ژوبین صفاری کارگروهی برای امنیت روان جامعه

وضعیت اقتصادی کشور وضعیت مناسبی ندارد و به طور قطع دولت سیزدهم برای سامان دادن به این شرایط نیازمند زمان است. واکاوی دلایل این به هم ریختگی البته در جای خود قابل بررسی است. اما به واقع باید نشانه‌هایی نسبت به تغییر وضعیت در آینده دیده شود که در این مورد می‌توان به دولتمردان جدید و البته مجلس مدعی، این نقد را وارد دانست که تا امروز نه اکثر انتخاب‌ها امیدوارکننده بوده و نه اظهارنظرهای کارشناسی شده‌ای، صورت گرفته که سیگنالی برای بهبود وضعیت اقتصادی صادر کند.
اینکه یکی از نمایندگان مجلس می‌گوید هماهنگی تیم اقتصادی دولت سه تا چهار ماه زمان می‌برد نشان از آن دارد که استراتژی مشخص و علمی برای عبور از بحران در کوتاه مدت و رسیدن به ساحل امن در میان مدت و بلند مدت وجود ندارد و با این وضعیت باید منتظر تکرار تجربه ناهمگونی‌های سابق در دولت دوازدهم به دولت جدید نیز باشیم. به نظر می‌رسد اقتصاد این روزها نیازمند ثبات روانی حاصل از مدیران با کفایتی است که برای بهبود وضعیت برنامه مقبول داشته باشند. وعده بازگشت اعتماد در بازار سرمایه هم به عنوان یکی از پیشران‌های اقتصاد کلان عملی نشد و البته همچنان خبری از سیگنال مثبت به سایر بخش‌ها هم دیده نمی‌شود. طبیعی است که دولت سیزدهم میراث‌دار وضعیت اقتصادی به شدت نابسمانی بوده است اما در این مسیر باید به لحاظ روانی از ظرفیت‌های علوم انسانی و جامعه شناختی برای ایجاد یک چشم انداز روشن در جامعه استفاده کرد. تردیدی نیست که جامعه سرخورده ایرانی در وضعیت بی اعتمادی نمی‌تواند بازوی توانمندی برای حل مشکل باشد. این مثال را می‌توان در خصوص وقوع بحران هایی مانند حمله سایبری به پمپ بنزین‌ها هم زد. در واقع در کنار بازگشت وضعیت عادی به جایگاه‌های سوخت باید کارگروه‌های تخصصی نسبت به ایجاد اطمینان روانی برای بروز این مشکل دست به کار شوند. عدم اطمینان در هر مقوله‌ای از جمله اقتصاد و امنیت تاثیرات ناخودآگاه مخربی بر روان جامعه می گذارد. بنابراین بهتر است با تشکیل یک کارگروه تخصصی نسبت به ایمنی روانی جامعه اقدام شود. طوری که اظهارنظرها از سوی مسئولان نیز با هماهنگی و راهنمایی‌هایی های این کارگروه انجام شود. روان جامعه امروز خسته تر از آن است که با اظهارنظرهایی گاه ناسنجیده خراشیده‌تر شود. بنابراین ایجاد احساس امنیت و آرامش نیازمند یک فرآیند تخصصی است که متاسفانه نه در دولت های قبل و نه در این دولت به آن توجه می شود. انتخاب یک سخنگوی کاربلد توسط رئیس دولت نیز می تواند در این مهم نقش داشته باشد.
تردیدی نیست که اقتصاد نیز نیازمند این آرامش است. وعده های تکراری مانند این که ایران می‌تواند طی 10 سال آینده جزو 10 اقتصاد برتر دنیا شود نمی‌تواند ذهن مردم را آرام کند. در وهله نخست دولتمردان و تصمیم سازان باید بپذیرند که مشکل واقعی از کجا ناشی می شود و در ادامه برای حل مشکل از نیروهای متخصص بهره بگیرند. انتخاب نیروی توانمند بدون در نظر داشتن مشی سیاسی و یا دانشگاهی که درس خوانده است مردم را نسسبت به تغییر وضعیت امیدوارتر می کند. اتفاقی که البته تا به امروز رخ نداده است.
سایر اخبار این روزنامه
آیا صدا و سیما مرجعیت از دست رفته خود را در پوشش وقایع بازمی‌یابد؟ نوید بازگشت «رسانه ملی» ژوبین صفاری کارگروهی برای امنیت روان جامعه واکنش‌ها به حمله سایبری به پمپ بنزین‌ها پای یک کشور در میان است؟ رئیسی در بازدید از وزارت نفت: این حمله سایبری نه اولین بار است نه آخرین بار سرو کله مهمان ناخوانده پیک جدید کووید 19 پیدا شد ردپای آنفلوانزا در پیک پاییزی کرونا «ابتکار» نظر موافقان و مخالفان حذف ارز 4200 تومانی را بررسی کرد پای معیشت روی مین تصمیم‌گیری‌ها علی باقری و مورا در بروکسل دیدار کردند آغاز مذاکرات وین پیش از پایان نوامبر آیت الله جنتی در جلسه شورای نگهبان: مقام معظم رهبری آگاه، به روز و مسلط به اوضاع هستند سخنگوی قوه قضائیه: دستگاه قضایی در رسیدگی به گزارشات به مقام و موقعیت افراد توجه نمی کند میر تاج الدینی: چرا توئیتر باید فیلتر باشد؟ بیانیه مشترک وزیران خارجه کشورهای همسایه افغانستان و روسیه کاهش ۱.۵ متری تراز آب خزر خزر در حال خشک شدن است