روز آخر ستاره ها شب پرحاشیه جشن حافظ و سبقت ترامپ از بایدن


 
 
شب پرحاشیه ستاره ها در جشن حافظ


در جشن سینمایی حافظ چه گذشت، کدام چهره‌ها ‌خبر ساز شدند و برندگان جشن چه کسانی بودند؟
 مائده کاشیان  
 
  شنبه‌شب بیست و یکمین جشن حافظ در هتل اسپیناس پالاس برگزار شد و برندگان در بخش‌های سینما، تلویزیون و نمایش خانگی معرفی شدند. این مراسم با اجرای محمد سلوکی به دلیل شیوع کرونا، با حضور هنرمندان و در غیبت مردم برگزار شد و به صورت زنده از طریق آپارات پخش می‌شد. در گزارش پیش رو نکاتی را درباره آن چه در جشن حافظ گذشت و حواشی مراسم می‌خوانید. تقدیر از خانواده شهیدلندی و مسعود کیمیایی بخش اول جشن حافظ مربوط به تقدیر از خانواده شهید علی لندی، کادر درمان و مسعود کیمیایی بود. امید معلم دبیر جشن، از خانواده شهید لندی تقدیر کرد و امیرعلی دانایی و شاهرخ استخری نیز از کادر درمان تقدیر کردند. دکتر مصطفی جلالی‌فخر نویسنده و منتقد، به نمایندگی از کادر درمان، تندیس جشن حافظ را دریافت کرد. تندیس بهترین دستاورد فنی و هنری نیز به زنده‌یاد ارشا اقدسی اهدا شد. مسعود کیمیایی هم در این جشن مورد تقدیر قرار گرفت و تندیس حافظ علی معلم به پاس یک عمر فعالیت هنری این کارگردان به او اهدا شد. مسعود کیمیایی که به دلیل بیماری در جشن حضور نداشت، در پیامی نوشته بود جایزه‌اش را به زمین بی‌آب زاینده‌رود و مردم اصفهان تقدیم می‌کند. شب پرجایزه سریال‌های نمایش خانگی فیلم «قهرمان» جوایز اصلی بیست‌ویکمین جشن حافظ را در بخش سینما از آن خود کرد. تندیس بهترین فیلم، کارگردانی و فیلم نامه به اصغر فرهادی و تندیس بهترین بازیگر مرد نیز به امیر جدیدی اهدا شد. پیمان معادی برای بازی در «درخت گردو» دیگر تندیس بخش بهترین بازیگر مرد را کسب کرد. پردیس احمدیه و سوسن پرور دو بازیگر زن بودند که به ترتیب برای فیلم «تومان» و «بوتاکس»، تندیس بهترین بازیگر زن را از آن خود کردند. سریال‌های نمایش خانگی و به ویژه سریال‌های پلتفرم فیلیمو حضور پررنگی در میان برندگان جشن حافظ داشتند و جوایز زیادی را دریافت کردند. زمان اعلام نامزدهای جشن حافظ، هومن سیدی با انتشار یادداشتی ضمن تشکر بابت نامزدی «قورباغه» در بخش‌های مختلف، از تصمیم سازندگان سریال برای انصراف از حضور در این رقابت خبر داد و توضیح شفافی درباره علت این تصمیم نداد. شاید اگر «قورباغه» از حضور در این رقابت انصراف نداده بود نتیجه طور دیگری رقم می‌خورد. در بخش تلویزیون و نمایش خانگی محمدحسین مهدویان جایزه بهترین فیلم نامه و محمدرضا تخت‌کشیان جایزه بهترین سریال را برای «زخم کاری» از آن خود کردند. شهرام شاه‌حسینی هم جایزه بهترین کارگردانی را برای «می‌خواهم زنده بمانم» کسب کرد. امیر آقایی و رعنا آزادی‌ور برای سریال «آقازاده» و «زخم کاری» تندیس بهترین بازیگر مرد و زن درام را از آن خود کردند. ژاله صامتی و پژمان جمشیدی برای بازی در «زیرخاکی» تندیس بهترین بازیگر زن و مرد کمدی را دریافت کردند. تندیس بهترین چهره تلویزیونی به سروش صحت برای برنامه «کتاب باز» اهدا شد. انتقاد مهران مدیری از بازی خودش یکی از