اسکوچیچ بماند یا برود؟

تیتر یک آرمن ساروخانیان     ساعتی بعد از برد مقابل عراق، صعود به مرحله سوم مقدماتی جام جهانی و دقایقی بعد از نشستن هواپیمای تیم ملی در فرودگاه مهرآباد، سؤال مهمی که خبرنگاران از رئیس فدراسیون فوتبال پرسیدند، این بود: تکلیف نیمکت تیم ملی چه خواهد شد؟ پاسخی که عزیزی خادم به آنها داد، ابهامات زیادی را برطرف نکرد: «ان‌شاءالله، حالا باید جلوتر برویم و این کاری است که باید برود در هیأت رئیسه. هیأت رئیسه بالاترین مرجع تصمیم گیری است. باید آنجا بررسی کنیم.» پیش از سفر به منامه گفته می‌شد که مربی کروات در صورت موفقیت هم بخت زیادی برای ادامه همکاری ندارد، با این حال چهار برد متوالی و صعود قاطعانه تیم ملی درهای تازه‌ای به روی او گشوده است. ماندن یا رفتن اسکوچیچ از تیم ملی دوگانه داغ این روزهای فوتبال ماست. بیایید استدلال‌های هر دو طرف را مرور کنیم: طرفداران ابقای اسکوچیچ معتقدند که او به پشتوانه عملکردش در این چهار بازی شایسته دریافت یک قرارداد جدید برای مرحله بعدی است، حتی اگر در دنیای فوتبال اسم و رسم چندانی نداشته باشد. او توانسته با تیم ملی به هفت برد متوالی برسد و در دو بازی حساس مقابل بحرین و عراق هم موفق بود. این گروه معتقد است که اسکوچیچ در مدیریت بازیکنان هم موفق بوده و توانسته در این چهار بازی ترکیب‌های هوشمندانه‌ای انتخاب کند. از طرف دیگر زمان زیادی برای تغییر کادر فنی وجود ندارد و مربی جدید حتی اگر همین هفته انتخاب شود، باید بتواند تا شهریور ماه تیم ملی و حریفانش را بشناسد و برای مسابقات سخت دور بعد آماده شود. و بالاخره اینکه اسکوچیچ مربی ارزان و کم‌توقعی است و می‌تواند با محدودیت‌های فوتبال ایران کنار بیاید. در سمت دیگر کسانی بر این باورند که تیم ملی برای مسابقات دور بعد که رقابت سخت‌تر و نزدیک‌تر خواهد بود به مربی بزرگتری نیاز دارد. اسکوچیچ در بحرین توانست تیم را به خوبی جمع کند، ولی در روزهای شکست هم توانایی مقابله با بحران‌ها و سرکشی‌های احتمالی را خواهد داشت؟ تیم ملی قرار است در مرحله بعد با حریفان باکیفیت‌تری نسبت به بحرین روبرو شود و سرمربی تیم ملی باید با مربیانی در سطح فن‌مارویک، رنار و پائولو بنتو مچ بیندازد. مربی مثل اسکوچیچ ممکن است در چنین میادینی کم بیاورد و اگر اوضاع خوب پیش نرود، فرصت زیادی برای تغییر کادر فنی وجود نخواهد داشت. حتی اگر فرض کنیم که تیم ملی در مرحله بعد هم با اسکوچیچ موفق شود، برای جام جهانی به مربی بزرگی نیاز داریم که توان رساندن نسل درخشان فعلی به مرحله دوم جام جهانی را داشته باشد. اگر قرار باشد که پیش از جام جهانی سراغ مربی سطح بالایی برویم، چه بهتر که او همین حالا انتخاب شود و بتواند یک سال بیشتر با تیم ملی کار کند. از بحث‌های فنی که بگذریم به موضوع مهم اعتماد بین فدراسیون فوتبال و اسکوچیچ می‌رسیم. زمانی که عزیزی خادم به ریاست فدراسیون انتخاب شد، حکم اسکوچیچ صادر شده بود و فرصتی برای تغییر کادر فنی تیم ملی وجود نداشت. فدراسیون جدید ترجیح داد که به همکاری با مربی کروات ادامه دهد و به جای تغییر کادر فنی روی فراهم کردن امکانات برای تیم ملی تمرکز کند. این همکاری کوتاه مدت فرصتی برای رئیس جدید فدراسیون بود که عملکرد اسکوچیچ را از نزدیک ببیند و بتواند درباره او تصمیم دقیق‌تری بگیرد. عزیزی‌ خادم  در اردوی کیش و بحرین همراه تیم ملی بود و هر تصمیمی که درباره ماندن یا رفتن او بگیرد، نمی‌توان گفت که بدون شناخت از این مربی بوده است. موضوع مهم دیگری که می‌تواند روی تصمیم نهایی فدراسیون تأثیر بگذارد، اعتماد بین طرفین است. پاسخ بینابینی که عزیزی خادم در فرودگاه به خبرنگاران داد، نشان می‌دهد که این اعتماد هنوز به طور کامل شکل نگرفته است. فدراسیون برای همکاری بلندمدت به مربی‌ای نیاز دارد که به او اعتماد کامل داشته باشد و او را عضو وفاداری از مجموعه‌اش بداند، ولی اسکوچیچ که در دوران سرپرستی فدراسیون به نیمکت تیم ملی رسید و همان زمان هم انتخابی مبهم بود، ظاهراً چنین شرایطی ندارد. مربی کروات به واسطه سال‌ها حضور در ایران حامیانی دارد که می‌توانند همکاری دوجانبه را برای فدراسیون پیچیده کنند. همین حالا هم می‌توان خط حمایت این دوستان و مشاوران را در برخی از سایت‌ها دید که برای تمدید قرارداد اسکوچیچ، فدراسیون فوتبال را تحت فشار گذاشته‌اند. تأثیر همین حلقه پرنفوذ این نگرانی را به وجود می‌آورد که تیم ملی از مسیر منطقی حرکتش منحرف شود و حاشیه‌های ناخواسته صعود به جام جهانی را به خطر بیندازد. با در نظر گرفتن تمام این موارد است که فدراسیون فوتبال درباره سرمربی تیم ملی تصمیم می‌گیرد.