پلتفرم مسکن

رامین نخستین انصاری‪-‬ اگر پلتفرم ساخت و ساز به درستی طراحی و سازماندهی شود، میتواند در اقتصاد کشور تاثیر بسزایی بگذارد. هنگامی که پلتفرم صنعت ساخت و ساز مسکن، مستقیماً بر پیمانکاران داخلی و مهندسان، معماران و شهرسازان استوار باشد، تاثیر شگفت‌انگیزی بر کل اقتصاد کشور بر جای می‌گذارد. آنوقت سودجویان به حاشیه رانده می‌شوند، اشتغال‌زایی جان می‌گیرد و تمامی صنایع مرتبط به ساخت و ساز رونق می‌گیرند. ساخت و ساز مسکن، اولین صنعت بزرگ در کشور به شمار می‌رود. بحثی که باید مورد توجه قرار گیرد این امر مهم است که ما تکنولوژی لازم برای ساخت مسکن نداریم و این عقب ماندگی منجر به موضوع مهمی شده است که ساخت و ساز در کشور گران و قیمت تمام شده و به صرفه نباشد ولی اولین صنعت بزرگ (ساخت و ساز) را اگر به کشور چین تقدیم کنیم با توجه به نوع قراردادهایی که چینی‌ها معمولا بر روی ان تمرکز دارند، نه اشتغال‌زایی به وجود می‌اید و نه دیگر صنایع رشد خواهند داشت. تجربه قرارداد بزرگراه تهران به شمال نیز را نباید از یاد برد، قراردادهای این چنینی با چین هم فساد را پر رنگ می‌کند و هم هیچ چیزی نصیب اقتصاد ایران نمی‌کند. دولت باید تکنولوژی و فن‌آوری ساخت و ساز را وارد کشور کند و آن را بطور همیشگی به روزرسانی نماید. ساخت و سازهای مسکونی یکی از بالاترین تاثیرات را در بین دیگر صنایع بر اقتصاد دارد، به این معنی که ساخت و ساز، سهم زیادی در اشتغال‌زایی و افزایش تولید ناخالص داخلی دارد. بخش ساخت و ساز یک بخش جدایی ناپذیر از اقتصاد ملی کشور است. در همین حال، پیمانکاران خصوصی با رقابت، کارایی و انعطاف‌پذیری خود می‌توانند به توسعه صنعت ساخت و ساز کمک کنند. نکته قابل توجه دیگر در ساختار صنعت ساختمان، مشارکت پیمانکاران بین‌المللی است. حضور آن‌ها می‌تواند رقابت را برای ارائه خدمات بهتر و انگیزه شرکت‌های داخلی را بیشتر نماید، با این حال
شرکت‌های داخلی در این فرآیند قوی‌تر خواهند شد.
ساختار صنعت ساخت و ساز در ایران به وضعیت توسعه اقتصادی، سیاست‌های داخلی و خارجی دولت بستگی دارد و در این میان تا تمامی موانع برطرف نشود نمی‌توانیم چشم‌انداز مناسبی از توسعه و پیشرفت در بخش ساخت و ساز داشته باشیم. به دنبال فراز و نشیب‌های اقتصاد، تقاضا برای مسکن همواره رشد داشته است و با سازماندهی و رفتار درست می‌توان حرکت و چرخه تجاری صنعت ساخت مسکن را به سرعت رشد داد. با استفاده از فناوری مدرن ساخت و ساز می‌توان پروژه‌های ساخت و ساز را سریع‌تر به اتمام رساند. برای کار ساختمانی، طراحان و پیمانکاران باید روش سنتی را کنار بگذارند و به سمت مکانیزه کردن ساخت و ساز بروند. زمان مهم است، و باید از روش مکانیزه استفاده کرد. با این حال، روش سنتی بسیار پر هزینه و زمان بر است؛ ولی اگر می‌خواهید سالی یک میلیون مسکن بسازید استفاده از فناوری‌های پیشرفته و تجهیزات مدرن کاملا ضروری می‌باشد. در کشورهای در حال توسعه، کمک‌های مالی برای پروژه‌های بزرگ ساختمانی عمدتاً از سوی دولت یا آژانس‌های بین‌المللی تامین می‌شود. چرا که که یک پروژه ساخت و ساز مسکن اغلب سرمایه بر است و علی رغم اینکه ویژگی‌های خوب و مثبت آن، از دیدگاه سرمایه گذاران خصوصی به طور مستقیم قابل اجرا نیست. لذا تامین کالاهای سرمایه‌گذاری برای ساخت مسکن برعهده دولت باید باشد. در چنین شرایطی،
دولت و آژانس‌های بین‌المللی می‌توانند از طریق پرداخت وام تاثیر زیادی بر سطح فعالیت‌های ساختمانی داشته باشند. بنابراین، سرمایه‌گذاری در صنعت ساخت‌وساز می‌تواند به عنوان یک ابزار دولتی برای ایجاد تغییرات مطلوب در اقتصاد مورد استفاده قرار گیرد. در نتیجه، استراتژی‌های توسعه برای صنعت ساخت‌وساز بر طرح‌هایی باید متمرکز باشد که محدودیت‌های عوامل تولید صنعت مانند نیروی کار، مواد، سرمایه و فناوری به کلی از بین برود. انتظار می‌رود با ایجاد ظرفیت داخلی کافی، صنعت ساخت و ساز باعث رشد اقتصادی شود. توصیه‌های خط مشی برای ایجاد یک شرایط تجاری و رقابتی برای صنعت ساخت و ساز کارآمد است. در سطح اقتصاد کلان، انتظار می‌رود سیاست‌های پولی و نرخ بهره و سیاست‌های مالی مربوط به مخارج دولت و مالیات بر کارهای ساختمانی به جای تنبیه، صنعت مسکن را تشویق نماید و فعالیت‌های ساختمانی را تثبیت کند. اگر دولت از مدیران کارآمد و توانمند استفاده نماید و اصلاح سیاست‌های پولی و مالی را در اولویت کار خویش قرار دهد با فعالیت‌های ساخت و ساز تحریک و رشد اقتصادی حتمی است و افزایش چشمگیری در اشتغال‌زایی خواهیم داشت. در این میان ایجاد یک سازمان متخصص متشکل از تمامی پیمانکاران داخلی که به طور خاص با توسعه صنعت ساختمان سروکار دارند، آن هم زیر نظر مستقیم رئیس جمهور برای هدایت صنعت به سمت توسعه لازم است. به طور کلی، ایجاد این سازمان برای رفع مشکلات مربوط به نقاط ضعف صنعت ساخت و ساز است.