حواشی جالب جشن حافظ، نظر صریح و بدون تعارف مهران مدیری درباره بازی خودش در فیلم «درخت گردو» اثر محمدحسین مهدویان بود. مدیری زمانی که برای اهدای جایزه پیمان معادی روی سن رفت، گفت هنوز نفهمیده دلیل انتخاب او برای بازی در «درخت گردو» چه بود! مهران مدیری با تاکید گفت: «من افتضاحم در آن فیلم، من خیلی بد بازی کردم در آن فیلم.» او صحبت‌هایش را با شوخی ادامه داد و گفت اگر جایزه «چُپُق طلایی» وجود داشت، به او اهدا می‌کردند. بازی او در این فیلم از سوی منتقدان و تعدادی از مخاطبان مورد انتقاد قرار گرفته بود. علی سرتیپی تهیه‌کننده سینما نیز وقتی تندیس بهترین «دستاورد فردی» را دریافت کرد، ضمن تشکر، با نگاهی به عنوان جایزه‌اش گفت نمی‌داند این جایزه چیست و به چه دلیل به او اهدا شده است! توضیح سعید راد درباره حواشی جشنواره فجر در حالی که عده‌ای پیش‌بینی می‌کردند جایزه بهترین بازیگر مرد درام به جواد عزتی برای «زخم کاری» برسد، اما این جایزه به امیر آقایی برای سریال «آقازاده» اهدا شد که این موضوع واکنش‌های منفی را به دنبال داشت. جواد عزتی دست خالی جشن حافظ را ترک نکرد و در این بخش تندیس ویژه داوران را دریافت کرد. سعید راد که برای اهدای جایزه امیر جدیدی روی سن رفته بود، از این فرصت استفاده کرد و شائبه دخالت خود در جایزه نگرفتن جواد عزتی در سی‌وهشتمین جشنواره فجر را تکذیب کرد. راد ضمن تحسین عزتی، از تماشاگران خواست او   را  تشویق کنند. صحبت‌های حاشیه ساز گوهر خیراندیش از دیگر حواشی جشن حافظ، توضیح گوهر خیراندیش درباره یکی از اتفاقاتی بود که مدتی پیش برای او حاشیه‌هایی را به وجود آورد. این بازیگر که برای اهدای جوایز بازیگران سریال «زیرخاکی» روی سن حضور داشت، با خنده و شوخی از بازی خوب خود در این مجموعه تمجید کرد و سپس حاشیه‌ای را که در آستانه پخش سریال به وجود آمد و نزدیک بود جلوی پخش سریال را بگیرد، یادآوری کرد. او گفت کسی که تصویر او در   مراسم خصوصی عروسی دخترش را منتشر کرده باید مورد بازخواست قرار بگیرد. صحبت‌های این بازیگر باعث شد آپارات پخش زنده مراسم را برای لحظاتی متوقف و تبلیغات پخش کند.             سبقت ترامپ از بایدن و هریس؟  بر اساس یک نظرسنجی جدید، رئیس جمهور سابق آمریکا در انتخابات ۲۰۲۴ آرای بیشتری از رئیس جمهور فعلی این کشور و معاون او به خود اختصاص خواهد داد    جو بایدن 79 ساله که به عنوان پیرترین رئیس‌جمهور آمریکا در این زمینه رکورد زده، شرایط نامشخصی برای ادامه فعالیت در پست ریاست جمهوری آمریکا دارد. همچنین حالا این سوال مطرح است که او در انتخابات آینده نامزد خواهد شد یا خیر؟ «کارل روو» یک استراتژیست جمهوری‌خواه در این زمینه گفت: «این مسئله را نامعقول می بینم که دموکرات‌ها بایدن ۸۲ ساله را برای دور دوم انتخابات ریاست جمهوری معرفی کنند.» نظرسنجی تارنمای پلتیکو و مرکز «مورنینگ کانسالت» نیز نشان می دهد که نیمی از رای دهندگان نگران وضعیت جسمانی جو بایدن هستند. جدای از وضعیت جسمانی، افزایش نگرانی‌ها درباره تورم، نزاع داخلی دموکرات‌ها در واشنگتن و اقدامات متزلزل بهداشت عمومی برای پشت سر گذاشتن همه‌گیری کرونا، میزان محبوبیت ملی بایدن را با بیش از ۱۲ درصد کاهش شدید، به کمتر از ۴۳ درصد رسانده است. حالا بر اساس این نتایج منتشر شده، این سوال مطرح است که کامالا هریس، معاون رئیس جمهور آمریکا، می تواند گزینه دموکرات ها برای انتخابات ریاست جمهوری 2024 آمریکا باشد یا خیر؟ همزمان با طرح این گمانه زنی ها، این فرضیه مطرح است که حضور دموکرات ها در کاخ سفید، همچون حضور ترامپ محدود به یک دوره چهارساله شود. به گزارش نیوزویک، براساس نظرسنجی جدید موسسه  «ردفیلد اند ویلتون استراتژی» ۴۴ درصد پاسخگویان گفتند در صورتی که دونالد ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۴ نامزد شود به او رای خواهند داد، در حالی که ۳۹ درصد گفتند که در این انتخابات به جو بایدن رای می‌دهند. طبق این نظرسنجی، 7 درصد پاسخگویان نیز گفتند که به کاندیدای یک حزب ثالث در آن انتخابات رای خواهند داد و همچنین 7 درصد دیگر نیز گفتند که نمی‌دانند به چه کسی رای می‌دهند. در یک نظرسنجی قبلی که نتایجش چهارم نوامبر منتشر شد، ترامپ و بایدن هر دو با ۴۲ درصد رای مساوی بودند. در نظرسنجی جدید موسسه  «ردفیلد اند ویلتون استراتژی» همچنین از شرکت‌کنندگان درباره این که در صورت وجود رقابت بین دونالد ترامپ و کامالا هریس، معاون ریاست جمهوری بایدن، در انتخابات ۲۰۲۴ به کدام یک رای خواهند داد، سوال شد. طبق این نظرسنجی ۴۵ درصد از پاسخگویان گفتند که در چنین رقابتی به ترامپ رای می‌دهند و ۳۶ درصد نیز گفتند در این رقابت به کامالا هریس رای خواهند داد. 8 درصد هم گفتند که به کاندیدای یک حزب ثالث رای می‌دهند.         پرونده روز آخر ستاره‌ها به بهانه خداحافظی  تلخ و ناگهانی «آگوئرو» از بازیکنانی گفتیم که در سن پایین و روزهای اوج، از فوتبال کنار رفتند  همراه با  گفت‌و‌گو با «جواد منافی» که در 24 سالگی از لیگ ایتالیا و آلمان پیشنهاد داشت اما ... نجات شکوندی   اشک‌های فوتبالیست‌های سرشناس و موفق در بازی خداحافظی‌ برای خودشان و هوادارانی که سال‌ها با آن بازیکن در شیرینی برد و تلخی باخت و شکست‌ها شریک بودند، سخت و تلخ است. اما گاهی، شرایط ناراحت‌کننده‌تر می‌شود. مثل سرخیو آگوئرو  که در تابستان امسال و بعد از اتمام یک دهه درخشان و پر از افتخار  در ترکیب منچسترسیتی، از این تیم جدا شد و به پیشنهاد بارسلونا پاسخ مثبت داد اما خیلی زود دچار مصدومیت شدیدی شد و دو ماه ابتدای فصل جاری را از دست داد. بعد از رهایی از مصدومیت و در دیدار برابر آلاوس مشخص شد او به عارضه قلبی مبتلاست و گفته شد که همین مشکل قلبی باعث شده این بازیکن توان ادامه حضور در مستطیل سبز را نداشته باشد. خبری غمگین برای هواداران فوتبال تا بار دیگر با حقیقت تلخ خداحافظی در اوج برای فوتبالیستی محبوب مواجه شوند، روزهای آخری که گاهی به دلیل مصدومیت‌های مزمن می‌رسند و گاهی هم به دلایل عجیب‌و‌غریب دیگر. در پرونده امروز زندگی‌سلام از ستاره‌هایی خواهیم گفت که در اوج از فوتبال خداحافظی کردند، با جواد منافی در همین باره صحبت کردیم و البته اشاره کوتاهی به ول‌‌نکن‌ترین بازیکنان مستطیل سبز هم داشتیم.

