بسته وزیر

بسته وزیر بابک زمانی هنوز بیش از سه روز از معرفی وزیر بهداشت نگذشته بود که برنامه‌ای منسجم در بیست‌وچند صفحه از طرف ایشان منتشر شد. آکنده از اصطلاحات و کلیاتی فنی که نشان از آرزوهایی بزرگ و برآورده‌نشده دارند؛
 -انتشار چنین برنامه جامعی (که در ترمینولوژی وزارت بهداشت «بسته» خوانده می‌شود) درحالی‌که آقای وزیر عضو هیچ حزب و دسته شناخته‌شده‌ای نیستند و پیش‌تر هیچ گروه اجتماعی روی آن کار نکرده‌اند و جزء برنامه‌های اعلامی رئیس‌جمهور هم نبوده، قدری عجیب است.
 - این‌همه طبقه‌بندی و اصطلاحات فنی که در محافل تنگ کارشناسان نوعی زبان زرگری است، تنها در خواننده خوف و هیبت می‌آفریند؛ که نه می‌توانی بخوانی و نه بفهمی! هیچ اشاره مشخصی هم به واقعیات و مشکلات واقعا موجود نمی‌شود. 
- این‌گونه بسته‌ها حاصل کار کارشناسان یا بسته‌نویسان حرفه‌ای‌ است (همچون مقاله‌نویسان حرفه‌ای) که به طرفه‌العینی با استفاده از مکتوبات خارجی و در قطع ارتباط کامل با واقعیات و مقدورات (‌به‌اصطلاح بدون پوست در بازی) به فرموده در چند شب برایتان برنامه بسته‌بندی می‌کنند، هیچ مکانیسمی هم برای اطمینان از اجرا شدن یا نشدن برنامه‌ها وجود ندارد.
 - وزیر محترم پیشنهادی سال‌هاست جزء اسباب و اثاثیه ساختمان بزرگ ایوانک غربی و پیش از آن ساختمان خیابان وصال به شمار می‌روند. هر پزشکی چه برای اخذ تخصص چه طرح خارج از مرکز یا مواردی دیگر گذارش ولو مختصر به ایشان افتاده است. ایشان باوجود جوانی از دیرباز همواره از برنامه‌ریزان اصلی وزارت بوده‌اند که نمی‌دانم به دلیل آموزش‌هایی خاص بود یا ارتباطات و مشخصاتی خاص! 


بنابراین این نوع بسته‌بندی مرسوم در وزارت بهداشت (بدون در‌نظر‌گرفتن مسائل پایه مثل تعرفه خدمات و قیمت تمام‌شده سلامت) اگر کارساز بود، تاکنون تغییراتی ایجاد شده بود و این فرسنگ‌ها فاصله با اهداف سلامت در کشور
 وجود نداشت. 
- بی‌تردید هر بسته و برنامه‌ای جز با کسب اعتماد جامعه پزشکی محقق نخواهد شد. جامعه پزشکی، هم در کار بالینی و هم مدیریت بهداشتی ضرورتا دربند نتیجه نیست. اما به برخورد صادقانه با عوارض عمل یا عواقب تصمیم‌گیری‌ها و داشتن یک تئوری منسجم برای علت عارضه ایجادشده که شامل مسئولیت خود طبیب هم است، اهمیت می‌دهد و آن را شرط لازم اخلاقی برای یک بررسی می‌داند؛ چه به‌عنوان کارشناس در کمیسیون پزشکی قانونی و چه در کمیسیون
 وجدان عمومی! 
- بنابراین آیا بهتر نیست وزیر محترم پیشنهادی به‌جای بسته‌بندی‌های سریع‌السیر کلیات به واقعیات سخت و واقعا موجود بپردازند و مثلا با توجیه درخواست خود برای عدم ورود واکسن خارجی ولو با یک پوزش ساده اطمینان به برنامه‌ها و صداقت خود را به نمایش بگذارند؟ چنین موقعیت‌هایی در ابتدای خدمت کمتر
 پیش می‌آیند.