌زادگان، دو بازیکن اصلی پرسپولیس ظاهراً پیشنهادات خارجی دارند و گل‌محمدی نگران است که این دو یا حتی تعداد بیشتری از بازیکنان کلیدی‌اش را از دست بدهد. هواداران انتظار دارند که هرچه زودتر تکلیف این بازیکنان مشخص شود، ولی موانعی وجود دارد که دست مدیریت باشگاه‌ها را بسته است. نکته اول قانون ممنوعیت استخدام بازیکنان و مربیان خارجی است که دست باشگاه‌ها برای تقویت تیم و کادر فنی را بسته. عزیزی‌ خادم در شروع کارش گفت که می‌خواهد این قانون را لغو کند، ولی فدراسیون هنوز آن را رسماً ابلاغ نکرده است. البته رفع این ممنوعیت پایان کار نیست و نرخ بالای ارز و تحریم‌ها هم موانع دیگری برای جذب خارجی‌ها است. اگر در روزهای آینده قیمت دلار کاهش پیدا کند و تحریم‌های بانکی لغو شود، استخدام بازیکنان خارجی آسان‌تر می‌شود، ولی تا آن زمان باشگاه‌ها نمی‌توانند هیچ قدم جدی در این راه بردارند. از طرف دیگر تکلیف مدیریت استقلال و پرسپولیس روشن نیست و مدیران فعلی از حالا نمی‌توانند برای فصل بعد تصمیمی بگیرند. تا پایان لیگ بیستم که احتمالاً مرداد ماه خواهد بود، جذب بازیکن داخلی تقریباً غیرممکن است. البته کادر فنی ممکن است بازیکنی را زیر نظر بگیرد یا حتی لیست خریدی به باشگاه بدهد، ولی فرآیند انتقال پیش از پایان فصل عملی نخواهد شد. انتخابات پیش رو و احتمال تغییرات اساسی در بدنه مدیریت ورزش هم صندلی‌های هیأت‌مدیره‌های این دو باشگاه را لرزان‌تر کرده و در این شرایط آنها بعید است که بتوانند سراغ برنامه بلندمدتی بروند. مشکلات باشگاه خصوصی تراکتور هم از این دو باشگاه دولتی کمتر نیست. مالک تراکتور در لیگ بیستم اشتیاق سال‌های قبل برای تیمداری را نداشت و تیم تبریزی هم در نوعی بلاتکلیفی به سر می‌برد. با آنچه در ماه‌های گذشته از اطراف تراکتور شنیده شده، خبری از ریخت و پاش‌های سال‌های قبل نخواهد بود و بعید است دست رسول خطیبی برای تقویت تیمش خیلی باز باشد. عملکرد استقلال، پرسپولیس و تراکتور در مرحله گروهی فوق‌العاده بود، ولی بلاتکلیفی ناشی از مشکلات مدیریتی کار آنها را برای موفقیت در مرحله یک هشتم نهایی سخت‌تر کرده است.