چه کسی؟| مارکو فان‌باستن در 28سالگی
کنترل توپ، هوش هجومی، ضربه‌های سر بی عیب‌و‌نقص، این ها تنها گوشه‌ای از مشخصات فنی فان‌باستن، برنده سه توپ طلا بود. اسطوره لاله‌های نارنجی که خیلی زود در 28 سالگی و در اوج دوران فوتبالش با مستطیل سبز خداحافظی کرد، سابقه بازی برای تیم‌های آژاکس و آث‌میلان را درکارنامه دارد و به عنوان یکی از بزرگ ترین ورزشکاران تاریخ شناخته می‌شود. وی در دوران حرفه‌ای خود بیش از 300 گل زده است اما سرانجام مصدوم شدن از ناحیه مچ‌پا، چوب جادوی او را در سال 1993 شکست و باعث شد خیلی زود بازنشسته شود؛ مشکلی که هنوز هم همراه اوست. او درباره مصدوم شدن ‌اش می‌گوید: « مانند یک مراسم تشییع جنازه بود. نه به عنوان یک شخص، بلکه به عنوان یک فوتبالیست. لحظه‌ای که به عنوان یک فوتبالیست مُردم.»
چه کسی؟| سرجیو آگرو در33 سالگی
قلب فوتبالی آگرو باز ایستاد. بدون شک او با به ثمر رسیدن گل دقایق پایانی که منجر به قهرمانی منچسترسیتی در سال 2012 شد، همواره اسطوره این باشگاه خواهد ماند. او پس از 18 سال بازی در سطح حرفه‌ای و به دنبال مصدوم شدن در یکی از اولین بازی‌های لالیگا برای بارسلونا، از فوتبال فاصله موقت گرفت اما شوک بعدی از راه رسید و  بیماری قلبی او را مجبور به بازنشستگی زودهنگام کرد. داماد سابق مارادونا که طی 10 سال و در مجموع 390 بازی برای منچسترسیتی، 260 گل و 73 پاس گل داده بود به امید درخشش بیشتر راهی بارسلونا شد، اما عمر فوتبالی اش در این فصل به پایان رسید.
چه کسی؟| اریک کانتونا در 31سالگی
«من به فوتبال خیلی علاقه داشتم و همیشه می‌گفتم که وقتی این اشتیاق را از دست بدهم، بازنشسته خواهم شد. البته هیچ‌کس حرف من را باور نکرد اما وقتی این علاقه را از دست دادم، بازنشسته شدم و الان اصلا پشیمان نیستم.» این بخشی از صحبت‌های اریک کانتونا بعد از خداحافظی غیر منتظره‌اش از دنیای فوتبال بود.  بازیگر، کارگردان و فوتبالیست حرفه‌ای سابق فرانسوی و شماره 7 خوفناک سابق منچستریونایتد از جمله کسانی است که در اوج خداحافظی کرده است. «شاه‌اریک» که نقش کلیدی در احیای منچستر دهه 90 فرگوسن داشت، خیلی زود تصمیم به خداحافظی از میادین فوتبال و دنبال کردن سایر علایق‌اش مثل بازیگری و کارگردانی گرفت. خداحافظی شوکه‌‌کننده او درست بعد از آخرین بازی فصل مقابل وستهم یونایتد بود که یک جام لیگ‌برتری دیگر را به دست آورد. فرگوسن در کتاب خود درباره او نوشت:«در طول دوران حرفه ای من در یونایتد تنها چهار نفر  در کلاس جهانی بودند: کانتونا، گیگز، رونالدو و اسکولز»
 
