گسترش فرهنگ خشونت در جامعه را جدی بگیرید

رامین نخستین انصاری‪-‬ خشونت عموماً رفتاری غیر متعارف برای دستیابی به سلطه بر دیگر افراد جامعه تعریف می‌شود. اصرار به زورگویی که به نوبه خود می‌تواند به رفتار ضد اجتماعی و در نهایت تهاجمی تبدیل شود، زمانی آغاز میشود که کودکان و نوجوانان به جای آموزش و پرورش؛ شکسته می‌شوند و نقش خانواده و مدرسه و جامعه و شرایط دشوار اقتصادی و فرهنگی حاکم بر اجتماع در این امر مهم بسیار تعیین‌کننده هستند، وقتی خانواده‌ها در پرمسئولیت بار‌ترین دوران شکل‌گیری شخصیت کودک با بن بست و شکست روبرو می‌شوند و به تبع فرزندانشان موفقیتی در مدرسه کسب نمی‌کنند و نهایتا در کلاس درس رفتار متفاوت نسبت به دیگران از خود نشان می‌دهند و زمانی که در معرض تنوع اجتماعی و به گروه همسالان خود وابسته می‌شوند و به دلیل کاستی‌های فراوان در زندگی خانوادگی و اجتماعی به سوی رفتار خشونت‌آمیز و تهاجمی کشیده می‌شوند. خشونت عمدتا در دوران کودکی آموخته و با آن آشنا می‌شوند. کودکان از طریق تقلید و تجربه و مشاهده و تمرین و تحریک‌پذیری با رفتار خشونت‌آمیز انس می‌گیرند در واقع کودکان رفتار تهاجمی را در کانون خانواده و مدرسه و جامعه تجربه و آن را کشف می‌کنند. رفتاری که می‌تواند آن‌ها را به آنچه که می‌خواهند، برساند و هنگامی که به سن بلوغ و بزرگتر می‌شوند از رفتارهای پرخاشگرایانه استفاده می‌کنند و ...با گذشت زمان رفتارهای نابهنجار و غیر متعارف آنان بسط و گسترش می‌یابد و منجر به ایجاد اختلالات رفتاری و روانی و درنهایت آنان را به بزهکاران مشکل‌آفرین تبدیل میکند. علاوه بر خانواده و مدرسه و جامعه و محیط پیرامون سیاست‌گذاری‌های حاکم بر جامعه تاثیر قابل توجهی در گسترش رفتار تهاجمی و خشونت و نزاع و درگیری در جامعه دارند. تهران بالاترین آمار خشونت در ایران را دارد در این میان میزان مراجعه مردان به پزشک قانونی به دلیل رفتار خشونت‌آمیز بیش از دوبرابر زنان بوده است. اجتماع و مدرسه و رسانه‌های جمعی و اوضاع نابسامان اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی و... به طور مستقیم در به وخامت انجامیدن رفتار تهاجمی افراد جامعه تاثیرگذار است. پوشش اخبار تراژدیک و غم‌انگیز و خشونت بار و سیاست‌های حاکم بر جامعه؛ رفتارهای تهاجمی را برجسته‌تر می‌کند. قرار گرفتن در معرض خشونت در خانواده و جامعه و تاثیر عوامل ژنتیکی (وراثت خانوادگی) و ترکیبی از عوامل استرس‌زای خانوادگی و اجتماعی و اقتصادی (فقر و محرومیت شدید و شکاف زناشویی و بیکاری و آسیب مغزی و از دست دادن حمایت خانواده) نیز خشونت را در میان افراد جامعه گسترش می‌دهد. نگرانی‌های زیادی در مورد شیوع رفتار خشونت‌آمیز
در میان کودکان و نوجوانان و جوانان و تک تک افراد جامعه وجود دارد. این امر مهم مشکل و پیچیده و دشوار است که باید توسط والدین و معلمان و رسانه‌ها و جامعه سیاسی و مددکاران اجتماعی و روانشناسان و جامعه‌شناسان به خوبی درک شود. رفتار خشونت‌آمیز در خانواده و جامعه همیشه باید جدی گرفته شود. رفتار خشونت‌آمیز می‌تواند طیف وسیعی از رفتارها از قبیل تجاوز فیزیکی و تجربه قتل و مبارزه و ترور و تهدید و تلاش برای صدمه زدن به دیگران و استفاده از سلاح گرم و سرد و حمله به اجتماعات و سخنوران و آتش سوزی و تخریب اموال عمومی و خرابکاری را در بر میگیرد. خشونت مسئله مهم بهداشت عمومی جامعه است و تاثیر فوق العاده‌ای در سلامت افراد جامعه می‌گذارد. خشونت هزینه‌های مراقبت‌های بهداشتی را افزایش میدهد؛ خدمات اجتماعی را مختل می‌کند و زندگی تجاری و کسب و کار را تهدید می‌نماید و فعالیت‌های زندگی سالم و جنب‌وجوش در جامعه را کاهش می‌دهد. خشونت نوجوانان و جوانان و افراد جامعه قابل پیشگیری است. استراتژی پیشگیری موثر ابتدا می‌بایست از خانواده و مدرسه و جامعه شروع شود؛ در این میان علم روانشناسی و جامعه‌شناسی و مددکاران اجتماعی و سیاستگذاری درست جامعه سیاسی در کشور و نفی هرگونه خشم و کینه وشدت و خشونت و رسانه‌های مسئولیت پذیر، می‌توانند رفتار خشونت‌آمیز را کاهش و یا مانع آن شوند.