ژوبین صفاری آیا ما خبرنگاریم؟

خبرنگاری همواره از مشاغل سخت بوده اما این روزها سخت تر از همیشه است. نه فقط به خاطر درآمد محدود آن و یا مشکلاتی که همواره وجود داشته، که آن ها به جای خود، بلکه خبرنگاری این روزها به‌ویژه از آن جهت سخت است که در جای درست ایستادن دشوار است! خبرنگاران در طی این سال‌ها آماج فرافکنی‌های مسئولان و غیرمسئولانی بوده‌اند که می‌کوشیدند تقصیرها را گردن وارونه‌نمایی و سیاه‌نمایی رسانه بیندازند بی آنکه بپذیرند این خود هستند که قواعد مواجهه با رسانه را نمی‌دانند. نمی دانند که دوره پرده پوشی گذشته و باید به صورت شفاف با نقص‌های عملکرد خود روبه‌رو شوند. کار خبرنگاران دشوار است چراکه چه‌بسا برخی مردم آن‌ها را مسامحه‌کار برشمارند بی آنکه بدانند چه محدودیت‌هایی بر سر راه این حرفه وجود دارد و اینجاست که حتی اگر یک خبرنگارِ منفعل باشیم باز هم رنجِ در جای خود نبودن، همواره با ما خواهد بود.
این مقدمه برای بیان آن است که بگویم امروز به مناسبت روز خبرنگار نیاز نیست تا دوباره به همان گلایه‌های همیشگی معیشتی و درآمدی گوش کنید، چه اگر به گفتن و شنیدن بود تا کنون حل شده بود، اما امروز نیاز آن است که فضا برای خبرنگاران به‌گونه‌ای فراهم شود که در جای درست خود قرار گیرند. نمی‌توان دم از شفافیت زد اما وقتی به ضررمان بود به جای قبول شفافیت، رسانه‌ها را در بیانیه‌ها و جوابیه‌ها به وارونه‌نمایی یا دروغ پردازی برای جذب مخاطب متهم کرد. هرچند که بی تردید هستند برخی رسانه‌هایی که خلاف اخلاق حرفه‌ای عمل می‌کنند اما نمی‌توان آنان را جمعیت غالب دانست. چنانکه اگر پای واقعیت در میان باشد زمان خود قاضی بزرگی برای غربال درست و غلط خواهد بود.
بنابراین آنچه مهم است بازگشت این حرفه به جایگاه واقعی و اصلی خود است. بارها نوشتیم که تا رسانه‌های رسمی، فضا و مجالی برای بیان واگویه‌های جامعه از زاویه دید خود نداشته باشند، شبکه‌های اجتماعی جولانگاه اخبار و تحلیل‌های راست و دروغِ توامان خواهند شد. آنگاه راه‌حل آن نیست که شبکه‌های اجتماعی محدود شوند، بلکه همان رسانه‌های رسمی هم باید بتوانند به راحتی از بستر این شبکه‌ها برای خوراک دهی به مردم استفاده کنند. در واقع اگر به معنای واقعی رسانه را رکن چهارم دموکراسی بدانیم باید بپذیریم که خبرنگاری شغل گزنده‌ای است که به جای محدود کردن آن بهتر است این حرفه را به عنوان یک واقعیت برای بهبود وضعیت جامعه پذیرفت. هرچند خبرنگاران طی این سال‌ها سختی‌های بسیاری کشیده‌اند و بسیاری شاید عطای آن را هم به لقایش بخشیده اند اما امید است که نگاه‌ها به این حرفه، متفاوت‌تر از گذشته شود.
هرچند روز خبرنگار پر است از تبریک‌های سازمان‌ها و نهادها و چهره‌های مهم، اما این تبریک‌ها نه تنها دلمان را شاد نمی‌کند که یادمان می‌اندازد از خود بپرسیم: آیا ما واقعا خبرنگاریم؟
سایر اخبار این روزنامه
طلای «گنج‌زاده» رو برانکارد جاودانه شد پایان طلایی ایران در توکیو ژوبین صفاری آیا ما خبرنگاریم؟ ایران: اسناد حمله به «مرسر استریت» جعلی است امیرعبداللهیان به عنوان گزینه وزارت امور خارجه با چالش های بین المللی چه خواهد کرد؟ سیگنال انتخاب دیپلمات مقاومت علی لاریجانی: مُهرِ محرمانه نامه رد صلاحیتم را بردارید دولت سیزدهم از یارانه جدید برای ۶۰ میلیون نفر خبر می‌دهد کارت‌های اعتباری، مهمان جدید اقتصاد آیا دولت سیزدهم در پی حمایت از خبرنگاران بر می‌آید؟ سال تلخ مطبوعات جلسه ستاد ملی مقابله با کرونا برگزار شد هشدار فرمانده هوافضای سپاه به تهدیدهای اخیر رژیم صهیونیستی پاسخ سختی خواهیم داد امیر سرتیپ حاتمی: پیشرفت‌های موشکی، پدافندی و پهپادی ایران خار چشم دشمنان شده است قالیباف در دیدار با فرستاده ویژه رئیس مجلس لبنان: ملت لبنان با مدیریت مقاومت توانسته توطئه‌های دشمنان را شناسایی و خنثی کند خبرنگاران و افق باز دولت جدید