خوب و بد سفرهای استانی

فرشید محمدی‪-‬ پس از تایید وزرا در مجلس و قالب گرفتن کابینه دولت سیزدهم، اکنون طی هفته‌های اخیر رئیس جمهور جمعه‌ها به بصورت سر زده از یک استان بازدید میکند. فارغ از اینکه به سرزده بودن یا نبودن این قبیل سفرها بپردازیم باید گفت اگر در سفرهای استانی روسای جمهور تصمیمات بجا و درستی انجام نگیرد میتوان گفت تقریبا مصداق آب در هاون کوبیدن است. میدانیم که از پس از انقلاب همواره روسای جمهور به استانها و شهرهای کشور سفر کرده‌اند اما بر کسی پوشیده نیست که در دولت‌های نهم و دهم این سفرها به اوج خود رسیدند بطوریکه محمد رضا رحیمی معاون اول دولت احمدی‌نژاد می‌گوید: سفرهای استانی تحولی بزرگ در کشور بود. در دور اول سفرهای استانی دو میلیون و دویست هزار نامه برای دریافت کمک‌های نقدی توسط دولت دریافت شد. دولت نیز ۲۵۰ میلیارد تومان اعتبار برای رسیدگی و پاسخگویی به این نامه‌ها در نظر گرفت.
سفرهای استانی اگر صرفا برای نمایش نباشد قطعا اقدام درستی است و موجب میشود دولتمردان از نزدیک و نه از طریق گزارشات و نامه‌های ارسالی از درد و رنج مردم باخبر شوند و این اتفاق خوبی است که دولت سیزدهم خیلی زودتر و جدی‌تر از سایر دولت‌ها سفرهای استانی را آغاز کرده و این برای استانهای محروم و حاشیه مرز خبر خوبی است که رئیس جمهور منتخب در پی تحقق شعار‌هایش در باب عدالت اجتماعی و رسیدگی به قشر فرو دست جامعه است. با این حال دولت سیزدهم بسیار نو پاست و هنوز نمیتوان نسبت به آن اظهار نظر کرد؛ ولی باید گفت آنچه که فعلا از خروجی رسانه‌ها دارد به گوش میرسد خبرهای خوبی مبنی بر تسریع در روند واردات واکسن و بررسی و رسیدگی به مشکلات مردم است.
آنچه از سفرهای استانی این دوره آقای رئیسی به چشم می‌آید و اقدام خوبیست آن است که سعی میشود با کمترین تشریفات انجام شوند که همین امر موجب شده بجای گردهمایی‌های چند هزار نفره و سخنرانی‌های کم ارزش با برگزاری جلسات تخصصی راهکارهای لازم در جهت رفع مشکلات پیدا شود. ، به هر نحو سفرهای استانی اقدام خوبی است اما اگر در مسیر درست قرار نگیرد نه تنها سودی به همراه نداردبلکه سراسر ضرر و آفت است چون در اذهان عمومی این شائبه به وجود می‌آورد که دولتمردان صرفا به دنبال نمایش و صرف هزینه از جیب بیت المال هستند. علی ایحال سفرهای سرزده و
کم سر و صدای رئیسی بیشتر به سفرهای دوره رجایی شباهت دارد تا احمدی‌نژاد و روحانی. ولی باید دید در آتیه این سفرها چه نتیجه‌ای در پی داشته‌اند و پس از آن میتوان دولت و فعالیتهایش را مثمر ثمر دانست یا خیر.