روزنامه آفتاب یزد
1400/04/16
چرا کیهان به داد دولت حسن روحانی نرسید؟!
آفتاب یزد - رضا بردستانی: دو روزنامه - جام جم و کیهان - در دو مطلبی که چندان ارتباطی به هم ندارد، آماده‌سازی ذهنی جامعه برای رو کار آمدن دولت سیزدهم را کلید زده اند؛ جام جم از۱۰ ابرچالشِ پیش روی دولت سیزدهم نوشته است: «بیکاری گسترده
- بدهی تامین اجتماعی - کمبود کالاهای اساسی - کسری ۵میلیون مسکن - رشد اقتصادی صفر - کاهش هواپیمای فعال - بورس و بازارهای مالی - پروژه‌هایی که به ۱۴۰۰رسید - سرمایه‌گذاری و خروج سرمایه - تحریم‌های غرب» و کیهان از قرصتی دو ساله، سخن به میان می‌آورد».
جام جم بدون ورود به حوزه‌های سیاسی، صرفاً ابرچالش‌های اقتصادی را فهرست می‌کند؛ ابرچالش‌هایی که ممکن است برخی با بعضی از آن‌ها نیز موافق نباشند اما به هر صورت، مشکلاتی است که کشور، سال‌ها است با آن درگیر شده است و اما رویکرد کیهان دیگرگونه است.
روزنامه‌ی کیهان در ستون «یادداشت روز» همان ستونی که به «رئیسی» فرمان «اعلام مرگ برجام» را داده بود با عنوان: «بزرگ‌ترین ضعف دولت یازدهم و دوازدهم چه بود؟» ناگهان یقه‌ی روحانی و دولت‌های یازدهم و دوازدهم را رها کرده، ذیل میان تیتر: «نکته آخر» یادآور میشود که بندِ انتهاییِ این یادداشت درباره، دولت سیزدهم به ریاست آقای رئیسی است.
این روزنامه در این یادداشت با پرداختن به برخی مشکلات یادآور میشود: «با توجه به شرایطی که مدعیان اصلاحات و اعتدال به‌وجود آورده‌اند و بلایی که بر سر معیشت مردم آورده‌اند، ایشان چه بخواهند چه نخواهند، تبدیل به امید این مردم شده‌اند و دولت ایشان، نه حق دارد و نه فرصت این را دارد که«اشتباه کند». بخشی از هر جامعه‌ای، درست یا غلط، انتظار دارند مشکلات به سرعت حل شود. مثلا، تا تابستان سال آینده مسئله قطعی برق حل شده باشد. تورم مهار و مدیریت، سر و سامانی گرفته باشد. آن‌ها منطقا خوب می‌دانند که سر و سامان دادن به اقتصاد، با فشردن یک دکمه مثلا قرمز صورت نمی‌گیرد بلکه نیاز به برنامه و تیمی یکدست، متخصص و باانگیزه است. البته در هر جامعه‌ای عده معدودی هم وجود دارند که، تصور می‌کنند، راه‌حل، همان دکمه قرمز است. به‌ویژه اگر در این مدت ضربات اقتصادی جدی خورده باشند. به قول روانشناسان، و طبق نظریه «شکاف همدلی»، افراد غالباً بر اساس وضعیت روحی و فکری که دارند، اوضاع را تحلیل می‌کنند. این یعنی، اگر کسی خانه خود را از دست داده یا خانه‌اش از ۱۰۰ متر شده، مثلا ۴۵ متر، با روحیه خردشده‌ای که دارد، شرایط را تحلیل می‌کند و نباید از او انتظار تحلیل منطقی را داشت! گاهی مشکل اصلی، خود مدیر است لذا با رفتن او، بخشی از مشکلات خود به خود حل میشود. صرفِ تغییر یک دولت خسته با یک دولت جوانِ حزب‌اللهی، بخش مهمی از راه‌حل مشکلات موجود است. لذا می‌توان امیدوار بود، با رفتن دولت فعلی، بخشی از مشکلات خود به خود حل شود، حتی اگر سنگ‌اندازی‌ها از دو ماه پیش از آغاز دولت سیزدهم، شروع شده باشد! قطعا آقای رئیسی این روزها مشغول چیدن کابینه و دریافت پیشنهادها یا حتی شاید فشارها از سوی طیف‌های مختلف است. انتخاب مدیران لایق در کنار شناسایی و حذف مدیران نالایقی که این روزها با عجله، حساب‌شده و با اهداف مشکوک، انتخاب و وارد مراکز دولتی می‌شوند! شاید باید جزو اولویت‌های نخستین ایشان باشد. انتخاب تک‌تک اعضای کابینه و مدیران مهم است و هرگونه اشتباه می‌تواند ضربه‌ای به آن اعتماد باشد. و سرانجام اینکه، اعداد و ارقام رسمی که در همین دولت فعلی منتشر شده نشان می‌دهند، آقای رئیسی وضعیت اقتصادی خوبی را از دولت فعلی تحویل نخواهد گرفت. با استناد به همین آمار و ارقام می‌توان حدس زد، شاید دو سال شاید هم بیشتر، فقط باید آواربرداری کرد! مخاطب این نکته هم، عاملان وضع موجودند که، از لحظه اعلام رسمی نتایج انتخابات و در حالی که هنوز خود در راس کارند، منتقد وضع موجود شده، خطاب به دولتی که هنوز تشکیل نشده می‌گویند «وعده‌ها چه شد؟!» »
> یک بام و دوهوای اصولگرایانه!
