بازهم غیبت زنان درکابینه؟

آفتاب یزد: «آنچه برای شما آرزوست، برای ما خاطره است». این واکنش اصولگرایان است وقتی اصلاح‌طلبان در تمام این سال‌ها تلاش کردند یک وزیر زن را در کابینه دولت خود جای بدهند و هر بار هم موفق نبودند. سال ۹۶ که حسن روحانی برای بار دوم با رای قطعی مردم رئیس جمهور شد، زنانی که شبانه روزی در ستادها و خیابان‌ها برای آمدنش تلاش کرده بودند، امیدوار بودند تا مطالبه‌هایشان محقق شود؛ «احتمال حضور دو یا سه وزیر زن در کابینه دوازدهم وجود دارد» آن روزها این خبر را شهیندخت مولاوردی، معاون وقت زنان و امور خانواده ریاست‌جمهوری داد و گفته بود «زمینه مهیاست»؛ اما طولی نکشید که لبخند شادی بر لبان زنان خشکید و «خواستیم و نشد» جمله‌ای بود که از سوی حسن روحانی در این خصوص بیان شد و دیگر هیچ وقت توضیح کاملی در این باره نداد. حالا اما با روی کار آمدن دولت سیزدهم مطالبه‌گری‌ها بار دیگر در خصوص حضور زنان در کابینه بالا گرفته است. این در حالی است که هر روز یک لیست گمانه‌زنی از چینش نیروها در کابینه سیزدهم منتشر می‌شود که البته حتی در این گمانه‌زنی‌ها هم اسمی از زنان نیست. وزیر زن مطالبه دیرینه زنان جامعه است که تنها یک بار و آن هم در دولت احمدی‌نژاد جامه عمل پوشید و به غیر از آن تاکنون زنان نتوانستند هیچ گاه و در هیچ کابینه‌ای صندلی وزارت را از آن خود کنند.
> تنها وزیر زن که خوش درخشید
مرضیه وحید دستجردی تنها وزیر بهداشت زن در تاریخ ایران بود و تاکنون تنها زنی به‌شمار می‌رود که در تاریخ جمهوری اسلامی ایران به مقام وزارت رسیده‌است. همچنین پس از فرخ‌رو پارسا و مهناز افخمی، وحید دستجردی سومین زن نیز در تاریخ ایران محسوب می‌شود که وزیر شد.
پس از انقلاب اسلامی علی رغم اعتقاد بسیاری که اسلامی بودن نظام جمهوری اسلامی را مانع از حضور زنان حتی در پایین‌ترین عرصه‌های سیاسی و اجتماعی کشور می‌دانستند؛ در دولت دهم برای اولین بار تابوی حضور زنان ایرانی در مناصب قدرت شکسته شد و مرضیه وحید دستجردی به عنوان وزیر بهداشت و درمان معرفی و با رای حداکثری از نمایندگان مجلس هشتم این سمت را برعهده گرفت.


هنگامی که محمود احمدی‌نژاد تصمیم به تابوشکنی گرفت و عزم خود را برای معرفی وزیر زن به مجلس جزم کرد، شاید هیچ‌کس فکر نمی‌کرد که مرضیه وحید دستجردی گزینه جایگزینی باقری لنکرانی باشد. روایت می‌کنند که در انتخابات ۱۳۸۸ دکتر وحید دستجردی حتی به احمدی‌نژاد هم رای نداد و گزینه انتخابی او محسن رضایی بود، گرچه در آن ایام رفت و آمدهایی هم به کمیته پزشکان ستاد تبلیغاتی محمود احمدی‌نژاد داشت.
تا روز ۲۵ مرداد که محمود احمدی‌نژاد در گفتگوی زنده اخبار ساعت ۱۴ سیما اعلام کرد مرضیه وحید دستجردی را برای تصدی وزارت بهداشت به مجلس معرفی خواهد کرد، نمایندگان و حتی اعضای کمیسیون بهداشت و درمان مجلس هیچ حدسی برای گزینه پیشنهادی رئیس دولت دهم در وزارت بهداشت نداشتند.
