مورد عجیب اینتر

گزارش  بارنی رونای       شاید فکر کنید لیورپول در این فصل لیگ برتر و در راه دفاع از عنوان قهرمانی‌اش ضعیف بوده است. آنها در میانه فصل دچار فروپاشی شدند. لیورپول در راه‌اندازی سوپرلیگ ناکام ماند. مالک باشگاه ویدئویی عجیب منتشر کرد که در آن از زاویه بالا، بابت تلاش برای سوپرلیگ، از هواداران عذرخواهی می‌کرد. هیچ‌کدام از اینها برای یک باشگاه ایده‌آل نیست. اما باید به فکر قهرمان فصل پیش سوپرلیگ چین، یعنی جیانگسو اف‌سی هم بود. چهار هفته از فصل جدید لیگ چین گذشته و آنها اصلاً در این مسابقات حضور ندارند. البته جیانگسو بهانه‌ای برای نبودن دارد، چرا که این باشگاه دیگر وجود خارجی ندارد! مالکان آن در ماه فوریه منحلش کردند و به باورشان هزینه نگه‌داری این باشگاه بیش از آن بود که ارزشش را داشته باشد. این در حالی است که ورزشگاه آنها 60هزار نفر ظرفیت و باشگاه هم 63 سال قدمت داشت. هلدینگ سونینگ که مالک باشگاه بود، در بیانیه‌ای نوشت: «باشگاه فوتبال جیانگسو دیگر به فعالیت تیم‌هایش ادامه نخواهد داد. از هواداران بابت اتحادی که داشتند سپاسگزاریم.» همین حرف‌های همیشگی. البته انحلال قهرمان فصل پیش هنوز اثرات خودش را دارد. هفته گذشته، استیون ژانگ، رئیس هیأت مدیره باشگاه اینتر، فتح اسکودتو را جشن گرفت. این کار او با واکنش خشمگین هواداران جیانگسو روبه‌رو شد که بر این باورند باشگاهشان قربانی بدهی‌های مضحک اینتر شده است. از اینجاست که ماجرا جالب می‌شود. سونینگ مالک 68 درصد اینتر است، باشگاهی که اخیراً مشخص شده اوضاع مالی خوبی ندارد و نتوانسته یک قسط انتقال روملو لوکاکو را به منچستر یونایتد بپردازد اما سونینگ تنها بازیگر این عرصه نیست. آنها قوی‌ترین بازیگر هم نیستند. هیچ‌کس به این نکته توجه خاصی نکرد اما در اسفند اخیر بود که یک سازمان دولتی در چین، 23 درصد سهام سونینگ را خریداری کرد. باید به این پرداخت که چرا این اتفاق افتاده است. سونینگ از نظر مالی دچار مشکل شده است. سهامداران جدید این شرکت، یک سازمان صنعتی دولتی هستند. چین علاقه‌ای ندارد که از طریق اینتر وجهه خود را قدرت ببخشد اما حالا، دولت چین مالک بخشی از باشگاه اینتر شده است. حالا یک بازوی دولت چین می‌تواند در هیأت مدیره قهرمان سری آ حرف خود را بزند. این ماجرای عجیب بازخورد خاصی پیدا نکرده است. فوتبال به اندازه کافی همه را سرگرم کرده است. خبرهای زیادی درباره استفاده از ثروت دولت عربستان برای خرید نیوکاسل یا استفاده خانواده حاکم ابوظبی از منچستر سیتی برای تبلیغات خود منتشر شده است و این خبر مربوط به گروه سونینگ هم ارزش آن را داشت که بازتاب پیدا کند. حالا مجلس ایتالیا باید در این باره تصمیم‌گیری کند که آیا دولت چین را فقط متهم به نقض حقوق اویغورها می‌کند، یا آنها را به نسل‌کشی متهم می‌سازد. بله، اینجا فوتبال است، جایی که هر سرمایه‌گذاری قراردادهای مشکوک داشته و رد پای هر دولتی را می‌توان در تجارت اسلحه دید اما این موضوع فراتر از اینهاست. در صورتی که مجلس ایتالیا تصویب کند، فوتبال ایتالیا با تناقض بزرگی روبه‌رو می‌شود که در آن بخشی از مالکیت تیم قهرمان، اینترناتسیوناله، تیم جوزپه مه‌آتزا، ساندرو ماتزولا، رونالدو و روی هاجسون، متعلق به دولتی است که از دید مجلس ایتالیا، نسل‌کشی کرده است. همان دولتی که ایتالیا محکومش می‌کند، حقوق اشلی یانگ را می‌پردازد. همین باعث می‌شود مالکیت خانواده گلیزر بر منچستر یونایتد تا حدی زیر سایه برود. اینتر همین حالا هم درگیر بحران است. خاویر زانتی اعلام کرده که بودجه باشگاه به دلیل از دست رفتن اسپانسرها و درآمد روز مسابقه، دچار بحران شده است. گزارش‌ها حاکی از آن است که از بازیکنان خواسته شده دریافت دستمزدشان را به تعویق بیندازند. لوکاکو شاید به لیگ برتر برگردد و چلسی و سیتی ممکن است بر سر جذب او با هم رقابت سختی داشته باشند. در همین حین، دولت چین در اینتر حضور دارد. اگر ایتالیا تصمیم بگیرد چین را متهم به نسل‌کشی کند، اتحادیه فوتبال این کشور چگونه اوضاع را مدیریت خواهد کرد؟ آیا انتظار داشته باشیم که سخنرانی‌های بیهوده یوفا درباره نژادپرستی و تعصب را بشنویم؟ مسعود اوزیل، یا سایر بازیکنانی که دولت چین را محکوم کرده‌اند، چه حسی در این باره خواهند داشت؟ ما پاسخ بسیاری از این پرسش‌ها را می‌دانیم. تردیدی نیست که اینتر از این ماجرا عبور می‌کند و گروه سونینگ سهم خود را می‌فروشد. آنهایی که خبر دارند، می‌گویند که حزب کمونیست چین دیگر از این خسته شده که جاه‌طلبی‌های ورزشی چینی‌ها، نهنگ‌های گرسنه فوتبال اروپا را سیر کند. این حزب می‌خواهد سرمایه چین به خانه برگردد. اما درسی که می‌توان گرفت این است که باید مقرراتی در نظر گرفته شود. آن هم در بازاری که بیش از حد آزاد است. منبع: گاردین