دریادلان ایران زمین بر بستر دریاها، به بلندای تاریخ!

قاسم عباسیان‪-‬ در دنیای امروز، دریا برای ملت‎‎ها، موهبتی الهی است و هیچ کشور دارای موقعیت ساحلی در دنیا وجود ندارد که منافعی در دریا نداشته باشد. مردمی که از دریا دورند، فاقد یکی از مهم‎ترین مبادی ارتباطی با دنیای خارج خود هستند. در طول تاریخ و اعصار گذشته، نخستین کسی که فرمان بر افراشتن بادبان‌ها و لنگر کشیدن ناوگان کشتی‌ها را برای عزیمت در دریاهای دوردست صادر و ضمن اهتزاز پرچم کشور عزیزمان در آب‌های دوردست باعث حضور پرافتخار کشورمان در آبهای فرامنطقه‌ای گردید، خشایارشاه بود.
امروزه نیز توسعه دریا و دریانوردی توانسته در ابعاد مختلف از جمله اقتصادی، سیاسی، بازرگانی، حمل و نقل، امنیتی و نظامی، بهره‌برداری از منابع زیر بستر و روی بستر، استفاده از انرژی دریا و در نهایت استفاده از دریا در جهت اهداف سیاسی، اهداف ملی و آرمان‌های ملی تاثیر بگذارد.
پرتلاطم‌ترین دستاورد جمهوری اسلامی ایران، طولانی‌ترین سفر دریایی غول‌های شناور ایرانی در پهنای اقیانوس‌های بزرگ دنیا، طوفان عظیمی از شکوه و اقتدار ملی کشور عزیزمان را در سراسر جهان به پا کرده است. حرکت ناوگروه ایرانی از بندرعباس به مورخه ۲۰ اردیبهشت و بعد از طی مسیر طولانی و عبور از دماغه امیدنیک ودور زدن آفریقا و با طی ۶۰۰۰ مایل دریایی نزدیک به ۱۲۰۰۰ کیلومتر پس از ۳۰ روز دریانوردی در اقیانوس اطلس حضور یافته و مسیر خود را به سمت اقیانوس اطلس شمالی ادامه می‎دهد و بدون پهلوگیری در بنادر سایر کشورها، ناوگروه ناوبندر مکران به عنوان یک ناوگان دریایی متحرک، وارد اقیانوس اطلس شده است. پیام این سفر مشخص بود؛ تحریم و فشار حداکثری، اراده ایران و ایرانی را قوی‎تر می‌کند، ما هرگز باز نایستاده ایم، باز نمی‌ایستیم و باز نخواهیم ایستاد. یوق جبر و ستم نمی‌پذیریم. ما بی‎کران‎تر از بی‎کرانیم. قدرت‌های بزرگ معنای این دریانوردی و اقتدار را به خوبی درک می‎کند. بیش از چهل سال روی پای خود ایستادن پیام
با اهمیتی است که این سفر دریایی به جهانیان ابلاغ کرده است.