مورد عجیب پریسا

رفتار بحث‌برانگیز فدراسیون سهمیه تاریخی را هدر داد مورد عجیب پریسا شرق: «المپیک را ناعادلانه از من گرفتند. برای کسی که می‌توانست سهمیه بگیرد، نه‌تنها تلاشی نشد، بلکه سنگ‌اندازی هم کردند». این حرف‌های پریسا جهانفکریان، عضو تیم ملی وزنه‌برداری بانوان است. حرف‌هایی که خیلی زمان زیادی از آن نمی‌گذرد و به همین چند وقت اخیر بر‌می‌گردد. روی صحبت او با مسئولان فدراسیون وزنه‌برداری است. آنهایی که در اقدامی غیرحرفه‌ای نامش را از فهرست اردونشینان حذف کردند تا به مسابقات قهرمانی آسیا نرود. پریسا اواخر سال گذشته، به خاطر آسیب‌دیدگی، مدتی را در تمرینات شرکت نکرد تا پارگی مینیسک زانویش را مداوا کند. او وقتی خواست دوباره به اردوها برگردد که فدراسیون در حرکتی عجیب با درخواستش مخالفت کرد. مریم منظمی، نایب‌رئیس فدراسیون در امور بانوان در این باره گفت: «جهانفکریان درخواست داد که در اردوی فروردین ماه حضور پیدا کند اما این درخواست زیاد حرفه‌ای نبود و مورد قبول کادر فنی قرار نگرفت». این بانوی وزنه‌بردار به همین راحتی از ترکیب تیم ملی کنار گذاشته شد، بدون اینکه دلیلی منطقی برای آن وجود داشته باشد. جهانفکریان معتقد بود اگر به این رقابت‌ها می‌رفت، به خاطر اختلاف اندکش با حریفان می‌توانست به سهمیه بازی‌های المپیک 2020 توکیو برسد. روزی که او این ادعا را مطرح کرد کمتر کسی آن را جدی گرفت و همه به سادگی از کنارش گذشتند. اما وقتی فهرست نفرات المپیکی دسته مثبت 87 کیلوگرم زنان منتشر شد، ثابت شد که بیراه نگفته و با بی‌تدبیری، فرصت حضور در المپیک را از دست داده است. جهانفکریان در این رده‌بندی با هزارو ۴۳ امتیاز در رده پانزدهم قرار گرفت و کمتر از ۲۰۰ امتیاز، برای رسیدن به عنوان بهترین ورزشکار قاره فاصله داشت تا المپیکی شود. حالا اما خبر رسیده با وجود نهایی‌شدن اسامی شرکت‌کنندگان حاضر در رقابت‌های وزنه‌برداری بازی‌های المپیک، بانوی وزنه‌بردار ایرانی جواز صعود به توکیو را کسب کرده است! بر اساس قوانین سهمیه‌های المپیک به هشت نفر برتر رده‌بندی و شش سهمیه باقی‌مانده هم به نفرات برتر قاره‌ها و سهمیه میزبان تعلق می‌گیرد. با تغییراتی که طی چند روز گذشته در رده‌بندی المپیکی دسته مثبت 87 کیلوگرم زنان به وجود آمده، نماینده کشور ساموآ انصراف خود را از شرکت در بازی‌ها اعلام کرده و این سهمیه به پریسا جهانفکریان رسیده است. وزنه‌بردار ساموآ در رنکینگ نفر هشتم بود که با خارج‌شدن نام او از این لیست، سهمیه‌اش به نماینده ایران که نفر پانزدهم بود، می‌رسد. اکنون سؤال اینجاست، وزنه‌بردار اخراجی تیم ملی که در آخرین دور تمرینات در تیم ملی نبوده و به تازگی هم در کمیته انضباطی فدراسیون وزنه‌برداری مورد غضب واقع شده، می‌تواند راهی بزرگ‌ترین رویداد ورزشی دنیا شود یا نه؟ جواب منفی است. با اوضاع نابسامانی که این روزها در فدراسیون وزنه‌برداری وجود دارد باید گفت که این سهمیه ارزشمند با فرصت‌سوزی متولیان این رشته که در رأس آن علی مرادی است، از بین رفته است. جهانفکریان هفته پیش به خاطر انتقادهایی که از فدراسیون مرادی در رسانه‌های مختلف کرده بود، به کمیته انضباطی احضار می‌شود و مورد پرسش مسئولان قرار می‌گیرد. البته آن‌طور که خودش روایت می‌کند کار از پرسش و پاسخ فراتر بوده و جلسه‌ای برای تهدید و ارعاب این دختر تشکیل شده است. او می‌گوید: «پس از انتقادهایی که از فدراسیون کردم به کمیته انضباطی احضار شدم. آنجا پنج نفر نشسته بودند و گفتند چرا از فدراسیون انتقاد کردی، در آن جلسه کلی تهدیدم کردند و گفتند محرومت می‌کنیم. مسئولان فدراسیون حتی به من نگفتند که من شانس کسب سهمیه المپیک را دارم و فردای آن جلسه من دستم را عمل کردم در صورتی که می‌توانستم با همین