چه کسی؟|سباستین دیسلردر 27 سالگی
هافبک تهاجمی سابق ژرمن‌ها که محصول جوانان بوروسیا مونشن گلادباخ بود، از بدشانس‌های این رشته ورزشی است. دیسلر که در آغاز هزاره 21 به عنوان آینده فوتبال آلمان مورد ستایش قرار می‌گرفت، به دلیل چندین پارگی رباط صلیبی و سایر آسیب‌های بزرگ و همچنین افسردگی ناشی از آن، هرگز نتوانست به حداکثر توانایی خود برسد. این اتفاقات باعث شد که سرانجام او در ژانویه 2007 در 27 سالگی از فوتبال حرفه‌ای خداحافظی کند. سباستین که به عنوان بهترین بازیکن نسل خود در آلمان شناخته می‌شد، به دلیل مصدوم شدن هر دو جام‌جهانی 2002 و 2006 را از دست داد. در نهایت، او که تا سال 2009 هم با بایرن‌مونیخ قرارداد داشت، در سال 2007 در حالی که تنها تورنمنت معتبری که بازی کرده بود، یورو 2000 بود، کفش‌هایش را آویخت. یواخیم‌لو، سرمربی سابق تیم‌ملی آلمان در باره او گفت: «بسیار متاسفم که بازیکنی با توانایی‌های برجسته اش مجبور شد به این شکل به دوران حرفه‌ای خود پایان دهد.»
چه کسی؟| کرایف در 30 سالگی
یکی دیگر از اسطوره‌های هلندی که خیلی زود تصمیم به خداحافظی گرفت، کرایف بود. او به عنوان بازیکن، برنده توپ طلا شد، به عنوان یکی از بزرگ ترین بازیکنان تاریخ ورزش و یکی از بهترین مدیران تاریخ شناخته می‌شود. کرایف با هلند به فینال جام‌جهانی فوتبال هم صعود و توپ طلا را به عنوان بازیکن مسابقات دریافت کرد. چرخش کرایفی او در این مسابقات هنوز هم معروف است. کرایف پس از کسب مقام سوم در یورو 1976، از بازی در جام جهانی 1978 امتناع کرد. بهترین بازیکن قرن اروپا که به مدت سه دهه، داستان خداحافظی‌اش یکی از ماندگارترین رازهای جهان فوتبال بود، بعد از 30 سال اعلام کرد که او   و  خانواده‌اش چند ماه قبل از مسابقات قربانی یک حمله آدم‌ربایی شده بودند. گویا چندین جنایتکار شبانه به خانه او هجوم بردند و  او  و  خانواده اش را با اسلحه تهدید کردند. این تجربه مسیر زندگی کرایف را تغییر داد و باعث شد او در جام جهانی 1978 بازی نکند.
 
