روزنامه آرمان ملی

بازی شهروند و مافیا

رضا رئیسی روزنامه نگار این روزها آرام آرام به سر‌فصلی تازه از بهار مردم‌سالاری دینی نزدیک شده و سپهر سیاسی و اجتماعی کشور آماده و مهیای تغییر و دگرگونی می‌شود. این بار البته به دلایل متعدد، که از حوصله این مقال خارج است و بر همگان پوشیده نیست، این حرکت آرام و تدریجی، سرعتی بس آرام و کند‌تر به خود گرفته و آنگونه که بایسته و شایسته چنین بزنگاه خطیر و مهم و تاثیرگذاری است، شاهد تحرکات ملموس و زیر‌پوستی در شریان و مویرگ‌های لایه‌های مختلف و متکثر اجتماعی برای خلق مشارکتی حماسه‌گونه نیستیم. البته تجربیات ادوار مختلف حاکی از آن است که جامعه ایرانی، پتانسیل و ظرفیت تکانه‌های ناگهانی و غیر‌قابل پیش بینی را دارد و از آنجا که دغدغه و مساله چند ماه اخیر اغلب کنشگران و فعالان عرصه مجازی دوگانه  «مشارکت-عدم مشارکت» بوده، نه انفعال و رکود و بی‌توجهی، از طرف دیگر طی چند دهه اخیر سطح آگاهی و بلوغ سیاسی آحاد مردم نیز بسط و توسعه ملموسی یافته، نگارنده بسی امیدوار به تغییر شرایط؛ آن هم به شکلی ملموس و محسوس تا موسم روز سرنوشت هستم. البته در این میان چه بپسندیم و چه نپسندیدم، غالب توجهات معطوف به انتخابات ریاست‌جمهوری است اما از یاد نبریم همزمان با این انتخابات، ششمین دوره انتخابات شوراهای اسلامی شهر و روستا نیز در سراسر کشور برگزار شده و به‌واسطه دامنه منتخبان، شاید گستره بیشتری از جمعیت کشور را نیز ترغیب به نقش‌آفرینی در عرصه رقابت و مشارکت انتخاباتی کند.  پارلمان‌های شهری شاید به واسطه جایگاهش در ساخت قدرت سیاسی، نهادی در رفعت قوه مقننه و مجریه است اما اهمیت آن به‌واسطه مشارکت‌جویی عام‌تر بازیگران و نیز ارتباط آن با لایه‌های ریز و درشت زیست اجتماعی و کنش و واکنش شهروندی کم هم نیست. به‌خصوص در شهری چون تهران با جمعیتی نزدیک به 15 میلیون نفر به عنوان ابر‌شهری که مدیریت شهری آن  با  60 هزار نفر پرسنل و بودجه سالانه 48 هزار میلیارد تومانی (بودجه مصوب سال 1400) اداره می‌شود و در نقطه کانونی تحولات سیاسی، اجتماعی و فرهنگی و البته اقتصادی پایتخت ایران قرار دارد. این انباشت جمعیتی، سرمایه‌های بالقوه و بالفعل اقتصادی، تجمیع رویدادهای فرهنگی در نقطه کانونی توجهات اجتماعی، هم البته مزیت‌هایی دارد و البته تهدیدی برای شهر و شهروندان تهرانی است. جذابیت فاکتورهای گفته شده از یک سو موجب مهاجرت بی‌ضابطه و در پیامد آن، رواج و رسوخ ناهنجاری‌های اجتماعی در زیر پوست شهر شده و از طرف دیگر با تجاوز به حریم عمومی در قالب شهر‌فروشی سرمایه‌های مادی و البته معنوی شهر را به تاراج برد. یک‌بار و در سال 1396 مردم مسیر متفاوتی را خواستار شدند و به ضرس قاطع با مشارکتی خیر‌کننده بر آن مهر تایید زدند اما به دلیل القائات و تخریب‌های رسانه‌ای مغرضان، ضعف و عدم‌صراحت برخی از منتخبان، فقدان قاطعیت لازم در پیشبرد برنامه‌های اعلامی، جلوه‌های ویژه و مطابق با تغییرات به عمل آمده و نگرش‌های مردم‌محورانه و شهروند‌مدارانه در دوره مدیریت جدید شهری دیده نشد. فرصت‌طلبان از همان آغازین گام به کمین نشسته و طی 4 سال با بمباران خبری و رسانه‌ای قصد القای یأس و نا‌امیدی به آن توده عظیم مردمی و سرمایه اجتماعی پای‌کار‌آمده اصلاح‌طلبان در انتخابات 96 را داشتند که البته برخی بی‌عملی‌‌های بلا‌موضوع و کاستی‌ها و ضعف مدیریتی، موید القای چنین وضعیتی برای افکار عمومی شد. حالا اما با نزدیکی به انتخابات، شهروندان پایتخت باید کمی هوشیارانه‌تر و دقیق‌تر به‌دور از احساسات به صحت‌سنجی عملکردهای دوره جدید مدیریت شهری پرداخته، کارنامه دوره قبلی را با این دوره سنجیده و نگذارند قطار تازه به ریل آمده از مسیر خارج شود؛ البته این به معنای چشم فرو بستن بر ضعف‌های فعلی و تلاش برای اصلاح روندها با گزینش چهره‌های تازه با برنامه‌های عمل‌گرایانه و رویکردهای مردم‌محورانه نیست که به قول اسحاق جهانگیری اگر غفلت کنیم در شب، مافیا شهروندان شهر را خواهد زد!
لینک منبع خبر
پربازدیدترین‌های روزنامه ها
فوت در ساختمان وزرا کذب است (شهروند) اخبار ویژه (کيهان) وضعیت اورژانسی جامعه کارگری در ۱۴۰۳ (تجارت)
سایر اخبار این روزنامه
یک جريان عليه ٥ جريان سياسي دولت بعدی مذاكره با آمريكا را نمی‌تواند قطع كند چه كساني فقط «يك ميدان» را قبول دارند؟ دوباره شايعه بنزين و نگراني مردم جزئیات قتل «بابک خرمدین» انتخابات ریاست جمهوری نهایتا دو قطبی می‌شود رونمایی از طرح بزرگ آزادسازی شش هزار محدوده و معدن غیرفعال واكسيناسيون كرونا قفل‌ها را باز كرد بازی شهروند و مافیا این همه خشونت، به کجا چنین شتابان؟ گر حکم شود که مست گیرند... رونمایی از طرح بزرگ آزادسازی شش هزار محدوده و معدن غیرفعال هدف ظریف از تور اروپایی