وضعیتم در المپیک حاضر شوم ولی در‌حال‌حاضر دیگر هیچ شانسی ندارم و المپیک را از دست دادم. آنها به من گفتند تو در خارج از اردو مصدوم شدی و به همین دلیل هزینه جراحی دستم را پرداخت نکردند و مجبور شدم 30 میلیون از جیب خودم هزینه کنم». با این شرایط پرواضح است که پریسا در فاصله 20 روز مانده تا المپیک توکیو هیچ شانسی برای حضور در این بازی‌ها ندارد و نمی‌تواند با دستی که زیر تیغ رفته، وزنه بزند. جهانفکریان که بعد از تهدیدهای فدراسیونی‌ها شانس خود را برای ادامه حضور در تیم ملی کم‌رنگ می‌دیده، ترجیح می‌دهد که به درمان دستش بپردازد. نکته مهم‌‌تر اینکه این وزنه‌بردار ملی‌پوش به خاطر کم‌تجربگی‌اش، اصلا از روند مسیر پرفرازونشیبی که ورزشکاران المپیکی برای رسیدن به این بازی‌ها طی می‌کنند، اطلاعات لازم را نداشته تا در واپسین لحظات کورسوی امیدی برای خودش قائل شود. او ادامه می‌دهد: «بعد از جلسه کمیته انضباطی دستم را جراحی کردم و اصلا نمی‌دانستم که امکان دارد شانسی برای رسیدن به سهمیه المپیک داشته باشم!». نکته درخور‌توجه درخصوص انتشار خبر المپیکی‌شدن پریسا جهانفکریان اینجاست که مسئولان فدراسیون وزنه‌برداری هم از این موضوع بی‌اطلاع بودند. این در حالی است که هفته گذشته فهرست نفرات المپیکی در سایت فدراسیون جهانی وزنه‌برداری به‌روزرسانی شده است. این خبر روز گذشته در یکی از صفحات شخصی اینستاگرامی که به اخبار تخصصی وزنه‌برداری می‌پردازد، جلوتر از همه رسانه‌های رسمی کشور اطلاع‌رسانی شد. ساعتی بعد بود که تازه سایت فدراسیون وزنه‌برداری نسبت به این موضوع واکنش نشان داد. واکنشی که البته برای افکار عمومی قابل هضم نبود. این سایت نوشت: «در پی تغییرات صورت‌گرفته در فهرست حاضران در المپیک این دسته، از پنجشنبه گذشته مذاکرات و رایزنی‌ها میان فدراسیون کشورمان و فدراسیون جهانی صورت گرفت تا روز جمعه، این مجوز به صورت رسمی اعلام شد. بر این اساس، پریسا جهانفکریان نخستین بانوی وزنه‌بردار ایرانی است که سهمیه شرکت در بازی‌های المپیک را کسب می‌کند. با قطعیت‌یافتن این سهمیه تاریخی، از دیروز هماهنگی‌ها جهت واکسیناسیون او (کرونا) و موضوعات مربوط به سیاست‌های ضددوپینگ در حال پیگیری است». نکته مبهم درخصوص خبر سایت فدراسیون وزنه‌برداری اینجاست که اگر فدراسیونی‌ها از روز پنجشنبه برای کسب این سهمیه رایزنی کردند و از همه چیز آگاه بودند، چطور این‌قدر دیر نسبت به انتشار این خبر مهم اقدام کردند؟ چرا باید بعد از اینکه خبر، برای زمان زیادی در شبکه‌های مجازی و خبرگزاری‌ها دست به دست شود فدراسیون آن را تأیید کند؟ مورد دیگر اینکه فدراسیون وزنه‌برداری که این‌گونه حمایت خود را از وزنه‌بردار المپیکی ابراز می‌کند، چرا زودتر از اینها اسم این ورزشکار را برای انجام آزمایش دوپینگ به ستاد جهانی مبارزه با دوپینگ (وادا) اعلام نکرده است؟ طبق قوانین ورزشکارانی که شانس سهمیه المپیک هستند، پیش‌تر نام‌شان به وادا ارسال می‌شود تا در صورت وقوع چنین اتفاقات غیرمنتظره‌ای فرصت‌شان از دست نرود. پس به صراحت باید گفت چنین دوراندیشی‌ای در فدراسیون وزنه‌برداری وجود نداشته است. سایت فدراسیون وزنه‌برداری روز گذشته در خبر عجیب دیگری اعلام کرد چون پریسا جهانفکریان تحت عمل جراحی قرار گرفته، باید تیم پزشکی درخصوص اعزام به بازی‌های المپیک تصمیم‌گیری نهایی را بکنند. پریسا جهانفکریان در حالی عنوان نخستین بانوی المپیکی تاریخ وزنه‌برداری ایران را از آن خود کرد که نتوانست طعم شیرینی بزرگ‌ترین اتفاق زندگی ورزشی‌اش را بچشد. او دیروز مثل بقیه خبر المپیکی‌شدنش را شنید و تنها آه و حسرت برایش باقی ماند. او تنها به خاطر بی‌مبالاتی مسئولان فدراسیون وزنه‌برداری شانس حضور در بازی‌های المپیک را از دست داد.