روز ۲۵ مرداد سال ۱۳۸۸ نام مرضیه وحید دستجردی به عنوان گزینه پیشنهادی احمدی‌نژاد برای حضور در وزارت بهداشت سر زبان‌ها افتاد و خبرگزاری حامی دولت هم در معرفی وی اصطلاح «فعال سیاسی» را به کار برد. اصطلاحی که با واقعیت منافاتی ندارد زیرا طی سال‌های گذشته نام وحید دستجردی بیش از آنکه به عنوان یک پزشک و داعیه دار سلامت مطرح شده باشد، به عنوان یک سیاستمدار اصولگرا تکرار شده بود.
دکتر وحید دستجردی ماجرای معرفی‌اش به عنوان وزیر بهداشت را اینگونه روایت می‌کند: «من برای جلسه‌ای به دفتر ریاست جمهوری دعوت شدم. خودم فکر می‌کردم احتمالاً باید جلسه‌ای باشد درخصوص مسائل سلامت زنان کشور. برای اولین بار بود که به چنین جلسه دعوت می‌شدم. اصلا فکر نمی‌کردم که بحث وزارت من باشد. وقتی که رفتم چنین پیشنهادی مطرح شد و در وهله اول هم نپذیرفتم، چون مسئولیت وزارت بهداشت کار بشدت سنگین و سختی است. همه مردم با این وزارتخانه در ارتباط هستند و شما باید مسئولیت ۷۳ میلیون نفر از جمعیت کشور را بپذیرید. قرار شد که بیشتر فکر کنم و خب من هم جوانب کار را سنجیدم و با خیلی‌ها مشورت کردم و بالاخره پذیرفتم. اول با همسرم و فرزندانم مشورت کردم. بعد با برادرها، خواهرم و دوستان. با خودم فکر کردم حالا که مردی پیدا شده تا چنین مسئولیتی را بعد از ۳۰ سال از انقلاب به عهده زنی قرار دهد، این‌که بخواهم شانه خالی کنم و آسایش و آرامش خودم را بر این مسئولیت ارجح بدانم، شاید اجحافی باشد به زنان کشورم. همه مشکلات و سختی‌ها را می‌دانستم. خب گذشته از این‌که کار در وزارتخانه سخت است، می‌دانستم که برخی با زن بودنم هم مخالفت می‌کنند و مشکلاتی پیش خواهد آمد، اما در نهایت فکر کردم این مسئولیت فرصتی است برای حضور زنان در چنین پستی در جمهوری اسلامی و این‌که زنان هم بگویند ما می‌توانیم. احساس کردم با توکل به خدا و با توجه به این‌که نیت خودم خیر است، می‌توانم و بهتر است راه حضور زنان را دست کم با این مسئولیت هموار کنم.»
هنگامی که محمود احمدی‌نژاد، دکتر وحید دستجردی را به عنوان وزیر بهداشت به مجلس معرفی کرد، چند تن از سیاسیون و حتی مراجع تقلید نیز لب به انتقاد گشوده و گفتند بهتر است بانوان در سمت وزارت یک دولت حضور نیابند. رئیس جمهور هم مثل همیشه صدای منتقدان را نشنید و پس از رای اکثریت مجلسی‌ها، برای وزیر جنجالی‌اش حکم را صادر کرد. البته بودند کسانی که سعی می‌کردند در این فضا به تخصص‌های وحید دستجردی توجه بیشتری نشان دهند.
سوابق کاری و خانوادگی دکتر وحید دستجردی در روز رای اعتماد به کارش آمد و هرچند برخی نمایندگان تلاش کردند با استناد به برخی احادیث و فقه، وزارت یک زن را مانع شوند اما در نهایت در ۸ شهریور سال ۱۳۸۸، با ارائه پیشنهاد وزارت توسط محمود احمدی‌نژاد به مجلس شورای اسلامی، این پیشنهاد به بررسی گذاشته شد و چند روز بعد در جلسه رای‌گیری در تاریخ ۱۲ شهریور سال ۱۳۸۸، از مجموع ۲۸۶ رای اخذ شده، با ۱۷۵ رای موافق، ۲۹ رای ممتنع و ۸۲ رای مخالف، دکتر مرضیه وحید دستجردی موفق به کسب رای اعتماد از مجلس برای وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی شد.
