تشکیل کارگروهی برای ایجاد ثبات در افغانستان

مدیر برنامه مطالعات جهانی مرکز بررسی‌های استراتژیک ریاست جمهوری تاکید کرد: ایران باید فعالیت منطقه‌ای خودش را به منظور تشکیل کارگروهی جهت ثبات در افغانستان و در مرزهای این کشور پیگیری کند. دیاکو حسینی در گفت‌وگو با ایسنا در خصوص استقرار طالبان بر افغانستان و اینکه آیا آمریکا برنامه‌ای برای آینده از طریق طالبان دارد، گفت: فکر می‌کنم آمریکا به دلایل کاملا روشن در پی ۲۰ سال گذشته به این موضوع واقف است که طالبان بخشی از واقعیت انکارناپذیر افغانستان است و احتمالا به این فکر کرده باشند که در صورت استقرار طالبان می‌توانند از آن‌ها به نفع آمریکا استفاده کنند.
وی تصریح کرد: طالبان اگر رفتار دیپلماتیک داشته باشد، می‌تواند یک شریک غیررسمی برای آمریکا به شمار برود. البته آمریکایی‌ها هم انگیزه لازم برای این کار را دارند و می‌توانند از طالبان در افغانستان به عنوان ایستگاه فشار برای ایران و همین طور چین و آسیای مرکزی در زمان مورد نیاز استفاده کنند. این پژوهشگر ارشد مسائل استراتژیک همچنین بیان کرد: با توجه به اخباری هم که در این روزها شنیده می‌شود رئیس CIA با رهبر طالبان گفتگو داشته و آمریکایی‌ها این آمادگی را دارند که با طالبان در آینده کار کنند و این مسئله بستگی به رفتارشان دارد اما این پتانسیل همکاری وجود دارد. مدیر برنامه مطالعات جهانی مرکز بررسی‌های استراتژیک ریاست جمهوری در رابطه با استمرار رفتار طالبان در این مدت اخیر گفت: طالبان به ۲۰ سال گذشته درس‌هایی را یاد گرفتند و اکنون بخشی از نیروهای آن از جوانانی هستند که در درونشان بزرگ شده و رشد کردند لذا با طالبان قبل از ۲۰۰۱ تفاوت‌هایی را دارند و حتما این درس و استراتژی را یاد گرفته‌اند که در صورتی که روابط خصمانه داشته باشند منجر به انزوای آن‌ها خواهد شد. در نتیجه این آموزه‌ها به طالبان کمک می‌کند که مقداری مهارت‌های ارتباطی خود را با جامعه افغانستان در داخل این کشور و جهان پیرامونی خود بهتر کنند. وی با بیان اینکه طالبان آمادگی دارد وارد فاز رفتار دیپلماتیک شود، گفت: اینکه چقدر می‌تواند موفق شود و یک نیروی سیاسی قابل قبول برای افغانستان و کشورهای اطراف خودش باشد به عملکرد آن‌ها بستگی دارد. حسینی درباره پیامدهای مثبت و منفی که برای ایران به عنوان یک همسایه مهم کنار افغانستان می‌تواند داشته باشد، گفت: به لحاظ فرهنگی پیوندهایی را با افغانستان داریم و از نظر جغرافیایی هم مرزهای طولانی داریم و عملا هر اتفاقی در افغانستان رخ دهد به طور مستقیم در ایران تاثیرگذار است. به هیچ وجه نمی‌توانیم این مسئله را با سایر کشورهای همسایه افغانستان قیاس کنیم. این پژوهشگر مسائل استراتژیک خاطرنشان کرد: ایران باید بیش از هر کشوری به خوبی اوضاع افغانستان را در نظر بگیرد و در شرایطی هم که قرار داریم باید اولویت، ثبات افغانستان و امنیت مرزها باشد. ضمن اینکه به خاطر پیوندهای مذهبی و قومی در افغانستان باید متوجه باشیم که حکومت افغانستان حکومتی خواهد بود که همه گروه‌ها و اقلیت‌ها را شامل شود و در آینده پناهگاهی برای گروه‌های ضد ایرانی چه دولتی و چه غیردولتی فراهم نخواهد شد. وی در ادامه گفت: در سال‌هایی که آمریکا در افغانستان حضور داشت به لحاظ امنیتی برای ایران متوجه یکسری مسائل بود و با استقرار گروه‌های تروریستی، اهداف ضدایرانی دنبال می‌شد و ایران این حساسیت را نسبت به این مسئله داشت.
حسینی افزود: بنابراین ایران باید همه گزینه‌ها را حفظ کند. کانال‌های ارتباطی با همه گروه‌ها و جناح‌ها به طور برابر حفظ شود و این مسئله شامل طالبان هم است، داشتن رابطه با طالبان یک ضرورت امنیت ملی ما است اما به معنی نادیده گرفتن سایر اقوام نیست. مدیر برنامه مطالعات جهانی مرکز بررسی‌های استراتژیک تاکید کرد: ما باید اطمینان حاصل کنیم که حقوق همه اقوام حفظ می‌شود و هدف از کانال سیاسی با طالبان هم چنین باشد و این رایزنی‌ها به طور برابر طی همکاری با سایر همسایه‌ها ادامه یابد. وی با اشاره به ظرفیت سازمان همکاری‌های شانگهای گفت: سازمان شانگهای یک پلتفرم خوبی است و کشورهایی که در آن حضور دارند منافع مشترکی در ثبات افغانستان دارند و فکر می‌کنم ایران باید فعالیت منطقه‌ای خود برای تشکیل یک کارگروه به منظور ثبات در افغانستان و همچنین ثبات در مرزهای افغانستان را پیگیری کند. حسینی در پایان گفت: این واقعیت را نباید نادیده گرفت که همسایگان منافع مختلفی دارند اما در بحث ثبات افغانستان منافع واحد دارند و هیچ کشوری قادر نیست همه فعالیت‌ها را به تنهایی دنبال کند. معتقدم ایران باید در این مسئله ابتکار عمل را
در دست بگیرد.