چه کسی؟| کارلوس روآ
در 30 سالگی

دروازه بان بازنشسته آرژانتینی صاحب یکی از عجیب‌ترین خداحافظی‌ها در اوج است. او بیشتر دوران حرفه‌ای خود را در اسپانیا با مایورکا سپری کرد و گزینه اول تیم‌ملی آرژانتین در جام‌جهانی 1998 بود. دروازه بان آرژانتینی که در جریان ضربات پنالتی مقابل انگلیس به طرز معروفی از پل اینس و دیوید باتی توپ را دفع کرد، ظاهراً پیشنهاد سودآور منچستریونایتد را رد کرد تا بازنشسته شود. گزارش‌هایی وجود داشت مبنی بر این که روآ معتقد بوده جهان در آغاز هزاره به پایان می‌رسد و احساس می‌کرد که ادامه فوتبال فایده‌ای ندارد زیرا سرنوشت همه در سال 2000 به پایان خواهد رسید!
 
خداحافظی در اوج، مرگ فوتبالیست است
«جواد منافی» که در 24 سالگی از لیگ آلمان، ایتالیا و ... پیشنهاد داشت اما به‌خاطر یک تصادف مجبور شد فوتبال را کنار بگذارد، توصیفات باورنکردنی از این اتفاق دارد
مجید حسین‌‌زاده | روزنامه‌نگار
سال 1373 بود که یکی از آماده‌ترین بازیکنان لیگ و تیم‌ملی فوتبال کشورمان، به خاطر یک تصادف وحشتناک خانه‌نشین شد و فوتبالش برای همیشه به پایان رسید. ستاره دهه 70 تیم‌ملی و پرسپولیس تهران بدون شک یکی از بزرگ‌ترین حسرت‌های تاریخ فوتبال ایران را بر دل هواداران این رشته گذاشت. «جواد منافی»، در زمان اوج خود و درست وقتی که در آستانه ترانسفر به فوتبال اروپا بود، مجبور به آویختن استوک‌های فوتبالی‌اش شد. با او درباره حال‌و‌هوای یک ستاره دنیای فوتبال که مجبور به خداحافظی در اوج می‌شود، گفت‌و‌گویی داشتیم.
  اولش فکر می کردم بعد از 6 ماه برمی‌گردم
به عنوان اولین سوال از «منافی» می‌پرسم که خداحافظی در اوج برای یک ستاره فوتبالی چقدر تلخ است که می‌گوید: «میزان تلخ‌بودن خداحافظی یک ستاره فوتبالی در اوج بستگی به این دارد که این اتفاق چرا و چه‌طور افتاده باشد. شرایط من طوری بود که در 24 سالگی، به خاطر تصادف و مشکلات جسمی که برایم پیش آمد، شکستگی گردن ، مشکلات نخاعی و ... ، دیگر امکان بازی برایم وجود نداشت. نه دکترها اجازه این کار را می‌دادند، نه توان من این فرصت را برایم ایجاد می‌کرد که بتوانم دوباره پا به توپ شوم. با این‌که آن زمان  از سه لیگ اروپایی اتریش، آلمان و ایتالیا دعوت‌نامه داشتم و می‌توانستم در تیم‌های اروپایی بازی کنم اما این اتفاق افتاد تا مجبور شوم برای همیشه، فوتبال را کنار بگذارم. اولش فکر می‌کردم بعد از شش یا هفت ماه که از روی تخت بیمارستان بلند شوم، می‌توانم از صفر شروع کنم. آن‌قدر انگیزه داشتم که می‌خواستم روز و شب برای برگشت تمرین کنم و دوباره برگردم به فوتبال، اما وقتی از روی تخت بلند شدم، فهمیدم که دیگر هیچ‌گاه این اتفاق نمی‌افتد و من قادر نیستم فوتبال را ادامه دهم. چند سالی طول کشید تا توانستم به خوبی راه بروم و به این باور برسم که دیگر نمی‌توانم فوتبال بازی کنم.»
 گاهی بین 10 تا 15 روز از خانه بیرون نمی‌رفتم
او درباره شرایط روحی و روانی‌اش بعد از تصمیم برای خداحافظی از دنیای فوتبال می‌گوید: «من فکر می‌کنم مرگ یک فوتبالیست زمانی اتفاق می‌افتد که در اوج، بنا به هر دلیلی مجبور به خداحافظی از فوتبال و کنار رفتن از مستطیل سبز می‌شود. شرایط من خاص بود، خیلی برای من سخت بود و تا سال‌ها نمی توانستم باور کنم با آن همه علاقه و عشقی که به فوتبال داشتم، باید کفش‌های فوتبالی ام را دربیاورم. بنابراین آن زمان از نظر روحی و روانی، خیلی به هم ریخته بودم. خیلی طول کشید تا به خودم بیایم. بازیکنانی که در اوج خداحافظی می‌کنند، به‌شدت افسرده می‌شوند، بعضی‌هایشان به سمت یک سری چیزها کشیده می‌شوند، باید خیلی حواس‌شان جمع باشد و باهوش باشند تا به سمت بیراهه  نروند. فردی که تا دیروز در کانون توجه بوده، یک دفعه می‌بیند که همه چیز تمام شد، همه چیز به هم ریخت، انگار از بالا می‌افتد پایین، دیگر از آن توجه و محبوبیتی که قبلا داشته، خبری نیست و ... . در نتیجه این اتفاق از نظر روانی فشار زیادی به بازیکن می‌آورد. من معتقدم فوتبالیست یک بار بعد از خداحافظی در اوج می‌میرد و یک بار هم در پایان عمرش، به همین سختی و تلخی. بنابراین خیلی از لحاظ روحی و روانی روی خودم کار کردم و گاهی پیش می‌آمد که یک هفته تا 10 روز از خانه بیرون نمی‌آمدم. تحملش خیلی سخت بود اما سال‌ها گذشت تا به این نتیجه رسیدم که دیگر همه چیز تمام شده است، این اتفاق یعنی تصادف باعث شد که دیگر نتوانم و راه سومی وجود ندارد. بنابراین از آن دل کندم تا بتوانم زندگی‌ام را ادامه دهم.»
  حسرت بازی در آث‌میلان بر دلم ماند
«شرایط من طوری بود که بعد از بازی‌های آسیایی هیروشیما، خیلی راحت می توانستم ترانسفر شوم. خیلی دوست داشتم در آث‌میلان بازی کنم چون واقعا توانایی و استعدادش را داشتم.» او با این مقدمه ادامه می‌دهد: «من در همه رده‌های سنی امید، جوانان و بزرگ سالان برای تیم ملی بازی کردم، بعد آمدم پرسپولیس. برخوردی که همه مردم و هوادارها بعد از خداحافظی‌ام داشتند، همان آه و حسرتی است که همیشه گریبان خودم را هم گرفته است. مردم هنوز وقتی من را می‌بینند، فوری می‌پرسند که چی شد؟ چه اتفاقی برای شما افتاد؟ چه‌طور با این ماجرا کنار آمدی؟، بعضی‌ها هم می‌گویند که ای وای، واقعا شما حیف شدی، اگر آن اتفاق برای شما نمی‌افتاد فلان می شد و ... . من تمام تلاشم را کردم تا خاطرات خوبی برای مردم کشورم در مستطیل‌سبز به یادگار بگذارم، مثل گلی که به عربستان و الدعایه زدم.»
 
