بستن فضاها و بازی تخریبی، راهکار مناسب استقلال برای صعود

یادداشت آرمن ساروخانیان     وقتی مرحله گروهی لیگ قهرمانان آسیا به پایان رسید و استقلال به الهلال خورد، آبی‌پوشان تهرانی در موضع برتر بودند. استقلال موفق شده بود در گروهی دشوار صدرنشین شود، در حالی که الهلال به زحمت توانست به عنوان تیم دوم صعود کند. از آن زمان اما وضعیت دو باشگاه کاملاً تغییر کرده. الهلال در پایان فصل تیمش را کاملاً تقویت کرد و با انتخاب لئوناردو ژاردیم مصمم است دوباره در آسیا مدعی باشد. آنها اردوی تدارکاتی خوبی در اتریش داشتند و در سه هفته نخست لیگ عربستان فرصت داشتند به هماهنگی بیشتری برسند. در نقطه مقابل استقلال تعداد زیادی از بازیکنان کلیدی‌اش مثل قایدی، دیاباته، مظاهری، نادری، ریگی و میلیچ را از دست داده و بازیکنان جایگزین که هنوز فرصت کافی برای هماهنگی نداشته‌اند، در قدم اول باید با حریف پرستاره عربستانی روبه‌رو شوند. استقلال که چند ماه پیش در موضع برتر بود حالا برتری‌اش را از دست داده و الهلال بخت اول پیروزی در این بازی محسوب می‌شود، تا جایی که آرش برهانی برد استقلال را شبیه «معجزه» می‌داند. اگر مرحله حذفی بلافاصله بعد از مرحله گروهی برگزار می‌شد، قطعاً از استقلال انتظار می‌رفت که کنترل بازی را در دست بگیرد و تهاجمی بازی کند، ولی با در نظر گرفتن معادلات جدید انتخاب چنین روشی از سوی کادر فنی چندان منطقی به نظر نمی‌رسد. فوتبال تهاجمی و رو به جلو برای تیمی که تازه تشکیل شده و بازیکنانش هنوز هماهنگ نیستند یک ریسک بزرگ است. سؤال مهم در آستانه این بازی این است که استقلال باید مقابل الهلال با چه روشی بازی کند تا بخت موفقیتش را بالاتر ببرد؟ استقلال با وجود برتری نسبی الهلال در این بازی بدون شانس نیست، مگر اینکه کادر فنی راهکار مناسبی انتخاب کند. در شرایطی که حریف در خط میانی و حمله قدرت بیشتری دارد، اولویت استقلال باید کنترل بازی حریف و از کار انداختن نقاط قوتش باشد. مجیدی باید در وهله اول برای گل نخوردن تیمش برنامه‌ریزی کند و برای این کار باید قبل از هر چیز روی بستن فضاها تمرکز کند. اگر استقلال روند بازیسازی حریف را مختل کند و دروازه‌اش را بسته نگه دارد با گذشت زمان بازی می‌تواند به گل زدن و صعود فکر کند. مهم‌ترین تغییر استقلال نسبت به فصل قبل جدایی ستارگان خط حمله است و مهره‌های جدید برای پر کردن جای خالی آنها نیاز به زمان دارند. استقلال با بازیکنان جدیدش تنها یک هفته تمرین داشته و این زمان برای رسیدن به هماهنگی اصلاً کافی نیست. از استقلال ورژن جدید که احتمالاً چهار بازیکن جدید در ترکیبش داشته باشد، انتظار نمی‌رود که بتواند روی حملات تمرین‌ شده به گل برسد و امیدش بیشتر باید به ضربات ایستگاهی و حرکات فردی باشد. نیمه دفاعی استقلال تغییرات کمتری نسبت به  نیمه هجومی دارد و اگر مجیدی ترکیب خط دفاعی فصل قبل را به زمین بفرستد، نیک‌نفس در پست هافبک دفاعی تنها مهره جدید این قسمت خواهد بود. در عوض نیمه تهاجمی با حضور احتمالی قاسمی‌نژاد و سلمانی تغییرات نسبتاً زیادی دارد و بعید است که آنها در بازی امشب هماهنگی بالایی داشته باشند. استقلال که هنوز با بازیکنان جدیدش حتی یک بازی رسمی هم نداشته در زمان نامناسبی با الهلال روبه‌رو می‌شود و کادر فنی برای جبران این عقب‌ماندگی بهتر است توپ را به حریف بسپارد و فاصله خطوط تیمش را به حداقل برساند. هرچند الهلال روی کاغذ تیم برتر است و بخت بیشتری برای صعود دارد، ولی حکایت بازی‌های حذفی متفاوت است و استقلال با خلع سلاح حریف می‌تواند معادلات را تغییر دهد. هنوز هیچ چیز برای استقلال تمام نشده، به شرطی که کادر فنی استراتژی هوشمندانه‌ای انتخاب کند و بازیکنان بتوانند آن را به خوبی در زمین پیاده کنند.