روزهای تلخ مطبوعات تکرار خواهد شد؟


آفتاب یزد-می‌گل هشترودی: «مطبوعات در درجه‌ی اول باید پاسدار امنیت نظام باشند.» این سخنان معاون مطبوعاتی دولت دهم است که در ابتدای تکیه زدن بر مسند خود عنوان کرده بود اما تنها چند هفته بعد از روی کار آمدنش متوجه شدیم پاسداری از امنیت یعنی قلع و قمع کردن رسانه‌هایی که جز درد مردم حرفی برای گفتن نداشتند! حالا سال‌ها از آن روزهای... مطبوعاتی می‌گذرد اما مطبوعات در کشور ما هنوز هم به دوره اوج خود یعنی قبل از حضور وی در سمت معاون مطبوعاتی وزارت ارشاد بازنگشته، با این حال روز گذشته روزنامه کیهان در سرمقاله خود توصیه‌هایی به دولت کرده بود که به نظر می‌رسد در صورتی که دولت به توصیه‌های این روزنامه عمل کند روزهای قبل مطبوعاتی بار دیگر فراخواهد رسید و باز هم باید منتظر بسته شدن روزنامه ها، توبیخ‌ها و توقیف‌ها باشیم. اما سوال اینجاست که چرا باید چنین توصیه‌ای از جانب یک رسانه مطرح شود؟ مگر غیر از این است که کار رسانه آگاهی بخشی است؟ با وجود قوانین سرسختانه مطبوعات که هیچ رسانه‌ای اجازه تخطی از آن را ندارد، مگر رسانه‌ها حرفی غیر از درد مردم می‌زنند که کیهان معتقد است باید با رسانه‌های منتقد برخورد شود؟ در کدام کشور دموکراتیک انتقاد از عملکرد دولت جرم محسوب می‌شود؟ و از همه مهمتر این رسانه‌ای که حالا نگران افکار عمومی است، چرا در دولت دوازدهم اهمیتی برای افکار عمومی قائل نبود و در هشت سال دولت روحانی دست از نقد‌هایی که خیلی مواقع نا آگاهانه و جناحی بود برنداشت؟ چرا در آن سال‌ها انتقاد از مطبوعات جرم محسوب نمی‌شد و لزومی برای برخورد با رسانه‌های منتقد وجود نداشت؟ و نکته حائز اهمیت این که آیا دولت به توصیه کیهان عمل خواهد کرد؟
> با رسانه‌های منتقد برخورد کنید
روزنامه کیهان روز گذشته در سرمقاله خود ضمن توصیه‌هایی برای موفقیت دولت سیزدهم نوشته بود:« از دیگر الزامات مهم، حمایت از افکار عمومی در برابر بمباران تبلیغاتی بدخواهان است. بدون فعالیت رسانه‌های روشنگر و نقّاد، ضریب خطا در تصمیمات اجرایی افزایش می‌یابد؛ اما ضمنا انحراف رسانه‌ها از این کارکرد، می‌تواند مجال تحول مصلحانه را نابود سازد. دروغ، شانتاژ، تهمت، تخریب و دادن آدرس‌های گمراه‌کننده، رسانه را تبدیل به دشنه‌ای در قبضه دشمنان می‌کند. دستگاه قضائی، دستگاه‌های دولتی ذی‌ربط و مجلس، همان‌قدر که موظفند مجال فعالیت سالم را برای نقدهای رسانه‌ای فراهم کنند، وظیفه دارند راه شانتاژ، تحریف، دغل‌بازی و دروغ‌پراکنی و تشویش اذهان را ببندند.در اینجا هیچ دستگاه حاکمیتی حق ندارد ژست مدارا بگیرد که به تعبیر سعدی «ترحّم بر پلنگ تیزدندان- ستمکاری بود بر گوسفندان».بدون شک معاون مطبوعاتی دولت دهم نیز همین دیدگاه را داشت که طی یک سال فعالیت خودبا بستن و توقیف رسانه‌ها باعث بیکار شدن بخش زیادی از خبرنگاران و روزنامه نگاران کشور
شد.


> روزهای سیاه مطبوعات
وی سال 88 و در دولت دهم به عنوان معاون مطبوعاتی وزارت ارشاد منصوب شد؛ در 13 ماه حضور او در وزارت ارشاد 9 رسانه لغو امتیاز، ۱۵ رسانه توقیف و ۶۱ رسانه تذکر کتبی دریافت کردند که این موضوع دلیل شهرت او در عرصه مطبوعات است. در واقع دوره یک‌ساله معاونت وی با ثبت رکورد جدیدی در توبیخ و توقیف مطبوعات منتقد دولت در تاریخ کشورمان همراه بود. با وجود این، وی در مصاحبه‌ای با روزنامه شرق، بستن روزنامه‌ها را یک دروغ بزرگ خوانده و مدعی شده بود که برخوردی دوستانه با روزنامه‌نگاران داشته است!به عنوان نمونه در ۱۱ آبان‌ماه ۱۳۸۸، نخستین جلسه‌ هیئت نظارت بر مطبوعات با حضور او برگزار شد. در این جلسه، امتیاز روزنامه‌ «سرمایه» لغو شد. دلیل لغو امتیاز این روزنامه، تخلفات مکرر از مفاد ماده‌ ۹ قانون مطبوعات اعلام شد.