کیهان تلویحاً و در پوشش خواست و انتظار مردم می‌نویسد: «بخشی از هر جامعه‌ای، درست یا غلط، انتظار دارند مشکلات به سرعت حل شود. مثلا، تا تابستان سال آینده مسئله قطعی برق حل شده باشد. تورم مهار و مدیریت، سر و سامانی گرفته باشد.» با مداقه در همین دو سطر در می‌یابیم در روزهایی که از شش گوشه‌ی جهان بر دولت روحانی فشار وارد شده که چرا مشکل «آب و برق» حل نمی‌شود آن هم دولتی که ۱۳ مرداد - کمتر از یک ماه - به خط پایان می‌رسد به دولت رئیسی یک سال وقت داده‌اند تا حداقل مشکل قطعی برق را تا تابستان ۱۴۰۱ حل کند!
کیهان اگرچه معتقد است دولت سیزدهم و شخص «سید ابراهیم رئیسی اجازه‌ی اشتباه کردن ندارد»، آن هم به دلایلی که در همین متن بدان خواهیم پرداخت؛ اما می‌نویسد: «آقای رئیسی وضعیت اقتصادی خوبی را از دولت فعلی تحویل نخواهد گرفت. با استناد به همین آمار و ارقام می‌توان حدس زد، شاید دو سال شاید هم بیشتر، فقط باید آواربرداری کرد! مخاطب این نکته هم، عاملان وضع موجودند که، از لحظه اعلام رسمی نتایج انتخابات و در حالی که هنوز خود در راس کارند، منتقد وضع موجود شده، خطاب به دولتی که هنوز تشکیل نشده می‌گویند «وعده‌ها چه شد؟!» »
ما اگر بپذیریم اصلی‌ترین چالش‌های پیش روی دولت رئیسی همان ۱۰ ابرچالشی است که روزنامه‌ی جام جم آن را فهرست کرد باید این را نیز بپذیریم که آن ۱۰ ابرچالش، تمامی حاصل این دولت و مربوط به این زمان هشت‌ساله نیست.
قصد نداریم از این دولت دفاع کنیم که رویه‌ی روزنامه آفتاب یزد نیز این گونه نبوده و نیست اما می‌خواهیم ضمن تایید مشیِ جدید روزنامه‌ی کیهان؛ - دلداری دادن و مهلتی دوساله را لازم دانستن -، این سوال را مطرح کنیم که؛ اگر کیهان دلسوز کشور است و ناراحت وضعیت فعلی مردم، چرا با همین شیوه و دکترین، به داد دولت حسن روحانی نرسید؟!
> کیهان هیچ گاه پیروزی حسن روحانی را به پای اصلاح‌طلبان ننوشت!
یکی از شیرین‌ترین بگو - مگو‌های روزنامه‌ی آفتاب یزد و دیگر روزنامه‌های اصلاح‌طلب و نیز حامی دولت‌های یازدهم و دوازدهم، اثبات و رد این فرضیه بود که «پیروزی حسن روحانی در ۹۲ و ۹۶ نتیجه‌ی حمایت تمام قد اصلاح‌طلبان بود.» کیهان در دو مقطع زمانی ۹۲ و ۹۶، با اعداد و ارقام ثابت کرد که اصلاح‌طلبان بیشتر از ۵ یا ۶ میلیون رای نداشته‌اند و پیروزی حسن روحانی هیچ ارتباطی به اصلاحاتی‌ها و حمایت آنان ندارد! این رویه به قدری تند و ادامه دار بود که حتی محمود واعظی را نیز تحت تاثیر قرار داد و او نیز با تاختن به اصلاحات، پیروزی حسن روحانی را حاصل محبوبیت و برنامه‌های او به شمار آورد و سهم اصلاح‌طلبان را ناچیز و حتی صفر تلقی کرد!
شوربختانه اما این روزها که همه به نوعی از حسن روحانی و کارنامه‌ی بسیار ضعیف او فراری هستند اما کیهان تمامی اتفاقات این هشت‌ساله را به پای اصلاح‌طلبان نوشته و باعث و بانی تمامی معضلات این روزهای کشور را دولتی می‌داند که با حمایت اصلاح‌طلبان روی کار آمده است!
> اصلاح‌طلبان فقط شریک ناکارآمدی ها؟!