در ابتدای قبول سمت وزارت از سوی دستجردی بسیاری گمان می‌کردند وی از عهده این مسئولیت بر نمی‌آید این در حالی بود که علیرضا مرندی وزیر بهداشت در دولت‌های دوم میرحسین موسوی و اکبر هاشمی رفسنجانی وی را یک زن نخبه معرفی کرده بود. بعد از گذشت حدود ۱ سال از قبول این سمت از طرف وحید دستجردی، وی به عنوان یکی از پرانرژی‌ترین وزیران دولت شناخته شد و علی رغم نظر برخی که وی را فردی خسته و درمانده می‌دانستند که قادر به انجام درست مسئولیت خود نیست، همواره شاداب، سرزنده و یکی از سوژه سازترین وزرای دولت دهم برای خبرنگاران بود.
حضور ناگهانی در بیماستان‌ها، پیگیری مشکلات بیماران، ارتقای وضعیت شغلی پرستاران و سرو سامان دادن اورژانس بیمارستان‌ها از جمله اقدامات دکتر مرضیه وحید دستجردی بود که همواره موجب تمایز وی از دیگر وزرای دولت دهم بوده است.
اجرا و گسترش برنامه پزشک خانواده در شهرها، ساماندهی اورژانس‌های بیمارستانی، تدوین و رونمایی از نقشه جامع علمی و نقشه تحول نظام سلامت، تولید ۲۴ داروی بیوتکنولوژیک تا پایان سال ۱۳۹۰، استقرار نظام ملی و جامع ارتقای کیفیت، حرکت در راستای تحقق اسناد بالادستی شامل نقشه تحول نظام سلامت و برنامه پنجم توسعه، ارتقای رتبه ایران در تولید علم، تکمیل شبکه بهداشتی درمانی روستایی سراسر کشور و گسترش تخت‌های بیمارستانی در نقاط مختلف کشور را می‌توان از مهمترین دستاوردهای دوران وزارت دکتر وحید دستجردی نام برد.
همچنین دکتر وحید دستجردی، در دومین همایش ملی «بانوی وفا» که در ۲۴ اردیبهشت‌ماه سال ۱۳۹۱، با هدف معرفی و تقدیر از زنان خبرساز و تاثیرگذار ایران در سال ۱۳۹۰، در تالار وحدت تهران برگزار شد؛ به عنوان خبرسازترین زن ایرانی در سال ۱۳۹۰ برگزیده شد.
آن روزها کمتر کسی به ذهنش می‌رسید در مدت زمان کمی که تا پایان عمر دولت دهم باقی مانده بود، محمود احمدی‌نژاد با تمام عزل و نصب‌های فراوانی که در دولت نهم و دهم انجام داد و برخی از آن‌ها با مخالفت‌هایی نیز همراه بود، وزیر بهداشت کابینه دهم، مرضیه وحید دستجردی را عزل کند. آن روزها تعریف و تمجیدهای وزیر بهداشت و رئیس جمهور از یکدیگر تمامی نداشت. این دکتر وحید دستجردی بود که در مصاحبه با روزنامه «شرق» اینطور گفته بود: «انتخاب وزیر زن، مرد می‌خواست» و این هم رئیس جمهور احمدی‌نژاد بود که زمانی با لبخند گفته بود: «تنها مرد کابینه ما خانم دستجردی است.»
دکتر وحید دستجردی تا ساعت ۱۲:۳۰ دقیقه روز پنجشنبه ۷ دی ماه سال ۱۳۹۱ در دفتر کارش حضور داشت و طی یک هفته آخر وزارتش توانست با پیگیری‌های خود ۸۰ درصد مشکلات دارویی کشور را حل کند و حدود یک میلیارد یورو دیگر ارز دارویی با مساعدت و همکاری سردار قاسم رستمی، وزیر نفت دولت دهم تامین شد و مسیر گشایش ارز برای واردات دارو و تجهیزات پزشکی نیز باز شد.
