با این دستورها اقتصاد درست نمی‌شود

اقتصاد از آن دست حوزه‌هایی است که اصلا و ابدا «دستور» پذیر نیست.یعنی هرچقدر هم که مدیران دستور دهند و آن را در رسانه‌ها در بوق و کرنا نمایند اتفاق خاصی نمی‌افتد و اقتصاد مسیر خود را می‌رود.
مدیران کشورهای توسعه یافته در دنیا ده‌ها سال است که متوجه این مهم شده‌اند و می‌دانند
به جای دستور و نمایش‌های رسانه‌ای بایستی با قوانین موثر و نظارت دقیق،اقتصاد را به سر منزل مقصود رساند.بهرحال متاسفانه ما عادت داریم همیشه ساده‌ترین راه را انتخاب کنیم و تصور می‌نماییم بهترین راه ساده‌ترین آن است.در حالیکه قطعا در مورد اقتصاد چنین نیست.گاه ساده‌ترین راه مهلک‌ترین و تلخ‌ترین نتایج را به دنبال دارد.مثل بارز این مهم در دولت قبلی رخ داد.وقتی بازار ارز ملتهب شد و دلار ثانیه به ثانیه رکورد می‌زد دولتی‌ها جلسه گذاشتند و جهانگیری معاون اول وقت از دستوری خبر داد که طبق آن دلار باید 4200 تومان باشد و باقی نرخ‌ها رسمی و واقعی نیست.این دستور بلای سهمگینی بود.چرا که هم سفره مردم را خالی‌تر کرد و هم فساد‌های بزرگی از قبلش رخ داد.البته دولت روحانی علیرغم اینکه مشاوران لیبرال داشت باز هم کم از این دستورات اقتصادی نداد.ولی به هر روی نتیجه هیچ یک از دستورهای اقتصادی روحانی خوشایند نبود و وضع را بدتر نیز کرد.
پیش‌تر هم ، زمانی که در مجلس هفتم اصولگرا، آقایان تصمیم گرفتند بالش نرم زیر سر مردم بگذارند و طرح تثبیت قیمت‌ها را تبدیل به دستور و قانون کردند اقتصاد کشور متحمل ضرر و زیان بسیاری شد.مدیران و مسئولان شاید بتوانند با ابلاغیه‌ها و قوانین برای مدتی فنر قیمت‌ها را پایین نگه دارند اما این ترفند مسکنی خطرناک است که دیر یا زود فنر در رفته و دود آن در چشمان مردم می‌رود.مردمی که سال هاست در حال تجربه تورم‌های کمرشکن و سنگین حدود 50 درصدی هستند.


دیروز هم به نوعی رئیس جمهور جدید اولین دستور اقتصادی خود را صادر کرد.سوگمندانه باید عرض کنم مسیری که آقای رئیسی شروع کردند روحانی،احمدی‌نژاد و... رفتند و شرایط بدتر شد.البته رئیس جمهور سابق قصد داشت از مسیر دیگری اقتصاد را سر و سامان دهد لیکن شرایط داخل و خارج به او چنین اجازه‌ای نداد و گرفتار دستورهای بی‌حاصل اقتصادی شد.حال هم باید به آقای رئیسی توصیه و پیشنهاد داد که برای رفع مشکلات اقتصادی از جمله
کنترل قیمت ارز و کاهش روز افزون ارزش پول ملی لازم است نگاه ویژه‌تری به ساختمان وزارت خارجه و خیابان سی تیر داشت.نگاه به داخل و ظرفیت‌های اقتصادی موجود صحیح، است ولی این همه ماجرا نیست.حتی اگر بپذیریم که چین می‌تواند الگوی ما باشد این کشور فقط به داخل نگاه نکرد.