کم حرفی در مورد طالبان

طالبان شهر به شهر جلو می‌آید و سعی می‌کند منافذ حیاتی دولت کابل را ببندد.بهرحال اخبار افغانستان برای مردم ما نیز خوشایند نیست.جامعه معیار و سنجش شان در چنین مواقعی انسانیت است نه سیاست.شاید برخی سیاسیون در کشورمان از چنین پیشروی‌هایی حتی خشنود باشند و طالبان را جنبش اصیل منطقه خطاب کنند ولی این موضوعات باعث نمی‌شود نگاه مردم کوچه و بازار به این گروه تغییرنماید.
ضمن آنکه اخبار منتشر شده از تحولات افغانستان، برخی اظهارات مبنی بر تغییر رویکرد طالبان در قبال مردم و حقوق آنان را چندان تایید نمی‌کند.بنابراین مردم برای قضاوت گروه مذکور لازم نیست رجوع به اخبار تلخ گذشته و شهادت چند ایرانی توسط این گروه نمایند چراکه با تحولات جاری نیز نظر قبلی برقرار و قابل تایید است.
نکته غلطی که در این میان وجود دارد و در حال تقویت است شائبه حمایت تهران از طالبان است.این موضوع را رسانه‌های خارج نشین نیز به دلیل برخی دیدارهای دیپلماتیک میان دیپلمات‌های ایران و مقامات ارشد این گروه تقویت می‌کنند.
به نظر می‌رسد لازم است دقت نظر بیشتری در این مورد شود.مردم ایران، مردم قطر و مردم آمریکا نیستند زیرا با وسواس تمام اخبار سیاسی و جزییات آن را پیگیری و تحلیل می‌کنند. این تحلیل‌ها نیز منطبق بر اصول انسانی است نه منافع سیاسی، بنابراین در مورد شان و منزلت ایران در تعاملات دیپلماتیک با هر کشور،ساختار و گروهی حساس هستند.ساده نباید گرفت این موضوع را.حتی در موضوع برجام هم تصور نباید کرد مردم شاد شدند زیرا امتیاز دادیم.خیر،مردم در زمان امضای برجام به خیابان‌ها آمدند زیرا آن زمان به این نتیجه رسیدند خروجی برجام باعث رشد شان و منزلت ایران و ایرانی است.اما همین مردم یقین دارند نزدیکی به گروه طالبان،منزلت ایران و ایرانی را دچار خدشه می‌کند.به نظر صاحب این قلم،مسئولان دولت جدید
علی الخصوص بخش دیپلماسی این دولت باید مراقب این موضوع حساس باشند.به عبارت ساده لازم است در مورد نوع مواجهه تهران با طالبان شفاف سازی شود و تشریح گردد اگر مذاکره‌ای نیز با گروه مذکور انجام شده ویا می‌شود به منزله تایید اقدامات آنان در افغانستان نیست لیکن منافع ملی ومیهنی اقتضا می‌کند برخی تعاملات مدیریت شده صورت گیرد.ولی این سکوت و کم حرفی مسئولان در مورد طالبان خوب نیست.