این در حالی بود که محمد حسن طریقت منفرد، سرپرست جدید وزارت بهداشت صبح روز جمعه ۸ دی‌ماه سال ۱۳۹۱، با تشکیل شورای معاونان وزارت بهداشت، اولین جلسه کاری خود را در این وزارتخانه برگزار کرد.
وحید دستجردی بعدها در خصوص دلایل عزل خود گفته بود: «وقتی وارد ستاد تدابیر ویژه دولت شدم، دیدم که وضع ارز به شدت وخیم است بنابراین به دوستانم گفتم به شدت به دنبال ارز برای تامین دارو باشید چرا که نیازمند ۲و نیم میلیارد دلار برای مسائل پزشکی بودیم اما از این میزان فقط ۴۱ و نیم میلیون دلار به مسائل دارو و تجهیزات پزشکی اختصاص یافت در حالی که ارز برای لوازم آرایشی هزینه شده بود و همین امر خونم را به جوش آورد. به این نتیجه رسیدم که اگر این موضوع را علنی نکنم از هیچ راهی نمی‌توان ارز دارو را تامین کرد چون هرچه در جلسات علنی می‌گفتم تذکر می‌دادند. آقای فلان ارز دهد اما من می‌گفتم ارزی به ما نمی‌دهند و به لوازم آرایشی اختصاص دارد چون در اولویت بندی، وزارت صنعت تجهیزات پزشکی اولویت هشتم اما خوراک سگ و دسته بیل اولویت سوم و چهارم بود».
دستجردی اضافه کرد: «من اینها را مرتب به آقایان گزارش دادم اما آن‌ها به این نتیجه رسیدند بنده را عزل کنند و بعد در روزنامه‌های دولتی خود نوشتند که وزارت بهداشت ارز دارو را برای واردات لوازم آرایشی استفاده کرده است.»
وزیر بهداشت دولت دهم افزود: «بنده دیدم تنها چیزی که آقایان از آن وحشت دارند افکار عمومی است و بنده نیز آن مسائل را به خاطر مردم و سلامت آنان و در مقابل تهمت‌ها و افراط‌ها علنی کردم تا بتوانم ارز بگیرم که جواب هم داد.»
وی در پاسخ به این سوال که چطور از عزلتان مطلع شدید، افزود: «من هر روز تقریباً حدس می‌زدم و از ۳ ماه قبل منتظر بودم. به مسئول دفتر سفارش کردم سایت دولت را چک کند و به من خبر بدهد، آقای تقی‌پور هم در جلسه‌ای بود که به یکی از وزراء پیامکی آمده بود که وی برکنار شده است از این رو گفتم خودمان چک کنیم چون تماس تلفنی گرفتند. بالاخره آدم آبرویی دارد.»
دستجردی در خصوص اینکه در مراسم تودیع هم نبودید، گفت: «کسی که عزل می‌شود تودیع ندارد.»
به این صورت بود که کار تنها وزیر زن در دولت دهم به پایان رسید اما این پایان کار نبود چرا که از آن دولت به بعد همه زنان جامعه مطالبه وزیر زن را از رئیس جمهورهای منتخب داشتند. گویی سقف شیشه‌ای شکسته شده بود و زنان حالا خواهان عدالت اجتماعی در همه سطوح جامعه بودند.
> جای خالی وزیر زن در دولت یازدهم و دوازدهم
در دولت یازدهم اگرچه زنی به عنوان وزیر وارد کابینه نشد اما در مجموع این دولت در مقایسه با دولت‌های پیش از خود آمار بیشترین تعداد مدیران زن را به خود اختصاص داد. همچنین در این دولت برای اولین بار در تاریخ بعد از انقلاب یک زن به عنوان سفیر جمهوری اسلامی انتخاب شد. «مرضیه افخم» پیش از تصدی این سمت به عنوان نخستین سخنگوی زن در وزارت امور خارجه مشغول بود.
