شروعی تازه برای پسری که حقش نیمکت‌نشینی نیست

یادداشت رسول مجیدی    جهانبخش بالاخره به رنج بی‌پایان نیمکت‌نشینی در برایتون پایان داد و به لیگ هلند بازگشت. او که در این لیگ عملکرد فوق‌العاده‌ای داشت و حتی آقای گل شد٬ به عنوان گران‌ترین خرید تاریخ باشگاه برایتون به لیگ برتر رفت اما طلسم ایرانی‌ها در فوتبال انگلیس برای او هم تکرار شد و جهانبخش سوای چند بازی درخشان٬ بیشتر فصل را از روی نیمکت و سکوها پیگیری می‌کرد. گل او به چلسی هنوز که هنوز است یکی از بهترین گل‌های چند فصل اخیر لیگ برتر انگلیس قلمداد می‌شود اما شاید فیزیک او باعث شد تا آنطور که باید و شاید در برایتون ظاهر نشود. جهانبخش 28 ساله، حضور در فوتبال اروپا را از هلند آغاز کرد و حالا، امیدوار است با حضور دوباره در این کشور بتواند روزهای خوب گذشته را تکرار کند. جهانبخش در سن 20 سالگی، به نایمخن رفت و زمانی که 22 ساله بود، تبدیل به بهترین بازیکن لیگ دسته دوم هلند شد. سپس پیراهن آلکمار را پوشید و پس از سه فصل حضور در این باشگاه، توانست آقای گل سطح اول فوتبال هلند شود. جهانبخش سال آخر حضور در اردیویسه 21 گل زد. حالا او به باشگاه فاینورد پیوسته. یکی از مدعیان همیشگی لیگ هلند. تیمی که به تازگی بال راستش٬ برگهورست را به آژاکس فروخته و خیلی زود جهانبخش را جایگزین او کرد. علیرضا می‌داند که اگر مصدوم نشود بازی‌اش به صورت ثابت در این تیم تضمین شده است و همین انگیزه او برای شروع فصل تازه را دوچندان می‌کند. بخصوص که فاینورد در رقابت‌های اروپایی هم حضور دارد؛ در لیگ کنفرانس که فصل جدید اولین دوره‌اش برگزار می‌شود. فاینورد در لیگ هلند پنجم شد و حالا باید در سطح سوم رقابت‌های باشگاهی اروپا باشد. رقابت‌هایی که تیم‌های کشورهای دارای فوتبال ضعیف‌تر٬ بیشتر از کشورهای صاحب فوتبال است. جهانبخش قرار است شماره ۹ را در فاینورد بپوشد. همان شماره‌ای که تن برخیوس بود. بازیکنی که فصل پیش ۱۸ گل زد و ۱۴ پاس گل داد. همه اینها هم مسئولیت او را بالا خواهد برد و هم انگیزه‌اش را افزایش می‌دهد. جهانبخش که در هلند «یاهانبهش» صدایش می‌کنند حالا در مرکز توجهات است. بخش مهمی از پلن تیمش برای حمله خواهد بود و می‌تواند دوباره لیگ هلند را به تسخیر خود در بیاورد. او باید سه سالی که در انگلیس بود را فراموش کند. بعضی وقت‌ها نمی‌شود که نمی‌شود. جهانبخش شاید حتی بهتر بود سال گذشته از برایتون جدا می‌شد اما می‌خواست آخرین شانسش را هم امتحان کند. ماند و جنگید. هروقت به او بازی رسید عملکرد خوبی داشت. در جام حذفی و جام اتحادیه که فیکس بود٬ از تأثیرگذارترین بازیکنان زمین بود اما گراهام پاتر به او در لیگ برتر بازی نمی‌داد و همین باعث شد تا دیگر علیرضا خسته شود و برگردد به هلند.  جایی که قدرش را بیشتر می‌دانند و سبک و فیزیک خودش هم به آنجا نزدیک‌تر است.