آرش افشین، خذیراوی و بهنام طاهرزاده و ...
آشنایی با ستاره‌های ایرانی که در اوج مجبور به خداحافظی شدند

مجاهد خذیراوی| زمستان سال 79 سردترین زمستان مجاهد بود. او در 18 سالگی به تازگی راهی استقلال شده بود و به عقیده کارشناسان می‌توانست بزرگ ترین ستاره فوتبال ایران باشد اما چند سال بعد اسیر حاشیه شد و خیلی زود از فوتبال خداحافظی کرد.
بهنام طاهرزاده| او یکی از استعدادهای سوخته فوتبال ایران است که در پرسپولیس هیچ‌وقت به حق واقعی خود نرسید. گلزن پرسپولیس در دربی 43 ، پس از دوران بازیگری تحصیلات خود را تا مدارج عالی ادامه داد و هم‌اکنون استاد دانشگاه است.
آرش افشین| دومین گلزن جوان ایران بعد از کریم انصاری‌فرد در تاریخ جام ملت‌های آسیا فوتبالش را  از باشگاه بنیاد رامهرمز شروع کرد. افشین پس از معافیت سربازی به ملوان رفت و افت کرد. او که سابقه بازی در استقلال، فولاد و سپاهان را هم دارد، در سن پایین از سطح اول فوتبال دور شد  و  به کارهایی مثل مدلینگ روی آورد.
رضا حقیقی| هافبک تیم‌ملی در جام‌جهانی خیلی زود از فوتبال حرفه‌ای محو شد. او که شش سال در اوج بود و امیدوار بود که با درخشش در جام‌جهانی و پرسپولیس، راهی اروپا شود، بعد از حواشی که در پرسپولیس داشت، راهی پدیده شد و از آن جا به تایلند رفت اما حالا کمتر کسی می‌داند حقیقی کجاست و چه می‌کند؟
 
ول نکن‌ترین‌‌ها!
برخلاف ستاره‌هایی که خیلی زود از فوتبال خداحافظی کردند، کسانی هستند که هنوز در سن بالا فوتبال را ادامه می‌دهند

بوفون| دروازه بان اسطوره‌ای لاجوردی‌پوشان، یکی از پیرترین بازیکن‌های فعلی فوتبال است. کار حرفه‌ای بوفون با پارما در سال 1995 آغاز شد. بوفون با 176 بازی ملی، پربازی‌ترین بازیکن تاریخ تیم‌ملی ایتالیا، هفتمین بازیکن فوتبال تاریخ (همراه با حسام حسن) و سومین بازیکن بین‌المللی اروپایی با بیشترین بازی ملی است. او که 43 سال دارد، هم‌اکنون در تیم پارما بازی می‌کند.
 کازویوشی میورا| او که اکنون مسن‌ترین بازیکن فوتبال در جهان است، 53 سال دارد. وی به تازگی رکورد سن قبلی خود را شکست و تصمیم گرفت بار دیگر با تیم یوکوهاما تمدید کند. میورا فوتبال خود را از سال 1986 آغاز کرد و در اوایل دهه 1990 به شهرت رسید.
دیه گو فورلان| خانواده او را تاریخ فوتبال اوروگوئه می‌دانند. پدربزرگ، قهرمان اولین دوره جام‌جهانی شد. پدر او یکی از بهترین بازیکنان اوروگوئه در جام 1966 بود و حال نوبت درخشش دیه‌گو فورلان در جام‌جهانی 2010 بود. بعد از خداحافظی از مسابقات ملی، فورلان به اوروگوئه برگشت تا در لباس «پنارول»، باشگاهی که از آن‌جا شروع کرد، کفش‌هایش را بیاویزد اما با افسردگی بعد از فوتبال کنار نیامد و با قراردادی به فوتبال هند رفت.
زلاتان ابراهیموویچ| ابراهیموویچ یکی از پرافتخارترین فوتبالیست‌های فعال در جهان است که 31 جام را در دوران حرفه‌ای خود کسب کرده است. او بیش از 570 گل در حرفه خود به ثمر رسانده، از جمله بیش از 500 گل باشگاهی و در هر یک از چهار دهه گذشته گلزنی کرده است. او که اکنون 40 ساله است و  در آث‌میلان بازی می‌کند.