با این حال انتخاب «وزرای زن و جوان» یکی از وعده‌های مهم روحانی در انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم بود و او همواره در فیلم‌های تبلیغاتی و مناظره‌های تلویزیونی بر این موضوع تاکید داشت. بعد از پیروزی حسن روحانی، طرفداران و حامیان او منتظر معرفی وزرای زن و جوان بودند اما مرداد ماه سال ۹۶ در روز معرفی کابینه دولت دوازدهم همه هواداران روحانی شوکه شدند چون خبری از انتخاب وزیر یا وزرای زن در دولت جدید نبود تا اینکه حسن روحانی در جلسه بررسی صلاحیت وزرای پیشنهادی دولت دوازدهم در مجلس گفت قصد داشته سه وزیر زن در کابینه‌اش معرفی کند و جایگاه آنان را نیز مشخص کرده بود اما در نهایت، این امر ممکن نشده است. رئیس‌جمهور در آن زمان حاضر نشد دلیل‌عدم معرفی وزیر زن را اعلام کند و گفت: «اینکه چرا نشد بماند برای بعد.»
نداشتن «وزیر زن» در کابینه حسن روحانی با انتقادهای فراوانی روبه‌رو شد چرا که یکی از شعارهای روحانی در انتخابات «به عقب برنمی‌گردیم» بود، اما با رویکرد او در انتخاب وزیر زن عملا یک عقبگرد را در سیر تحولات عدالت اجتماعی شاهد بودیم.
با این حال طبق آمار معاونت ریاست جمهوری در امور زنان و خانواده، انتصاب مدیران زن در همه سطوح در دولت دوازدهم از ۱۲.۷ درصد در سال ۹۶ به ۲۲.۶ درصد در سال ۹۹ افزایش یافته است. از میان ۸۴۸۸ زن که به عرصه مدیریت اضافه شده یک درصد در پست عالی، ۱۵ درصد در پست میانی و ۸۴ درصد در پست پایه بوده است. تعداد مدیران زن از ۱۱ هزار و ۱۰۹ نفر در سال ۹۶ به ۱۹ هزار و ۵۹۷ در سال ۹۹ رسیده که در مجموع رشد ۷۶.۴ درصدی انتصاب مدیران زن در سه سال اخیر را نشان می‌دهد. درصد مدیران زن در سطح عالی از ۱.۶ در سال ۹۶ به ۷.۸ در سال ۹۹، در سطح میانی از ۸.۱ به ۱۴.۳ و در سطح پایه از ۱۴.۵ به ۲۵.۴ رسیده است. علاوه بر این آمار مدیران زن در استانداری‌ها از ۸.۳ درصد در سال ۹۶ به ۱۵.۹ درصد در سال۹۹ افزایش یافت که از ۲۹۲ مدیر زن به ۵۵۴ رسیده و رشد ۸۹.۷ درصدی انتصاب مدیران زن در استانداری، فرمانداری و بخشداری‌ها در سه سال اخیر را نشان می‌دهد. قابل توجه اینکه ۱۶ مدیر زن در پست‌های عالی به عنوان معاون استاندار منصوب شده‌اند. با این همه هیچیک از موارد ذکر شد نتواست جای خالی وزیر زن را در دولت تدبیر و امید پوشش دهد.
> آیا در دولت سیزدهم وزیر زن خواهیم داشت؟
سید ابراهیم رئیسی، رئیس جمهور جدید گرچه در مناظره‌های انتخاباتی امسال، زمانی که حرف انتخاب وزیر زن از سوی نامزدها به میان آمد، قولی در این زمینه نداد اما اردیبهشت‌ماه در گفتگویی گفت که در دولت کار و کرامت، وزیر زن خواهد داشت. او این کار را موکول به داشتن میدان برای زنان کرد و گفت نمی‌خواهد کار نمادین کند و همین موضوع گمانه زنی‌ها در خصوص حضور زنان در دولت کار و کرامت را افزایش می‌دهد این در حالی است که فعالین حقوق زنان و سیاست‌مداران زن، داشتن وزیر زن در دولت سیزدهم را امری محال می‌دانند.
