افول در 14 سال

چارلز واتس    زمانی که استن کرونکه وارد آرسنال شد، این باشگاه به‌تازگی فینال لیگ قهرمانان را برگزار کرده بود. 14 سال به جلوتر بیایید و می‌بینید که موفق‌ترین باشگاه لندن، قرار است برای اولین بار در ربع قرن، در رقابت‌های اروپایی حضور نداشته باشد. توپچی‌ها با کرونکه از یکی از ابرقدرت‌های فوتبال اروپا تبدیل به تیمی معمولی شده‌اند و حذف آنها به دست ویارئال در لیگ اروپا، باعث شد که روزگارشان سیاه‌تر شود. این به معنای 14 سال افول در آرسنال بوده است. آنها البته چهار بار قهرمان جام حذفی شده‌اند اما آیا زمانی که روحشان را فروختند و از ورزشگاه هایبری به ورزشگاه امارات نقل مکان کردند، واقعاً به دنبال این دستاورد بودند؟ آرسنال در هایبری بزرگان جهان را شکست می‌داد. اما آنها در امارات کار بزرگی انجام نداده‌اند. این باشگاه زمانی به ثبات و ارزش‌هایش مشهور بود اما حالا تبدیل به کشتی‌ای سرگردان و بدون سکان شده است، که سخت در تلاش است بخشی از هویتش را حفظ کند. برخی به این اشاره خواهند کرد که تقصیر مربیان است اما ریشه سقوط سریع آرسنال را می‌توان تنها در یک نفر یافت. درست است. آرسن ونگر باید زودتر از آرسنال می‌رفت. اونای امری گزینه مناسبی برای جانشینی این مربی فرانسوی نبود. میکل آرتتا هم قماری است که شاید جواب ندهد. اما چه کسی امری و آرتتا را به آرسنال آورد؟ چه کسی در سال‌های 2014 و 2017 قرارداد ونگر را تمدید کرد و باعث شد که او تا این حد طولانی در باشگاه بماند؟ استن کرونکه. هر مشکلی که آرسنال در حال حاضر دارد به خاطر این میلیاردر 73ساله است. او اصلاً بالای سر باشگاه حاضر نیست و آرسنال دارد بهایش را می‌پردازد. ماه پیش بود که جاش، پسر استن، در کنفرانس ویدئویی با طرفداران گفت: «بابت آینده باشگاه آرسنال خوشحال باشید» اما در حال حاضر، طرفداران بهانه‌ای برای خوشحالی ندارند. آرسنال تحت مالکیت شرکت Kroenke Sports & Entertainment که با نام KSE هم شناخته می‌شود، مسیرش را به شکل هولناکی گم کرده است اما تعجبی هم ندارد. زمانی که ونگر مربی تیم بود، آنها دست کم فردی را داشتند که می‌دانست چه چیزی لازم است تا تیم مدعی بماند. آرسنال در کورس قهرمانی نبود اما در بالای جدول می‌جنگید. از زمانی که او رفت، آنها کاملاً سقوط کردند. تصمیمات مصیبت‌باری در خارج میدان برای آرسنال گرفته شد و اثراتش هم مشهود است. اینکه KSE تصمیم گرفت آرسنال را به سوپرلیگ اروپا ببرد کاملاً نشان می‌دهد که آنها چقدر از طرفداران این تیم دورند. تصمیمات را افرادی می‌گیرند که هزاران کیلومتر دورتر هستند و به‌ندرت با طرفداران حرف می‌زنند (استن که هیچ رابطه‌ای ندارد). آنها درکی ندارند که اوضاع در لیگ برتر چطور پیش می‌رود. ممکن است به این اشاره شود که KSE زیاد خرج آرسنال کرده است اما چه کسی به چند مبتدی اجازه می‌دهد باشگاهی در قواره آرسنال را مدیریت کنند؟ آنها آرتتا را در اولین تجربه سرمربیگری به آرسنال آورده‌اند. وینای ونکاتشام، مدیر ارشد اجرایی باشگاه هم اولین تجربه مدیریت در این سطح را دارد و ادو، مدیر فنی باشگاه هم پیش از این مدیر تیمی نبوده است. حتی پر مرتساکر، مدیر آکادمی هم اولین شغل خود را در این باشگاه گرفته است. همه در آرسنال دارند مدیریت را یاد می‌گیرند. پس چرا از اینکه اشتباه کنند تعجب کنیم؟ هیچ‌کس با سابقه فوتبال در هیأت مدیره نیست که تصمیمات فنی را زیر سؤال ببرد. جاش کرونکه گفته که امیدوار است رابطه‌شان با هواداران را بهبود بخشد اما مسأله این است که اصلاً رابطه‌ای در کار نبوده است. طرفداران آرسنال هرگز به پدر او اعتماد نداشتند و خسارتی که او به باشگاه وارد کرده، جبران‌ناپذیر است. مارتین کیون، اسطوره آرسنال پس از حذف این تیم از لیگ اروپا پرسید: «آیا این باشگاه واقعاً برای او مهم است؟ او7،6 باشگاه ورزشی در رشته‌های مختلف، مانند بسکتبال و هاکی و... دارد. آیا او واقعاً فوتبال را دوست دارد؟ ما نیاز به کسی داریم که این باشگاه را بخواهد، عاشقش باشد و آن را به جایگاهش برگرداند.» فشار بر کرونکه هر هفته افزایش می‌یابد. دانیل اک، مؤسس اسپاتیفای، قصد دارد آرسنال را با قیمت 8/1میلیارد پوند خریداری کند و دنیس برکمپ، تیری آنری و پاتریک ویه‌را هم حامی او هستند. آنری می‌گوید: «او می‌خواهد ژن آرسنال را مجدداً تزریق کند. هویت تیم از دست رفته است. ما در هیأت مدیره، افرادی را نداریم که مسیر درست را نشان دهند اما دانیل می‌خواهد این کار را انجام دهد. به نظرم مسیری طولانی و سخت پیش رو خواهیم داشت، البته اگر این اتفاق بیفتد اما دانیل پا پس نمی‌کشد و منتظر خرید آرسنال می‌ماند.» در حال حاضر، خانواده کرونکه تأکید دارند که آرسنال را به اک یا فرد دیگری نمی‌فروشند. آنها گفته‌اند از آرتتا در بازار نقل و انتقالات حمایت می‌کنند و به این مربی اسپانیایی، ابزار لازم برای برگرداندن اوضاع را می‌دهند اما آیا آنها به این حرف خود عمل می‌کنند یا نه، مسأله دیگری است. KSE هرگز پولی از جیب خودش برای آرسنال نپرداخته است. تمامی پولی که خرج آرسنال شده، از محل درآمدهای باشگاه بوده است. برخی ممکن است به خریدهای بزرگ سال‌های اخیر، مانند جذب 72 میلیون پوندی نیکولا په‌په و خرید 45 میلیون پوندی توماس پارتی اشاره کنند اما این پولی است که خود آرسنال به دست آورده بود. این پول از جیب کرونکه نیامده است. حالا که به دلیل شیوع ویروس کرونا، اوضاع مالی باشگاه بسیار بد شده، دیگر پولی برای خرج کردن نمانده است. اگر KSE در این تابستان سرمایه‌گذاری‌های لازم را انجام دهد و به آرتتا این امکان را بدهد که تیمش را متحول کند، باید این مبلغ را از جیب خودش بپردازد. البته آنها شاید از طرف باشگاه وام بگیرند و پرداخت اقساط با آرسنال باشد. این اتفاق کاملاً محتمل است. حتی اگر در تابستان خریدهای لازم انجام شود هم اتفاقات سال‌های گذشته نشان می‌دهد که معلوم نیست این پول درست خرج شود. آرسنال با کرونکه‌ها، پول زیادی را دور ریخته است. از ژوئن 2013 تاکنون، تنها منچسترسیتی، منچستریونایتد، پاری‌سن‌ژرمن و بارسلونا، خالص هزینه بیشتری نسبت به 431 میلیون پوند مخارج آرسنال داشته‌اند. برخی ممکن است بابت این موضوع از KSE ستایش کنند اما آنها مالکان باشگاه هستند. اینکه این مخارج هیچ نتیجه‌ای نداشته نشان می‌دهد که افرادی که در پست‌های کلیدی هستند، کارشان را خوب انجام نداده‌اند. در نهایت، عدم علاقه کرونکه به مالکیت آرسنال باعث شده که این تیم دچار افولی جدی شود. آرسنال حالا در تقاطع است. 14 سال سوء‌مدیریت و بالای سر تیم نبودن مالکان باعث شده که این باشگاه به جایگاه فعلی برسد و دیگر توان رقابت با بالانشینان را نداشته باشد. ناکامی در راهیابی به اروپا برای اولین بار در ربع قرن گذشته، نقطه اوج تصمیمات فاجعه‌باری است که زیر نظر یک نفر در آمریکا گرفته شده است. اگر آرسنال بخواهد به جایگاه سابقش برگردد، استن کرونکه باید اوضاع را تغییر دهد و به آرسنال تمام امکانات لازم را بدهد که خسارتی که از سال 2007 تاکنون وارد شده را جبران کند. اگر او حاضر به انجام این کار نباشد، زمان آن رسیده که باشگاه را بفروشد و آن را به کسی واگذار کند که می‌خواهد آرسنال را متحول کند. منبع: سایت گل