روزنامه آرمان ملی
1400/03/29
شادي و آزادي اجتماعيِ پسا انتخاباتي در ابهام
آرمان ملی- امید کاجیان: انتخابات ایران با همه اما‌و‌اگرهایش به پایان رسید. تعابیر مختلفی از چهار سال پیش‌رو میشود. عده‌ای بسیار نگران از سرنوشت آینده و اینکه چه اتفاقاتی قرار است در حوزه‌های مختلف اقتصادی، اجتماعی و سیاسی رخ دهد. گروهی نیز بر این عقیده‌اند که قرار نیست فرق زیادی متوجه ملت باشد؛ بنابراین نه نگرانند و نه امیدوار. از سویی عده‌ای هم می‌گویند برخلاف تصورات چه‌بسا با وجود مذاکرات برجامی و اینکه دولت فعلی فشارهای داخلی کمتری را پیش‌روی خود خواهد داشت، شاید بشود چشم به روزهای روشن‌تر دوخت. در این راستا عده‌ای هم بی‌تفاوت، عده‌ای نیز مملو از هراس و عده‌ای هم دل به آینده بسته‌اند و منتظر. هرچه هست اینکه چهار سال جدید روبه‌روی همه ماست و نتیجه این چهار سال برای هیچ‌کس معلوم نیست. خیلی‌ها به دنبال تغییرند. خیلی‌ها به دنبال اینکه وضع از اینی که هست، بدتر نشود. در چنین شرایطی اما وقایع چند هفته اخیر و سیاستگذاری‌های صورت گرفته و بعضا اظهارنظرهای برخی در پشت تریبون‌ها این سوال را مطرح ساخته که آیا در کنار مشکلات اقتصادی ممکن است با فشار و تنگنایی مضاعف در عرصه‌های اجتماعی روبه‌رو شویم؟ در اظهارات انتخاباتی کاندیداها دو چیز با یکدیگر در‌هم‌آمیخته شده بود؛ نکته‌ای که شاید گروهی را نگران از آینده این فضای اجتماعی کند. یکی از آنها پنهــان کردن دغدغه‌های زنان، فرهنگ، آزادی بیــان و ... در پشت مقوله مشکلات معیشتی بوده است. عده‌ای با تکرار این موضوع که دغدغه مردم امروز ما مشکلات اقتصادی و فقر و معیشت است، از این می‌گفتند که چون اولویت این است پس چیزهای دیگر شاید فعلا برای مردم مهم نباشد؛ اما این نگاه قطعا خواست ملت نیست. مشکل مردم می‌تواند هم معیشت باشد، هم موضوع زنان و استادیوم، هم می‌تواند غم نان باشد و هم اشتیاق به وجود جوی آزاد و شاد برای زندگی، هم می‌تواند تورم باشد و هم میل به فضای فرهنگی بهتر و بیشتر، هم می‌تواند نبود‌مسکن و بیکاری باشد، هم نیاز به جامعه‌ای با وجود گردش آزاد اطلاعات و شبکه‌های اجتماعی مناسب، هم ازدواج جوانان باشد و هم داشتن رسانه‌های مستقل. در روزهای مبارزه‌های انتخاباتی، برخی حرف‌ها زده شد، برخی وعده‌ها داده شد و برخی برنامه‌ها و وعده‌ها نیز بیشتر باعث نگرانی مردم شد. موضوع اینترنت عمومی و تخصصی و تفاوت قائل شدن این دو با هم که در جریان مناظرات به آن اشاره شد هنوز برای بسیاری جای سوال دارد که آیا قرار است این موضوع باعث ایجاد محدودیت‌ها شود یا دامن زدن بیشتر به فاصله‌های طبقاتی؟ بحث مدیریت شبکه‌های مجازی چطور؟ بحث شبکه ملی اطلاعات نیز همین‌طور. قرار است این مطلب به کجا ختم شود؛ موضوعی که کسی در مورد آن پاسخی نداد‌ه است. نگاه دولت آینده در حوزه فرهنگ تا چه میزان با دیدی روشن و باز همراه خواهد بود؟ حضور یا همراهی برخی چهره‌های تند و رادیکال در برخی ستادهای انتخاباتی و البته دیدارهای نامزدها با آنها باعث ایجاد نگرانی‌هایی دراین امر با توجه به پیشینه این افراد شده است، برخورد با نقد دولت تا چه میزان آزاد است یا این بار دولت نیز باید مانند برخی بخش‌ها از نقد شدن دور باشد و مصون؟ اتفاقات در برخی ستادها در این میان بحث زنان و آینده‌شان نیز با هزاران پرسش مواجه است. آیا اشاره‌ها به مثلا زنان خانه‌دار یا لایحه صیانت از حقوق زنان کفایت می‌کند؟ اینکه گفته شود: «آیا حضور زنان در ورزشگاه مسابقات آقایان، مشکلی را از خود خانم‌ها حل می‌کند؟» به معنای این است که مشکلات اولیه باعث نفی حقوق و مطالبات زنان در عرصه‌های مختلف دیگر خواهد شد؟ زنان همیشه در ایام انتخاباتی موضوعی جذاب برای کاندیداها می‌شوند. در تبلیغات انتخاباتی و پوسترهای هر دو جریان اصولگرا و اصلاح‌طلب نیز نقش عمده‌ای بازی می‌کنند. دراین میان به تصویر کشیدن زنان موتور‌سوار، که یکی از کاندیداها را تبلیغ می‌کردند یا تک‌خوانی یک زن در ستاد یکی دیگر از نامزدهای ریاست‌جمهوری، اتفاقی است که تا پیش از این در این 4 دهه دیده نمی‌شد؛ اما اینکه در ایام انتخابات به این شکل چمین تبلیغی در شبکه‌های اجتماعی و ... به نمایش گذاشته شده به چه معنا‌ست؟ آیا بعد از جریان انتخابات نیز شاهد چنین چیز‌هایی خواهیم بود یا اینکه تخلف است و... بازهم باید منتظر ماند تا شاید وقتی دیگر؟ در ستادهای اصولگرایان در این روزها بساط آهنگ و حرکات موزون نیز به راه بود.. آیا می‌توان از این پس نیز صحنه‌هایی پر‌انرژی از مردم و شادی بی‌دردسر آنها را دید . آنچه به نظر می‌آید از این پس برگردن دولت آینده خواهد بود نخست شفاف‌سازی در ارتباط با برخی مطالب یا مسائلی است که در حوزه فرهنگی و اجتماعی و آزادی‌های مدنی مطرح شده است. قطعا دولت باید برای مردم و نه برخلاف میل آنها در راستای این مقوله‌ها گام بردارد. از سویی دیگر اما این پرسش نیز مطرح است که آیا اتفاقات خوبی، که البته در برخی تبلیغات انتخاباتی و ستادها؛ از موتورسواران زن گرفته تا بزم و موسیقی، تا حضور زنان در عرصه‌های هنری که کمتر شاهدش بوده‌ایم ولی در ایام انتخابات ظاهرا آزاد شده بود نیز در دولت آینده خواهد بود؟ آیا مردم می‌توانند نه‌تنها از محدودیت‌های بیشتر آزادی‌های اجتماعی نهراسند؛ بلکه منتظر گشایش این فضا نیز باشند؟
سایر اخبار این روزنامه
نظرهای متفاوت درباره میزان مشارکت
كدخدايي در مقام انتشار جلسه ٩٢
رئيس جمهور جديد تيم مذاكره كننده قوي ندارد
دولت آينده با جهان ستيز نكند
شادي و آزادي اجتماعيِ پسا انتخاباتي در ابهام
موج پنجم كرونا از جنوب به سمت مركز
پاسخگوی علت ردصلاحیت پدرم باشند
مصائب کلان «رئیس جمهور پایتخت»
این گوی و این میدان
رئیس جمهور جدید و نظام‌بین‌الملل
انتظار رشد اقتصادی بعد از انتخابات