«زهرا شجاعی»، دبیرکل مجمع زنان اصلاح‌طلب و رئیس مرکز زنان در دوران ریاست‌جمهوری محمد خاتمی، به برنا گفته که وزیر زن معرفی نخواهد شد و اگر بشود هم مجلس به وزیر زن برای رئیسی رای اعتماد نمی‌دهد؛ «بعید می‌دانم از مجلس تایید بگیرد این مسئله نگرشی است. شاید در جاهایی همراهی با دولت باشد ولی باور به مدیریت زنان در جامعه نهادینه نشده بخصوص در ذهن طیفی که امروز اکثریت را در مجلس دارند. اما در سطح معاونان می‌توانند و چاره‌ای ندارند و باید از زنان استفاده کنند.»
با این همه باید دید تا چه میزان این احتمال وجود دارد که در دولت سیزدهم وزیر زنانی به عنوان وزیر در کابینه داشته باشیم؟
> احتمال اینکه در دولت جدید وزیر زن داشته باشیم تقریبا صفر درصد است
اشرف بروجردی، فعال سیاسی در این خصوص به آفتاب یزد گفت: «احتمال اینکه در دولت جدید وزیر زن داشته باشیم تقریبا صفر درصد است چرا که این روزها در اخبار و گمانه زنی‌ها نشانی از حضور زنان نمی‌بینیم، با این همه باز هم این احتمال وجود دارد که به خاطر قولی که آقای رئیسی داده‌اند و گفته‌اند که در کابینه از زنان استفاده خواهند کرد، این امکان وجود دارد که شاهد وزیر زن در کابینه باشیم. با این همه نمی‌توان این احتمال را داد که به ضرس قاطع این کار محقق خواهد شد.»
وی در پاسخ به این سوال که به نظر شما اگر وزیر زنی هم معرفی شود آیا از مجلس رای خواهد آورد یا نه؟ گفت: «این موضوع کاملا بستگی به جهت‌گیری سیاسی وزیر معرفی شده دارد، مجلس یازدهم پایداری‌چی است و قاعدتا اگر زنی به عنوان وزیر بخواهد معرفی شود و رای بیاورد باید با همان طرز تفکر پیش برود، در چنین شرایط امکان دارد وزیر زن معرفی شده از مجلس هم رای اعتماد بگیرد.»
> خشونت سیاسی علیه زنان
توران ولی مراد، فعال حقوق زنان نیز در این خصوص به آفتاب یزد گفت: «به طور کلی تا کنون در دولت‌ها وزیر زن نداشته ایم، همان یک نوبت هم که در سال ۸۸ وزیر زن معرفی شد به خاطر تلاش‌های طولانی مدتی بود که ما در پشت صحنه انجام داده بودیم. ما برای معرفی خانم وحیددستجردی با هر چهار کاندیدای ریاست‌جمهوری صحبت کردیم و مورد را به هر چهار نفر گفتیم و در نهایت این کار به معرفی وزیر زن منجر شد.»
وی تصریح شد: «در کابینه بالاخره زن وجود دارد، حتی اگر هیچ زنی هم به عنوان وزیر معرفی نشود بالاخره یک معاونت امور زنان و خانواده است که تا کنون این سمت را به مردان نداده اند، البته بعید نیست از این به بعد شاهد این اتفاق باشیم چرا که تفکری که مخالف با حضور زنان است، بعید نیست از این به بعد این سمت را هم از زنان بگیرد. واقعیت این است که بعد از انقلاب قرار نبود پست‌ها برای بهره‌برداری باشد، به همین دلیل هم قرار نبود که رقابتی وجود داشته باشد. در اصل قرار بود پست‌ها و صندلی‌ها برای خدمت باشد و قرار بود شایسته سالاری لحاظ شود اما متاسفانه فارغ از جهت گیری‌های جناحی، پست‌ها کم کم به پست‌های بهره‌برداری تبدیل شد و حالا شاهد یک رقابت شدید هستیم که منجر شده نیروهای رقیب کنار بروند. از طرف دیگر تفکری هم از قبل حاکم بوده که زنان برای خدمت هستند نه برای تصمیم‌گیری و تصمیم سازی. این در حالی است که نگرش انقلاب زنان را تصمیم گیر، تصمیم‌ساز،
با نفوذ و انتخابگر معرفی می‌کند، آقایان اما هنوز خودشان را با این نگاه تطبیق نداده‌اند و ۴۰ سال است که این کشمکش ادامه دارد.»
