زیبنده نیست!

رضا بردستانی‪-‬ قالیباف، رئیس مجلس شورای اسلامی می‌گوید: صداوسیما «بزرگ‌ترین حلقوم برای حق مردم مستضعف» است. پیمان جبلی رئیس سازمان صدا و سیما معتقد است:
« رسانه ملی در دوره جدید محکوم به تحول است. »فرمانده مرزبانی ناجا گفته:« هلاکت اشرار در سال گذشته افزایش یافته و امنیت مرزها بالا است.» حاج محمدی در توئیتر می‌نویسد:« زندان محفل فرهیختگان نیست، بلکه محفل مجرمان است.»
حلقوم، محکوم، هلاکت، مجرمان و... باز هم بگردیم از این دست واژه‌های خشن و نامتعارف در کلام روزمره ی مسئولان به وفور یافت می‌شود که حاکی از نوعی عصبانیت است، عصبانیتی که نمی‌دانیم چه دلیل یا دلایلی می‌تواند داشته باشد اما به خوبی می‌دانیم استفاده از چنین واژه‌هایی از سوی مسئولان، معنا و مفهوم جالبی ندارد و زیبنده نیز نیست.
همیشه از بعدِ روی کار آمدن دولت جدید و به تبع آن مسئولان جدید، مردم توصیه به صبوری می‌شوند که، تازه آمده است، حداقل چند ماه زمان بدهید و... اما هجوم عبارت‌ها


و واژه‌ها و جملاتی که یا خشن است یا
غیر متعارف، صبوری و آرامش را به جامعه منتقل نمی‌کند گویی؛ مردم و مسئولان به یک اندازه از دست همدیگر شاکی و عصبانی هستند.
روانشناسی واژگانی و رفتارشناسیِ مبتنی بر ارتباطات دو و چند سویه، یک اصل را همواره تایید کرده و آن این که، الفاظِ به کار برده شده ی حتی اتفاقی نیز در نهاد و ذهن به اصطلاح «ورز» داده شده و مدت‌ها منتظر به کاربرده شدن بوده اند. در همین رابطه روانشناسان معتقدند: افرادی که نزدیک به هم هستند و پیوندهای عاطفی طولانی و حتی عمیقی دارند؛ زن و شوهر، والدین و فرزندان و نیز دوستان بسیار صمیمی، وقتی در هنگامه
غلبه ی خشم، به ناگاه، به ناچار و کاملاً
غیر ارادی از الفاظی زشت و عباراتی حاوی توهین و تحقیر برای فرونشاندن عصبانیت خود بهره‌مند می‌شوند یکی از ده‌ها نتیجه‌ای که می‌توان گرفت آن که این واژه ها، عبارت‌ها و جملات، مدت زمانی گاه مدید، در ذهنِ طرفِ مقابل دارای حیات و زیست بوده‌اند و به تعبیری روی آن‌ها فکر شده است. به تعبیر درست روانکاوان؛ همانطور که انسان در هنگام غلبه ی ترس و ناامیدی و خشم، ناخودآگاه به زبان مادری سخن می‌گوید حتی اگر مدت‌ها از آن دور بوده باشد، ناخودآگاه از واژگان و جملاتی نیز ممکن است استفاده کند که برای به کاربردنِ آن‌ها به اصطلاح روی آن‌ها تمرکز و فکر کرده باشد.
کوتاه سخن این که؛ مردم در وخامت وضعیت موجود نقشی نداشتند حال اگر عصبانیتی دارید می‌توانید در خلوت آن را تخلیه و در هنگامه مواجهه با مردم، از واژه‌ها و عبارت‌ها آرام و مهربان‌تری بهره ببرید و استفاده کنید. این که رئیس مجلس در ذهنش «حلقوم» وول بخورد و رئیس رسانه ملی سازمانش را «محکوم» به تحول بداند نه تنها درست نیست که نمی‌تواند زیبنده نیز باشد!