کیهان به درستی درک کرده که بسیاری از مشکلاتی که اینک روی دست دولت سیزدهم قرار خواهد گرفت و سنگینیِ آن حتی منجر به شکستنِ پشتِ دولت جدید خواهد شد، پیشاپیش اذهانِ جامعه و منتقدانِ حداقل اصولگرا را آماده می‌کند که روی دولت سیزدهم حداقل برای یکی - دو سال اول، خیلی فشار نیاورند تا بتواند با برنامه‌ریزی، این دوران را سپری کند؛ دست بر قضا ما نیز موافق این رویه و مشی و تفکر هستیم یعنی هرگز روا نمی‌داریم دولتی که از ۱۳ مرداد روی کار خواهد آمد میراث دارِ بسیاری از معضلاتی شود که بخشی از آن حاصل سوء مدیریت دولتی یازدهم و دوازدهم است و بخش‌های مهم‌تری از آن حاصل دولت‌های پیشین به ویژه دولتین نهم و دهم!
اصلا بهترین شیوه برای برخورد با دولت‌های جدید آن است که برای یکی - دو سال نخست با مدارا تلاش کنیم تا ناگهانی در باتلاق مشکلات فرو نرود. جدای از مشیِ دولتِ روحانی که مغرورانه قول داد ۱۰۰ روزه تمامی مشکلات را حل خواهد کرد اما هیچ دولتی نمی‌تواند با این سرعت هم زمامِ امور را به دست بگیرد هم بر مشکلات فائق آید اما کیهان این سطح مدارا و مهربانی را چرا و چگونه از حسن روحانی و دولتِ او دریغ کرد مگر نه این بود که توفیق دولت روحانی به منزله‌ی آرامش و آسایش مردم ایران زمین بود؟!
کیهان در مواجهه با دولت روحانی، مشیِ دوگانه‌ای در نظر گرفت یعنی هرجا قصد معرفیِ اصلاح‌طلبان به عنوان شریک انتخاباتی روحانی بود، روحانی اصولگرایی معرفی شد که اصلاح‌طلبان خود را به او چسبانیده‌اند اما هر وقت پای ناکارآمدی به میان آمد، سهم اصلاح‌طلبان از ۱۰۰.۱۲۰ بود!
> همراهیِ کیهان با دولت در سایه و دلواپسان بی‌دلیل بود!
این روزها که سهم خواهان از گوشه و کنار به میدان آمده اند، کیهان به مثابه‌ی «یکی به نعل، یکی به میخ»؛ رئیسی را نصیحت‌ها می‌کند که برجام را زنده به گور کند و حواسش باشد جز از نیروهای انقلابی، از جایی دیگر برای دولت خود نفر بر ندارد اما همین کیهان، از همان ابتدا بی‌هیچ دلیل و برهانی از دولت در سایه و دلواپسان حمایت کرد که این حمایت مصداق بارز چوب لای چرخ دولت گذاشتن بود.
> آقای رئیسی؛ از نقد‌های کیهان نهراسید به تمجیدهای کیهان دل نبندید!
این روزها که هرازچندگاهی می‌بینیم کیهان از در نصیحت و مدارا در می‌آید خوشحال می‌شویم که اگرچه این تفکر با دولت روحانی حتی یک دقیقه نیز مدارا نکرد اما حداقل رئیسی آن قدرها خوشبخت هست که تا یکی - دو سال مورد حمایت کیهانی‌ها باشد. از تغییر دیدگاه‌های کیهان به شدت حمایت می‌کنیم اما ضمن ایراد این پرسش که می‌شد با دولت روحانی نیز حداقل برای کی - دو سال مدارا کرد و چرا نکردید امیدوار باشیم رفتارهای رئیسی باعث نشود «خلق و خوی خاکشیری» کیهانی‌ها ناگهان منقلب شود که روی برگرداندن‌های کیهان هم در کسری از ثانیه است هم ویران‌کننده پس لازم است به رئیسی بگوییم: «نه نقد‌های کیهان را جدی بگیرد نه تعریف و تمجیدهای کیهان را» چون این کیهانی که این روزها «دایه‌ی مهربان‌تر از مادر شده است» روزگاری نه چندان دور از دشمن نیز می‌تواند دشمن‌تر شود، به‌ای نحو کان!
سایر اخبار این روزنامه
صدور کیفرخواست ۲۰۰صفحه‌ای برای ۱۰ نفر در ارتباط با پرونده پرواز اوکراین
وقتی یک کودک کار جور مسئولان بی‌کفایت را می‌کشد!
چرا کیهان به داد دولت حسن روحانی نرسید؟!
آنفلوآنزای خشم
کسی که زیر باد دو کولر گازی است از حال مردم تشنه و گرمازده خبر دارد؟
سوءمدیریت و کفران نعمت؛ از خوزستان تا تهران
درباره «می خواهم زنده بمانم»
درباره وسواس
خاموشی برق و رویکرد الله بختکی دولت!
بوی فاشیسم می‌آید
