فیاض زاهد

اگر من نماینده بودم...
من اگر نماینده مجلس بودم به نصفی از وزرای پیشنهادی رای نمی‌دادم؛ با این همه و با توجه به نمایندگان فعلی مجلس شورای اسلامی‌ من فکر می‌کنم که اکثر وزرای پیشنهادی بتوانند رای اعتماد را بگیرند چرا که جایگزین آن بهتر از آنها نخواهد بود؛ به نظر می‌رسد تنها یک یا دو وزیر پیشنهادی نتوانند رای اعتماد بگیرند، البته شاید ورق برگردد و ماجرا جور دیگری رقم بخورد و نمایندگان با تمام بحث‌هایی که کرده‌اند به کلیت کابینه رای بدهند.
امادر معرفی کابینه انتظارات بیشتری داشتیم اما فکر می‌کنم رئیس جمهورمعذوراتی داشتند، از یک طرف نمی‌توانستند از وزرای دوره احمدی نژاد استفاده کنند و از طرف دیگر هم نمی‌خواستند کاملا در زمین جبهه پایداری قرار بگیرند، از سویی هم می‌خواستند یک دولت گام دوم با استفاده از جوان‌ها داشته باشند و طبیعی است که پیدا کردن چهره‌هایی که بتوانند افکار عمومی را تحت تاثیر قرار بدهند سخت است. در کل باید یک رابطه منطقی بین وزرای معرفی شده و نمایندگان موجود در مجلس ایجاد می‌شد. بنابراین وقتی همه این موارد را کنار هم قرار بدهیم کابینه فعلی منطقی به نظر می‌رسد البته شاید می‌شد ترکیب بهتری در جریان اصولگرایی پیدا کرد که حداقل وزرای پیشنهادی با شناسنامه، هویت و اصالت بیشتری باشند اما این اتفاق نیفتاد. در یک سری از حوزه‌ها مثل وزارت دفاع، وزارت کشور، وزارت ورزش، وزارت نفت و وزارت گردشگری، وزرای پیشنهادی نقاط قوی در کابینه دولت سیزدهم محسوب می‌شوند اما نسبت به بقیه وزرای پیشنهادی، یا شناخت نسبت به آن‌ها ندارم و یا ارزیابی‌ام نسبت به آن‌ها خیلی مثبت نیست. با این همه من فکر می‌کنم چند نفر از وزرای پیشنهادی با استاندارد‌های همین مجلسی که مورد انتقاد ما است و ادعاهای جریان اصولگرایی هم فاقد صلاحیت و شرایط وزارت هستند.