در دوم آذرماه ۱۳۸۸ هیئت نظارت بر مطبوعات به روزنامه‌های «همشهری» و «خبر» به‌ علت درج مطالب مغایر با قانون مطبوعات، تذکر کتبی ارسال و موضوع برای رسیدگی قانونی، به مرجع قضائی ارجاع شد. در این روز همچنین نشریه‌ «بهار» بروجرد توقیف شد که در گزارش رسمی منتشرشده از سوی دبیرخانه‌ هیئت نظارت بر مطبوعات، نامی از آن برده نشده است.در ۱۴ دی‌ماه ۱۳۸۸ هیئت نظارت بر مطبوعات، به شش روزنامه‌ «جمهوری اسلامی»، «فرهنگ آشتی»، «آرمان روابط عمومی»، «کارون»، «آفتاب یزد» و «اعتماد» و همچنین هفته‌نامه‌ «پنجره» تذکر داد.در ۱۰ اسفند ۱۳۸۸ هیئت نظارت بر مطبوعات پروانه‌ هفته‌نامه‌ سراسری «ایراندخت» و نشریه‌ استانی «سینا» را لغو کرد و به توقیف روزنامه‌ «اعتماد» رای داد. در ۲۳ فروردین‌ماه ۱۳۸۹ نشریه «سرو» متعلق به منطقه‌ ابرکوه توقیف شد.در ۲۴ خرداد ۱۳۸۹ هیئت نظارت بر مطبوعات
به شش نشریه تذکر داد. روزنامه‌های «آفتاب یزد»، «وطن امروز»، «جمهوری اسلامی»، «پول» و هفته‌نامه‌ «بصیرت جوانان» از هیئت نظارت بر مطبوعات تذکر گرفتند. در ۳۱ خرداد ۱۳۸۹ مجوز فصلنامه‌ «فرهنگ آموزش» به‌دلیل انتشار مطالب مخالف موازین اسلامی لغو شد و ماهنامه‌ «فردوسی»، هفته‌نامه‌ «رودکی» و ماهنامه‌ «گلستانه» تذکر گرفتند.موارد ذکر شده تنها بخشی از تاریخ تلخی است که
محمد علی رامین در دولت اصولگرای احمدی‌نژاد برای مطبوعات کشورمان رقم زد و به نظر می‌رسد که روزنامه کیهان با توصیه‌ای که به دولت داشته به دنبال تکرار مجدد همان روزهای تلخ است؛ با این حال باید دید چقدر امکان دارد که دولت سیزدهم به توصیه‌های کیهان
جامه عمل بپوشاند؟
> رئیسی مخالف است
علی صوفی فعال سیاسی در این خصوص به آفتاب یزد گفت:« واقعیت این است که بعید نیست دولت به توصیه‌های کیهان عمل کند و باز هم روزهای تلخ مطبوعاتی برای ما رقم بخورد؛ اگر بخواهیم آقای رئیسی را ببینیم که با اصحاب رسانه جلسه می‌گذارد و به حرف‌های آنها گوش می‌دهد و از سوی دیگر در دوره ریاست خود بر قوه قضائیه با مطبوعات با انعطاف برخورد می‌کرد، در این شرایط می‌توان گفت که شخص آقای رئیسی خواستار برخورد با مطبوعات نیست و به دنبال شنیدن نظر‌های مخالف است اما ماجرا اینجاست که در حال حاضر همه تصمیم‌ها را آقای رئیسی نمی‌گیرد و این کاملا مشخص است.»وی تصریح کرد:« از آن جایی که در حال حاضر شاکله دولت را بیشتر جبهه پایداری و وزرای آقای احمدی‌نژاد تشکیل می‌دهند که سال 88 به قلع و قمع کردن مطبوعات می‌پرداختند بنابراین اصلا بعید نیست که همان جو بار دیگر حاکم شود و کنترل جریان را از دست آقای رئیسی بگیرد. با این حال ما امیدواریم این اتفاق نیفتد اما واقعیت این است که خیلی نمی‌توان امیدوار بود.»وی افزود:« دولت باید از عهده مشکلات موجود بر بیاید یعنی برنامه‌ای داشته باشد و گام به گام برنامه‌اش را عملیاتی کند، در چنین شرایطی از انتقاد هم ترسی نخواهد داشت چون از پس مشکلات بر خواهد آمد؛ اما اگر از عهده مشکلات بر نیاید مسلما فشار به جایی خواهد رسید که مجبور شوند صدای رسانه‌های منتقد را خاموش کنند. با این حال، روندی که من امروز می‌بینم برای خروج از بحران‌های موجود راهگشا نخواهد بود و امیدهایی که وجود داشته حالا تبدیل به یاس شده و در چنین شرایطی به نظر می‌رسد دولت برای کنترل تنش‌های اجتماعی چاره‌ای جز خاموش کردن صدای منتقدین نخواهد
داشت.»