فساد و زد و بند حاصل دور و تسلسل مدیریت فوتبال

شنیدن خبر برخی زدو‌بند‌ها و سود‌های آنچنانی برخی از مدیران فوتبال، آن هم در مدت کوتاه حضورشان در این رشته باعث می‌شود متوجه شویم که چرا برخی‌ها از فوتبال دل نمی‌کنند و مهم‌تر از آن اینکه به این نتیجه می‌رسیم که چرا این دور تسلسل و باطل هیچ وقت تمام نمی‌شود.
همیشه همین‌طور بوده، وقتی قرار است گزینه‌هایی برای مدیریت استقلال یا پرسپولیس به عنوان دو تیم تحت نظر وزارت ورزش معرفی شوند، به نام‌هایی تکراری می‌رسیم که بار‌ها امتحان‌شان را پس داده‌اند و بار‌ها هم شکست خورده‌اند و چیزی جز بدهی‌های چندده میلیاردی برای این دو باشگاه به ارمغان نیاورده‌اند.
همیشه نام‌هایی، چون علی فتح الله‌زاده، احمد سعادتمند، علی خطیر، محمد نبی، حبیب کاشانی، حسین قریب و علی‌اکبر طاهری وجود داشته و هرازچندگاهی برخی اسامی نظیر مصطفی آجرلو و محمد دادکان هم به این جمع اضافه می‌شوند. اما آیا تاکنون از خودتان پرسیده‌اید که چرا این اسامی همیشه در حال تکرار شدن هستند و همیشه اطراف این دو باشگاه دیده می‌شوند؛ پاسخ علاوه بر اینکه این افراد صرفاً همیشه به دنبال دیده شدن هستند چیز دیگری هم هست. دقت کنید؛ رانت‌هایی در این میان وجود دارد از رانت‌های کلان اقتصادی که میلیارد‌ها تومان به جیب آقایان سرازیر می‌کند گرفته تا رانت‌های بزرگ سیاسی و اجتماعی که برایشان سود‌های دیگری به همراه دارد. این رانت‌ها حتی در مدت زمان کوتاه تصدی مدیریت دو باشگاه پرسپولیس یا استقلال نصیب این مدیران می‌شود و لازم نیست زیاد صبر کنند. بنابراین طبیعی است که این افراد تکراری هیچگاه نخواهند چنین فرصتی را از دست بدهند.
اصلاً مهم نیست که فلان شخص بدرد استقلال بخورد یا اینکه بتواند مشکلی از پرسپولیس حل کند، مهم این است که کسی خارج از این دایره و افراد امتحان پس‌داده وارد نشود و این درست نکته قابل تأمل سوءمدیریت حاکم بر دو تیم پرهوادار فوتبال ایران است. بدون هیچ شکی سود‌های کلان اقتصادی و منفعت‌های غیرقابل تصور سیاسی و اجتماعی است که باعث شده دایره مدیریت سرخابی‌های پایتخت هر سال کوچک‌تر از سال قبل و محدودتر به چند اسم شود و بدون تردید ادامه این روند حاصلی جز فساد بیشتر و حیف و میل گسترده‌تر بیت‌المال چیز دیگری نخواهد داشت.
آنچه مهم به نظر می‌رسد، این است که برای نجات از این بن‌بست مدیریتی باید ابتدا به تربیت مدیران کارآمد و متعهد روی آورد تا بدینوسیله برای همیشه از شر این اسامی تکراری خلاص شد و در مرحله بعد انتخاب درست است که این یکی را باید از وزارت ورزش به عنوان متولی اصلی این دو باشگاه خواست. انتخابی که با انتخاب درست اعضای هیئت مدیره این دو باشگاه شکل می‌گیرد و می‌تواند پایانی باشد بر این دور تسلسل و باطل. هرچند در این میان نباید از وجود رانت‌هایی که عنوان شد و زدوبند‌هایی که در این میان وجود دارد هم به سادگی گذشت، چراکه همین حالا هم هستند مدیران دلسوز و لایقی که می‌توانند برای استقلال و پرسپولیس مثمرثمر باشند، اما، چون در این دایره جایی ندارند هیچگاه حتی نامی از آن‌ها برده نمی‌شود و بدیهی است که ادامه این روند جز فساد و زدوبند بیشتر نتیجه دیگری نخواهد داشت.