رابطه دولت‌ها و ملت‌ها

جعفر بای‪-‬ دولت‌ها که با انتخابات، برخاسته از دل ملت می‌باشند قدرت یافته و با حکومت بر مردم سعی می‌کنند بستر رشد، پیشرفت، ترقی وتعالی را برای جامعه به ارمغان بیاورند اما گاهی به محض انتخاب متاسفانه دچار سیاست‌های وارونه شده و خلاف آنچه به عنوان وعده‌های انتخاباتی به مردم گفته‌اند را اجرا می‌کنند؛ یعنی به جای اینکه حکومت بر مردم را بر مبنای برنامه ارائه شده در انتخابات انجام دهند راه خلاف آن را برگزیده و با روش‌های ناروا و نادرست سعی بر پیشبرد اهداف شخصی خویش دارند. اما ملت که قدرت حکومت‌داری را به دولت می‌دهد از او انتظار دارد که در مسیر اکثریت آراء کسب شده و در مسیر اکثریت دیدگاه‌ها و نظریات مردم، برنامه‌های سیاستی خود را اتخاذ نموده و حمکرانی نماید اما گروهی بر مبنای امیال شخصی و اهداف فردی خویش حکومت‌داری و حکمرانی را انجام می‌دهند. گروهی این حکمرانی را بر خلاف اصول، موازین، چارچوب‌های فکری و عقیدتی و نظام اعتقادی خویش مبتنی بر ایدئولوژی دولت‌ها می‌دانند که راهی است درست و دقیق. هرقدر دولت‌ها در مقابل ملت‌ها راه صداقت و راستی و درستی را اتخاذ کنند مردم نیز با تمام وجود همکاری و همراهی دولت‌ها را خواهند نمود. هرقدر دولت راه انحراف و مسیر ناصواب را طی کند و برخلاف آنچه که گفته حکمرانی کند قطعا واکنش‌های منفی از مردم دریافت خواهد کرد. ملت با دیدن صداقت از جانب دولت با او همراهی و همکاری می‌کند اما اگر کوچکترین ناصداقتی و خلاف آنچه در چارچوب‌های اعتقادی و اخلاقی گفته شده از دولتمردان ببیند راه هرگونه همکاری و همراهی را خواهد بست. پس ملت تا زمانی که صداقت، وفاداری، همکاری و همراهی را از سوی دولت‌ها با خود ببیند با آنان همکاری خواهد نمود در غیر این صورت خنثی شدن و بی‌تفاوتی بدترین موضع ملت در مقابل دولتمردان است؛ یعنی بی‌تفاوتی اجتماعی و خنثی شدن ملت در مقابل سیاست‌های دولت، دولت‌ها را عقیم ساخته، ناکارآمد نموده و باعث خواهد شد که هیچ‌گونه همکاری و همراهی از سوی ملت برای طرح‌ها و برنامه‌های دولت اتفاق نیفتد. دولت‌ها زمانی می‌توانند مجری خوب برنامه‌های خویش باشند که با صداقت، همراه خواسته‌های اکثریت ملت گام بردارند و در مسیر توسعه و افکار و آرمان‌های خویش حرکت کنند. امیدواریم که دولتمردان با صداقت و راستی بتوانند همانگونه که این ملت شریف در دوران سختی‌ها و پیچ‌های خطرناک تاریخی همراهی نمودند اعتماد مردم را حفظ کنند و رضایت مردم را در طرح‌ها و برنامه‌های خویش لحاظ کنند. اگر این اعتماد پایدار باشد طرح‌ها و برنامه‌ها به خوبی اجرا خواهند شد و همکاری‌های همه‌جانبه ملت با دولت اتفاق خواهد افتاد. وقتی دولت و ملت دو روی یک سکه شوند پیشرفت و ترقی و تعالی حاصل خواهد شد ولی در غیر این صورت مشکلات بیشتر خواهد شد.