منتظر افروغ و مطهری‌های جدید باشید

جایی عرض کردم اگر انتقادهای مطرح شده اخیر در راهروهای مجلس را وقعی نهید متوجه خواهید شد که دوران ماه عسل میان مجلس و دولت به اتمام رسیده است. این حرف بدین معنی نیست که قرار است از سمت میدان بهارستان به سمت میدان پاستور موشک‌پراکنی (!) شود بلکه همین می‌شود که دیروز رئیس جمهور محترم در میان این همه مشغله می‌رود مجلس تا از وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش دفاع کند تا کابینه تکمیل گردد ولیکن نمایندگان مجلس، آقای دکتر (!) فیاضی را با یک «نه» بزرگ روانه منزل می‌کنند تا شاید پدر زن برادر، حکمی برای وی صادر کند!
نکته کلیدی اینجاست هرچقدر هم که این نمایندگان مجلس به اصطلاح تندرو و محافظه کار و شیفته شخصیت رئیس دولت باشند ولی در نهایت استمرار حضورشان در قدرت وابسته به رای مردم نواحی خودشان است. حساب آن ۳۰ نماینده تهران را جدا کنید؛ ماجرای شهرستان‌ها متفاوت است. نماینده فلان شهرستان حاضر نیست با رای مثبت به شخصی که تا کنون یک مهد کودک را هم اداره نکرده و به اصطلاح گچ تخت سیاه را نخورده خود را در مقابل معلمان و قشر فرهنگی حوزه انتخابیه خود قرار دهد. لطفا همه مسائل را با عینک سیاسی نبینید. نمایندگان شهرستان در قبال رایی که گرفته‌اند، مسئول‌اند و باید پاسخگو باشند که اگر چنین نباشد دیگر از حقوق چند ده میلیونی، دنا پلاس صفر کیلومتر، دفتر و دستک و ده‌ها امکانات پیدا و پنهان دیگر خبری نیست!
به هرحال در مرکز کشور چنین نیست. لیستی ۳۰ نفره و کاملا سیاسی بسته می‌شود و با توجه به ابزارها و المان‌های قدرت عین لیست با رای حداقلی یا حداکثری راهی مجلس می‌شوند و به ندرت اتفاق می‌افتد که غیر از این شود. از همین رو هم است که در مجلس همیشه عنوان می‌شود نمایندگی در تهران بسیار ساده‌تر از نمایندگی در شهرستان هاست.
بگذریم؛ اکنون مسئله اصلی اینجاست که دولت رئیسی خیلی زود با سد مجلس مواجه شده است. حدس زده می‌شد حداقل در یک سال نخست عمر دولت سیزدهم تعارف و عزتی برقرار باشد ولی سر سه ماه ورق برگشته است. البته پاستور نشینان فعلا بنای واکنش ندارند و تقریبا در سکوت به سر می‌برند. هر چند در خفا نق زدن‌های خود را شروع کرده‌اند. مثلا چندی پیش اعلام شد که در جلسات خصوصی برخی مسئولان وزارت خارجه با خبرنگاران اذعان شده که مصوبه هسته‌ای مجلس دست و پای تیم دیپلماسی دولت را بسته است. هر چند این موضوع مهم علنی نشده ولی به نظر نمی‌رسد سکوت دولتی‌ها استمرار داشته باشد و به زودی شاهد جدل مجلس و دولت خواهیم بود. حتما از دل این جدل اتفاقات مهمی بیرون می‌آید. فی المثل، باید منتظر ظهور و بروز چهره‌ها و تیپ‌های فکری بود که بریده‌اند و حرف‌های اصلاح‌طلبانه می‌زنند هر چند ریشه‌شان اصولگرایی است. عماد افروغ و علی مطهری نیز از دل همین جدل‌ها سربرآوردند. کاری به کیفیت آن‌ها ندارم اما از لحاظ رویکردی چنین چهره‌هایی به زودی متولد می‌شوند.