کریکت گراند؛ ۲۴ سال پیش!

امید مافی‪-‬ هزار سال هم بگذرد دست از آن نود دقیقه تاریخی برنمی داریم. آن روزها که رد پای تشویش در سطرهای زندگی ملت کمتر یافت می‌شد، آن روزها که قارقار مفسدان آرامش یک مملکت را بهم نمی‌ریخت، آن روزها که شادی در چشمان کودکانمان می‌رقصید و کرونا همه را دلتنگ گچ و تخته سیاه نمی‌کرد، آن روزها که گوشت و مرغ روی سفره‌ها لبخند می‌زد و برای خرید یک سنگک خشک و خالی کسی شرمنده زن و بچه‌اش نبود، آن روزها که فوتبال ساده و بی‌پیرایه‌تر از این روزهای آغشته به چرک کف دست نبود و کسی به پشت پرده‌ها و روی پرده‌ها مشکوک نمی‌شد، آن روزها که شادی جمعی غایت آرزوی مردمی بود که با رقص محبوب سه رنگ به دلخوش‌ترین موجودات دنیا بدل می‌شدند، آن روزها که بادوی برزیلی به وقت گل خوردن احمدرضا رد طناب را روی گلوی خود می‌گرفت و شارلاتان‌هایی چون ویلموتس کلاه گشاد بر سر این فوتبال زار و نزار نمی‌گذاشتند، آن روزها که قند فریمان فقط گل می‌زد و در جامه منتقد زمین و آسمان را بهم نمی‌بافت، آن روزها که علی دایی با همه بزرگی‌اش مطیع امر تیم ملی کشورش بود و خط و نشان ستاره بوشهری برای نیمکت بوی خون را به مشام‌ها نمی‌رساند، آن روزها که بیکاری سوهان بر اعصاب جامعه نمی‌کشید و کمتر کسی سر در مخزن زباله‌ها دنبال یک لقمه نان حلال می‌گشت، آن روزها که همه برای رستگاری ایران جان می‌دادند و کسی برای میز و منصب دم تکان نمی‌داد، آن روزها که زنده رود نفس می‌کشید و حسرت یک جرعه آب بر روی لب‌ها نبود، آن روزها که جعبه جادو بیشتر راست می‌گفت و جواد خیابانی کمتر مغالطه می‌کرد، آن روزها که اینستاگرام تمام چراغ‌های رابطه را خاموش نمی‌کرد و جماعتی هر صبح پای دکه‌های مطبوعاتی دل به تیترهای جگری رنگ روزنامه‌ها می‌سپردند، آن روزها که اشک خواهر خوانده اندوه بود و لبخند رازی میان مردمک چشم ها، آن روزها که سربازان مرتع سبز عاشق جوخه آتش بودند و چای قندپهلو معیار معرفت بود، آن روزها که خندیدن سخت‌ترین کار دنیا نبود و دل‌ها یک دنیا غم نداشت، آن روزها که پاییز در موسیقی بادها می‌وزید نه در مرثیه لباس‌های کهنه...
هزار سال هم که بگذرد در حماسه ملبورن غرقه می‌شویم و هشتم آذر را به خاطر می‌آوریم تا فراموش نکنیم روزی روزگاری در این خاک فوتبال بهانه‌ای بود برای از یاد بردن اندوه و دل سپردن به آفتاب و مهتاب در کف خیابان.
راستی چه کسی بود که می‌گفت گذشته چراغ راه آینده است؟!