این فعال حقوق زنان افزود: «از بعد از انقلاب زنان به شدت رشد کرده‌اند و توانمند شده‌اند و مدیریت و توانمندی آن‌ها به صحنه آمده است اما نگرش مرد سالار و پدرسالار همچنان در حال مقاومت است، به نحوی که در همه ابعاد حضور پیدا می‌کند و با اعمال فشارها اجازه حضور زنان در عرصه‌های مختلف مدیریتی را نمی‌دهد. دولت اصلاحات با شعار مسائل زنان و جوانان به صحنه آمد اما دیدیم که آقای خاتمی وزیر زنی معرفی نکرد و گفت که در این خصوص ریسک نمی‌کند! من به این می‌گویم خشونت سیاسی علیه زنان. یعنی کسانی که در خصوص حوزه زنان شعار می‌دهند و بعد زنان را در پشت خانه می‌گذارند خشونت سیاسی علیه زنان اعمال کرده اند. از طرف دیگر راه ندادن زنان به پست‌های سیاسی هم خشونت سیاسی علیه زنان است.»
وی افزود: «در مناظرات شاهد بودیم که کاندیداهای دیگر در خصوص داشتن وزیر زن خیلی شعار می‌دادند، با این حال آقای رئیسی شعار این که زنان در دولت او به قدرت می‌رسند را نداده، اما شعار عدالت محوری را داده است و عدالت حکم می‌کند که راه برای زنان هم باز شود. از طرف دیگر شعار تحول خواهی را هم داده‌اند که این موضوع هم ایجاب می‌کند که راهی که تا کنون برای زنان بسته بوده باز شود.»
وی تصریح کرد: «در راستای شعار تحول خواهی من صحبتی هم در خصوص معاونت امور زنان دارم، تا کنون زنانی که به پست‌ها راه پیدا کرده اند، از دولت و مجلس گرفته تا غیره، یا وابستگی به مردان داشته‌اند یعنی در پشت صحنه وابستگی به افراد یا اشخاص خاص داشته‌اند و یابه جریان‌های سیاسی خاص وابسته بودند. وقتی زنی وابسته به جریان سیاسی خاص باشد بعد از اینکه پستی می‌گیرد مجبور است در خدمت جریان سیاسی متبوع خود باشد و در حوزه فعالیت خود، فعالیت مفیدی نداشته اند. در واقع اولویتشان چیز دیگری غیر از عمل به مسئولیت‌شان بوده است. به نظر من تحول خواهی در دولت سیزدهم باید به نحوی باشد که این چرخه بیمار که خودش هم آسیب‌زا بوده است را قطع کند. یعنی نه زنان وابسته به شخصیت‌های سیاسی و نه زنان سیاسی، در پست مسئولیتی معاونت امور زنان و خانواده قرار نگیرند بلکه زنانی در این پست قرار بگیرند که علاوه بر توانمند بودن، کارنامه کاری آن‌ها نشان از فعالیتشان در این حوزه دارد چون مسائل مربوط به زنان و خانواده یک مسئله کاملا تخصصی است.»
وی در پاسخ به این سوال که به نظر شما اگر وزیر زنی هم معرفی شود آیا از مجلس رای خواهد آورد یا نه؟ گفت: «به نظر من اگر وزیر زنی معرفی شود که کارنامه قوی دارد و نشان بدهد که مراحل را به خوبی پشت سر گذاشته مشکلی نخواهد داشت. ما فقط و صرفا نمی‌خواهیم که یک وزیرزن داشته باشیم، در واقع نیاز به وزیر زن توانمند با یک کارنامه قوی داریم که در چنین شرایطی من فکر می‌کنم از مجلس هم رای خواهد آورد و فراکسیون زنان مجلس نیز از او حمایت خواهند کرد.»
با این همه باید منتظر ماند و دید آیا برای بار دوم سقف‌های شیشه‌ای در خصوص مدیریت زنان شکسته می‌شود تا زنی دیگر به عنوان وزیر بر کرسی وزارتخانه تکیه بزند یا اینکه این مطالبه مثل سال‌های قبل بدون پاسخ باقی خواهد ماند؟